Ήρθε ο καιρός να φέρουμε την άνοιξη(ποίημα)

Φυλάκισαν τα όνειρα μας

Πέταξαν την ζωή   στα σκυλια

Ισοπέδωσαν τις ζωές

Και τώρα ζητάνε τον λογαριασμό

Μιλάνε για τυφλούς και για μαιμούδες

Ζητιάνοι της παρακμής και της λίθης

Οι ίδιοι που βίασαν το κορμί

Θέλουν λάφυρο και την ψυχή

Τους το έγραψε ο άγνωστος πολίτης στην πλατεία

Που τίναξε αξιοπρεπώς τα μυαλά του

Κάποια μέρα οι νέοι θα πάρουν τα όπλα

Τα παιδιά που δίνουν αγώνες

Δεν χρωστάνε τίποτα σε εσάς
 
Ερωτεύονται την σιωπή και θρηνούν απο τα δακρυγόνα

Πλησιάζει Πάσχα σύντομα έρχεται η λαμπρή

Θάνατο δεν θα θα βρεί εκείνος που θα αντισταθεί

Εκείνος που θα μαστιγωθεί, ούτε και

εκείνος που θα συρθεί στα βήματα του Γολγοθά 

Καιρός  να κάνουμε την αλλαγή

Καιρός η άνοιξη να ρθεί

ΥΓ
Αφιερωμένο το ποίημα στους αυτόχειρες που θυσιάζονται για εμάς χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι...η αυτοθυσία τους θα αποδώσει καρπούς

ΥΓ1
 
Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν΄ αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη αρετή δεν εϊναι να ΄σαι ελεύτερος, παρά να μάχεσαι για ελευτερία.
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα!
Η επιχείρηση του Σύμπαντου, για μιαν εφήμερη στιγμή, όσο ζεις, να γίνει επιχείρηση δική σου. Τούτος είναι, σύντροφοι, ο καινούριος Δεκάλογος μας
Αποσπασμά απο την Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη