Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Το σύστημα καταρρέει, ζήτω το σύστημα!


Το σύστημα εξουσίας έχει ήδη υποστεί μια μεγάλη ήττα. Αν θα είναι το Βατερλό του ή αν θα καταφέρει να ανακάμψει μέσα από τις στάχτες του συν/πλην (πλην..) 50% θα το γνωρίζουμε σε λίγες ημέρες. Οσα, όμως, βιώνουμε ως προεκλογική περίοδο, αλλά και όσα φαίνονται ως πολύ πιθανά πια να ακολουθήσουν, συνιστούν μια πρωτοφανή απώλεια ισχύος για αυτό που η γενιά μας γνώρισε (και ανέθρεψε) ως εγχώριο πολιτικό και εξουσιαστικό σύστημα.

Η ήττα αυτή οφείλεται στην αδυναμία του συστήματος να προβλέψει τις εξελίξεις. Παρά το ότι:
- γνώριζε τι έχει συμβεί οπουδήποτε αλλού οι δανειστές επέβαλαν πολιτικές λιτότητας και βίαιες αλλαγές στο επίπεδο ζωής της κοινωνίας
- είχε άμεση αντίληψη των ικανοτήτων και δυνατοτήτων της πολιτικής ελίτ, αλλά και της ποιότητας της βάσης…

Εν τούτοις δεν κατόρθωσε να δείξει προνοητικότητα και να προετοιμάσει την επόμενη ημέρα. Ήτοι, να βρει και να αναδείξει εγκαίρως προσωπικότητες και δυνάμεις τέτοιες, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «μαξιλάρι». Πρόσωπα νέα, χωρίς εμφανείς κομματικές και οικονομικές εξαρτήσεις, με λόγο σύγχρονο και εικόνα φυσιολογικού ατόμου. Με στοιχεία, που θα συγκινούσαν κατ’ αρχάς τους νέους, αλλά και μεγαλύτερους σε ηλικία ψηφοφόρους: εκείνους που είτε δεν έχουν τι και ποιον να ψηφίσουν (και ίσως δεν ψηφίσουν), είτε προτιμούν να «τη ρίξουν» έστω και για μία φορά στα άκρα, για να στείλουν το μήνυμα στα κόμματα εξουσίας.

Πιθανόν το σύστημα να προσπάθησε, αλλά ήταν πλέον αργά για να επιβάλει οτιδήποτε. Οι δε συμπάθειές του, όσες τουλάχιστον παίζουν τα τελευταία χρόνια στο πολιτικό ταμπλό, προέρχονται από το «βαθιά» των δύο κυρίαρχων, έως πρότινος, κομματικών σχηματισμών – και έχουν ανάλογη με αυτούς μοίρα.


Δεν κατόρθωσε να δείξει προνοητικότητα και να προετοιμάσει την επόμενη ημέρα. Ήτοι, να βρει και να αναδείξει εγκαίρως προσωπικότητες και δυνάμεις τέτοιες, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «μαξιλάρι». Πρόσωπα νέα, χωρίς εμφανείς κομματικές και οικονομικές εξαρτήσεις, με λόγο σύγχρονο και εικόνα φυσιολογικού ατόμου. Με στοιχεία, που θα συγκινούσαν
Τώρα φαίνεται να έχει χάσει τον έλεγχο και να μην μπορεί να καθορίσει την επόμενη ημέρα. Αυτό θα μπορούσε να (είχε) αλλάξει με δύο τρόπους:

Α- το σύστημα να είχε παραδεχθεί τα λάθη του, να είχε κάνει την αυτοκριτική του και να προχωρήσει, έστω την ύστατη ώρα, στις δέουσες αποστρατείες και προαγωγές. Τα λόγια και οι πράξεις του, όμως, το αντίθετο μαρτυρούν. Αντιστέκεται, βεβαίως, αλλά οι δυνάμεις του κάθε μέρα το εγκαταλείπουν όλο και πιο πολύ.

-Β οι πολίτες να προκαλέσουν δια της ψήφου τους την κατάρρευση των δύο μεγάλων κομμάτων και να επιβάλουν είτε την εκ βάθρων ανασύνθεσή τους είτε την κατάργησή τους, οριστικά και τελεσίδικα. Αυτό μοιάζει πιο πιθανό. Για αρκετούς εχέφρονες πολίτες είναι και το ευκταίο, υπό την έννοια ότι αναγκαστικά πλέον θα γεννηθούν νέοι σχηματισμοί, νέες επιλογές, νέες ελπίδες…

Βεβαίως, η δεύτερη επιλογή ενέχει τον κίνδυνο να καταρρεύσει ολοκληρωτικά και η χώρα. Τούτο είναι και το κυρίαρχο επιχείρημα του συστήματος εξουσίας για να παραμείνει εκεί. Προφανώς έχει βάση. Προφανέστατα, δεν «πουλάει». Όχι διότι οι ψηφοφόροι θέλουν να αυτοκτονήσουν. Αλλά διότι ΚΑΙ γι’ αυτό, η ευθύνη βαρύνει το ίδιο το σύστημα. Που πρώτο πτώχευσε. Και έριξε τον εαυτό του στο κενό.

Την μεθεπόμενη Κυριακή το βράδυ κάτι θα πεθάνει. Κάτι άλλο θα γεννηθεί. Από την «ανατροφή» που θα του δώσουμε ώσπου να μεγαλώσει, θα κριθεί το μέλλον της χώρας. Και αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από τους ψηφοφόρους.

Ας ελπίσουμε ότι το επόμενο σύστημα εξουσίας, θα αποδειχθεί ανώτερο του απερχόμενου. Και πάντως πιο προνοητικό.

Στέλιος Σοφιανός απο το Βήμα 

Αναδημοσιέυσα το κείμενο του Στέλιου Σοφιανού γιατί ο λόγος του ακριβώς δείχνει την σημερινή κατάσταση που βιώνουμε βουβές εκλογές, μίσος προς τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις μια βουβή οργή που ειναι έτοιμη να ξεσπάσει, δεν ξέρω αν είναι όντως καλό να έχεις μίσος σε εκείνους που τόσα χρόνια προσκυνούσες, αλλά απο την άλλη οι επιλογές των κυριαρχών κομμάτων έφεραν τον κόσμο στην εξαθλίώση και στην μίζερια.
Αρά έχουμε ένα ίσοδυναμο ποσό και οργής και μιζέριας που θα κυριαρχήσει στις εκλογες τις  6μαίου 2012 και δεν ξέρω τελικά αν αλλάξει ποτέ αυτό...διότι εντάξει πέρα απο την οργή το μισός και την μιζέρια πρέπει να ανατείλλει μια νέα μέρα για την χώρα και αυτό πρέπει να γίνει όταν μόνο οι δυνάμεις που θέλουν να αλλάξουν τον τόπο συνεργαστούν για το καλό μας και όχι να έχουν ηλίθιες αντιπαραθέσεις το δίλλημα δεξιά και αριστερά πλέον έχει πεθάνει, την στιγμή που τα νεοναζί καθάρματα ετοιμάζονται να μπούν στην βουλή τι έχω εγώ να χωρίσω με έναν που ψηφίζει Καμμένο η Τσίπρα;
Δυστυχώς ο ναζισμός ειναι χειρότερος κίνδυνος απο τα μνημόνια, όταν στέλνουν ανακοίνωση οι χρυσαυγίτες και αποκαλούν εμετικό τον Μανώλη Γλέζο που κατέβασε την σημαία των ναζί απο την ακρόπολη ανεξάρτητα το αν ειναι κομμουνιστής η όχι.

Αντι να υπάρξουν δυνάμεις που ενώνουν μας χωρίζουν και αυτό για μένα ειναι πολύ χειρότερο απο τον Ραιχενμπαχ και τον Τόμσεν, αυτοί κάνουν μια χαρά την δουλειά τους διότι γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα ο ένας υπονομεύει τον άλλον.

Είτε κυβέρνηση αυτοδύναμη, είτε κυβέρνηση αριστεράς και δεξιάς πρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι δεν με ενδιαφέρουν τα ποσοστά των κομμάτων επειδή υποστηρίζω κάποιο κόμμα  θέλω όλοι να ενωθούμε για το καλό μας και να εργαστούμε για ένα καλύτερο μέλλον ώστε να έχουμε ένα κράτος τουλάχιστον ανταγωνιστικό.

ΥΓ
Δεν θα ανατραπεί ο καπιταλισμός στις έξι μαιού, ούτε ξαφνικά επειδή έπεσαν τα ποσοστά κάτω απο 50% πα.σοκ και νδ θα σημαίνει αυτόματα μια νέα μέρα για την Ελλάδα απλά θα τελειώσει ο κύκλος της μεταπολίτευσης...το ζήτημα ειναι μόνο να μην οδηγηθούμε στον πλήρη φασισμό της κοινωνίας

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Μπάμπης Μπατμανίδης η μουσική της τρολ εποχής


Αφού ξεπεράσαμε τις απειλές απο διάφορα πορνίδια χαμηλού επιπέδου(σαβουρογκόμενες) ας ανεβάσουμε λίγο επίπεδο με τον μεγάλο Μπάμπη Μπατμανίδη(απο Θεσσαλονίκη ειναι το παλικάρι).
Παίζει λαικό μέταλ η μετάλ με λαικά-σκυλάδικα στοιχεία με τρολλικό στίχο!!!



ΥΓ Διαβάστε το αφιέρωμα για τον Μπάμπη στην athens voice

Απειλές κατα της ζωής μου και της σωματικής ακεραιότητας

Θα κάνω μια καταγγελία επώνυμη για ένα μήνυμα το όποιο δέχτηκα απο κάποια Μαρια Παπαδάτου ή όποια με απείλησε ευθέως να μην ξανακατέβω στην πλατεία γιατί θα με τσακίσουν στο ξύλο η στα γιαούρτια λές και εγώ έφαγα λεφτά η μοίρασα λεφτά.

Еπειδή ειμαι ένα  άτομο ενάντια της βίας και έχω πάρει θέση που ενοχλούν η επίθεση απο ψεύτικο όνομα και κωδικό που έχει γίνει εις βάρος μου με βρίσιματα και μπινελίκια απο ένα άτομο που ανήκει στον ιδεολογικό χώρο του ΠΑ.ΣΟΚ μου δείχνει το κατα πόσο ζούμε σε δημοκρατία...το παιδί της πλατείας δεν δέχεται απειλές ειναι δημοκράτης και δεν φοβάται να εκτεθεί ενοχλεί αυτό ορισμένα πασοκόσκυλα που δουλέουν για τα βρώμικα αφεντικά τους...

Όσο με απειλούν προσωπικα εμένα και την οικογένεια μου τόσο με ΔΙΚΑΙΩΝΟΥΝ...δεν πρόκειται να κάνω πίσω η πλατεία θα μείνει ανοιχτή όσο χρειάζεται και θα έχει ελεύθερη έκφρασης και γνώμης μακριά απο αφεντικά και απο νοοτροπίες βίας...όπως καταδίκασαν την επίθεση εναντίον του Δημάρχου Στέλιου Μποζίκη έτσι πρέπει να καταδικάσουν και την επίθεση στο πρόσωπο μου.


 Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
ΥΓ
Το νησί ειναι μικρό και γνωρίζω απο που και γιατί φεύγουν μηνυματα και απειλές κατα της ζωής τους προτείνω να σταματήσουν διότι δεν θα ήθελα να ενοχλήσω την δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος!!!


Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Η πολιτική της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας ειναι υπεράνω απο τα ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ


Δεν ειμαι πολιτικός ειμαι πολιτικόν όν και ξεκινάω έτσι το κείμενο τούτο για να δείξω τον τρόπο σκέψης σε μια ρημαγμένη χώρα που όλοι κοιτάν το συμφέρον τους.

Είχα την εντύπωση ή μάλλον το όραμα ότι μπορεί μέσω της οικονομικής κρίσης ο νεοΈλληνας μπορεί να ενωθεί και να εκφέρει μια διαφορετική γνώμη και άποψη αλλά δυστυχώς έκανα ένα τεράστιο λάθος.

Όχι μόνο ο καθένας δεν κοιτάει το πως θα βοηθήσει τον διπλανό του αλλά στην τελική θέλει να βλάψει τον άλλον, μιλάν όλοι τους με προσπάθεια να ρίξουν την λάσπη στον διπλανό τους μπάς και την γλυτώσουν.

Δεν γνωρίζουν ότι στην σημερινή εποχή ΟΛΟΙ τρώμε το ίδιο το γαμήσι γιατί μπορεί να μην τα φάγαμε ΜΑΖΙ όπως είπε το παχύδερμο της πολιτικής ο Πάγκαλος αλλά τον ΤΡΩΜΕ όλοι μαζί.

Ποιοι ειναι αυτοί όμως που έχουν φέρει την κατάσταση ως εδώ, ποιοί οδηγούν τον κόσμο σε έναν νέο εμφύλιο και σε μια τρομοκρατία;

Φυσικά ειναι τα ΜΜΕ που τα τελευταία χρόνια έχουν περάσει στον κόσμο λάθος πρότυπα και σε αγαθή συνεργασία με το σάπιο σύστημα της διαπλοκής του ΠΑ.ΣΟΚ κυρίως και της ΝΔ(σε μικρότερο βαθμό).

Παλαιότερα σου έλεγαν το πώς θα ειναι ο καιρός τώρα σου λένε το τι θα ψηφίσεις και το πως να σκεφτείς.
Σου πλασσάρουν πρότυπα σου στρέφουν το μυαλό σου προς μια συγκεκριμένη σκέψη, δεν ξέρω για ποιο λόγο το κάνουν σίγουρα η εξουσία τους θα έχει άμεση σχέση με το σύστημα της διαπλοκής που αντί να το κυνηγούν οι αλήτες δημοσιογράφοι το καλύπτουν έχοντας μονομερή ενημέρωση.

Όμως βλέπω ότι τελειώσει το παραμύθι της λάσπης εδώ και καιρό, αυτό ας το καταλάβουν εκείνοι που διασπείρουν φόβους η προσπαθούν μέσα απο μέσα μαζικής εξαπάτησης να φοβίσουν και να εκβιάσουν τον κόσμο.
Ο κόσμος στρέφεται σε νέους δρόμους, σε νέες καταστάσεις παρόλο την λάσπη, τον φασισμό και την τρομοκρατία που ασκούν

Συγκεκριμένα η εφημερίδα Ημέρα τση Ζάκυνθος μια τοπική εφημερίδα στο νησί μου έχει αποφασίσει να παίξει τον ρόλο του μπαμπούλα και του εκβιαστή προς τον Ζακυνθινό λαό  διότι πολύ απλά κοιτάει το οικονομικό της συμφέρον ειναι γνωστό ότι όποιος ρίχνει τα περισσότερα φράγκα ειναι αυτός που έχει και τα ευνοικότερα πρωτοσέλιδα και δεν αποτελεί είδηση ότι στηρίζει παντά τις δυνάμεις που τόσα χρόνια έβγαζαν Πράσινο Βουλευτή στο νησί!!!

Για μένα ειναι ένα μέρος του προβλήματος, θα μου πείς δεν ξέρεις πως λειτουργούν σε τοπικό αλλά και σε Πανελλήνιο επίπεδο τα ΜΜΕ ασφαλώς και γνωρίζω και μάλιστα πολύ καλά το πώς λειτουργούν αλλά μου προκαλεί αηδία στο κατά πόσο προσπαθούν μέσα απο ανώνυμα σχόλια τους να ποδηγετήσουν τον λαό και να του καθαρίσουν αποτέλεσμα.

Η αρθρογραφία τους ειναι εμετική διότι δεν έχει αντικειμενική άποψη, θα σου επιτεθούν και δεν θα σου δώσουν το βήμα να πείς την άποψη σου, μιλάμε για ΦΑΣΙΣΤΕΣ ολικής που αντί να έχουν το πνεύμα της ελευθεροτύπιας και της αντικειμενικής είδησης ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες.

Την στιγμή που τα ίδια τα ΜΜΕ έχουν  ισχυρή μορφή εξουσίας το να πηγαίνεις κόντρα τους ειναι μια πράξη πολιτικής συνείδησης και αντίστασης.

Βέβαια υπάρχουν και ΜΜΕ που ακόμα κάπως κρατάν την αντικειμενικότητα αλλά δυστυχώς αποτελούν την μειοψηφία και ευτυχώς δηλαδή για να αποτελούν την ΕΞΑΙΡΕΣΗ στον κανόνα.



ΥΓ
Πίστεψτε με το κάνω όχι για προσωπική προβολή ούτε να το παίξω ο επαναστάτης της πλατείας το κάνω γιατί θέλω να έρθει η μέρα εκείνη που δεν θα έχουμε  συμφέροντα στο τύπο και ΟΛΟΙ θα είμαστε ενωμένοι. για αυτό  πρέπει το απόστημα να το σπάσουμε με οποιαδήποτε κόστος
Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει το ποιος ειναι ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ εχθρός

ΥΓ1
 Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε... Όποιοι κι αν είναι. Όσο δυνατοί κι αν είναι
Δώρος Λοίζου 

ΥΓ2
Συγγνώμη για τυχόν ορθογραφικα λάθη  γράφω χύμα σκέψεις χωρίς να περνάν απο λογοκρισία και διόρθωση!!! 

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Εκλογές 2012 και η νέα τάξη πραγμάτων


Το μεγάλο στοίχημα των εκλογών του Μαίου ειναι αν τελικά θα λύσουν η όχι τα προβλήματα μας, δηλαδή κατα πόσο αυτό που θα μας κυβερνήσει θα βάλει ένα πρόγραμμα ανάπτυξης και δικαιοσύνης σε αυτόν τον τόπο που τον έχουν ρημάξει τα λαμόγια.

Ζούμε σε μια περίοδο εξαιρετικά κρισιμη, αν πχ ψηφίσεις τώρα ένα μικρό άστικο κόμμα που απλά διαμαρτυρεται χωρίς ρεαλιστική αντιπρόταση κόντρα στο σύστημα της Ε.Ε ίσως μέσα μου να λές ότι ναι μάγκα μου τιμώρησα το σάπιο κοινοβουλευτικό σύστημα αλλά είσαι σίγουρος ότι έκανες την πιο σωστή επιλογή;
Μην ακούσω κάποιον να μου πει επιλέγω το μη χείρον βέλτιστον...αυτή η λογική έφερε τον Μητσοτάκη, Σημίτη, Καραμανλή και ΓΑΠ στην εξουσία...όποτε ακούω αυτή την άποψη μουρλαίνομαι, δηλαδή ψηφίζεις ΚΚΕ μόνο και μόνο για να τιμωρήσεις ή επειδή εισαι υπέρ των απόψεων του;
Χρειάζεται ενημέρωση για μένα σε όλες τις θέσεις των κομμάτων και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του!!!
Μην χαρίσουμε την ψήφος μας για το μη χείρον βέλτιστο...αυτό για μένα ειναι προδοσία

Διότι κάποια ορισμένα κομμάτα που τάζουν επαναστατική διάθεση κόντρα στις τράπεζες ειναι τα ίδια που δυστυχώς τα έχουν πάρει κάτω απο το τραπέζι με τα γνωστά μαύρα ταμεία.

Το κόλπο ειναι απλωμένο παντού και δεν ειναι ή ώρα να ζούμε σε αυταπάτες όπως λέει και ένα σύνθημα αν αλλάζαν κάτι οι εκλογές θα ήταν παράνομες, για να αλλάξει η πορεία που μας έχει βάλει το μνημόνιο 1 και το ΔΝΤ δεν θα βγεί απο τις εκλογές, απλά οι εκλογές θα επιβεβαιώσουν στο κατα πού θα πορευτούμε.

Το έχω ξαναπεί για να στείλουμε στο ΔΙΑΟΛΟ Ευρωπαική Ένωση και ΔΝΤ δεν ειναι τόσο απλό, δεν παίζουν εύκολα την μπάλα οι δανειστές αν δεν έχουν τις εγγυήσεις τους, ας το καταλάβουμε ότι ο δανειστής και οι ξένες τράπεζες ειναι πανίσχυρες στο ζήτημα του Καπιταλισμού και το μόνο που θα μπορούμε να κάνουμε για να τις ανατρέψουμε ειναι συνολικά να ενώσουν όλοι την φωνή μας, δεν υπάρχουν πλέον αριστεροί, κομμουνιστές και δεξιοί υπάρχουν μόνο πολίτες.

Έχω βαρεθεί τους διαχωρισμούς που βάζουν τα κόμματα σε κομμουνιστές, αριστερούς, υπερεπαναστάτες, ορθόδοξους μαρξιστές, φιλελεύθερους με τρελά φράγκα, Υπερπατριώτες και νεοναζί εθνικιστές καθώς και σε θλιβερούς οπαδούς της δραχμής και αλλές αηδίες που προσωπικά δείχνουν το χάος και την Βαβέλ που υπάρχει μέσα στην κοινωνία, όλοι αυτοί που υποτίθεται εισπράττουν την δυσαρέσκεια του κόσμου θέλουν να σώσουν την Ελλάδα η απλά να κάνουν το κέφι τους και να αποκτήσουν μια ακόμα κοινοβουλευτική θητεία όπως γίνεται απο το 74 μέχρι σήμερα....

Η μόνη λύση πια θα ειναι γιάννη, να ψηφίσουμε ξανά τους ίδιους θα με ρωτήσετε ξανά με αγωνία, δεν ξέρω δεν δίνω εγώ κατευθύνσεις απλά κάνω μια διαπίστωση οραματίζομαι μια νέα Ελλάδα ελεύθερη αξιοπρεπή χωρίς δάνεια και τοκοχρεολύσια που να μην ειναι αποκομένη απο την υπόλοιπη Ευρώπη, όπως και μια Ευρώπη που όλες οι χώρες θα συμβιώνουν εξίσου ισότιμα με ίδιους όρους και όχι με διαφορετικές προοπτικές, όχι με το ίδιο νόμισμα απαραίτητα αλλά τουλάχιστον να υπάρχει δικαιοσύνη...

Πιστεύω ότι η κρίση στην Ευρώπη ειναι τεχνητή για δύο λόγους

Α)Για να μπορέσει να έρθει μια βίαια Ένωση με ορισμένες χώρες να κάνουν κουμάντο (βλέπε Γαλλία, Γερμανία και Αγγλία) και υπόλλοιπες να γίνονται προτεκτοράτο, θα υπάρχει ένα Σύνταγμα για ΟΛΟΥΣ, μια οικονομική πολιτική και μια εθνότητα ευρωπαική δεν θα λεγόμαστε Έλληνες, Ιταλοί, Γερμανοί θα είμαστε απλά Ευρωπαίοι


Β)Για να μπορέσει ο κόσμος να δημιουργήσει έχθρες και αντιπάθειες να έχουμε κουβέντες τύπου μαζί τα φάγαμε, να έχουμε απίστευτες συγκρούσεις μεταξύ των ατόμων λόγω πολιτικών διαφωνίων με αποτέλεσμα να περνάν μέτρα που  θα μας κάνουν και επίσημα προτεκτοράτο αλλά εμείς θα τσακωνόμαστε ποιος έχει φάει τα περισσότερα και ποιός φταίει για όλα...
Αυτη η κατάσταση που έχει γίνει ήδη καθεστώς, όχι μόνο θα ισοπεδώσει τους λαούς αλλά η ενότητα που όλοι θα θέλαμε δεν θα πετύχει με αποτέλεσμα όταν θα γίνει η Βίαια ένωση δεν θα υπάρξει σοβαρός αντίλογος!!!

Μπήκαμε πλέον στην νέα εποχή ας το καταλάβουμε πλέον εφαρμόζεται με μαθηματικη ακριβεια το σύστημα της νέας τάξης πραγμάτων...
Δεν ειναι συνομωσιολογία ειναι πλέον η αλήθεια...



 

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Κάποιες απόψεις απο έναν σύντρολο



Ο σύντρολος Πάνος Τουλάτος λέει τα πράγματα με το όνομα τους...απλά δείτε έτσι για να γελάσουμε λίγο!!!
ΥΓ
Σε λίγες μέρες έρχεται κέιμενο για τα πολιτικά τεκτενόμενα στο νησί...τον νού σας

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

ΠΑ.ΣΟΚ το κίνημα που διάλυσε το κράτος και την αριστερά


Το ΠΑ.ΣΟΚ με νέο αρχηγό διεκδικεί την εξουσία στις εκλογές της έκτης Μαίου 2012.
Θα μου πείς, όλοι έχουν δικαιώμα στο όνειρο αλλά σε πιο όνειρο και γιατι κάποιος να ψηφίσει ξανά το ΠΑ.ΣΟΚ;

Κατα αρχάς να δούμε κατά πόσο το ΠΑ.ΣΟΚ που όπως φαίνεται θα ειναι η αξιωματική αντιπολίτευση στην επόμενη βουλή(όπως λένε τα γκαλόπ) θα μπορεί να αλλάξει την ανεργία, να μειώσει το ΦΠΑ και να σταματήσει τις περικοπές.

Έχω παρακολουθήσει όσο μπορώ τον Ευάγγελο Βενιζέλο στις προεκλογικές του τοποθετήσεις που τον θεωρώ συμπαθητικό πολιτικό με αξιοπρεπή λόγο αλλά μου φαίνεται ότι ειναι εκτός πλανήτη, ζεί στον κόσμο του, απο την μία είχε πει ότι δεν θα έβαζε χαράτσι στην ΔΕΗ και απο την άλλη χρησιμοποίησε την ΔΕΗ για να βάλει έκτακτο φόρο σαν Υπουργός Οικονομικών.

Επίσης ο κύριος Τσοχατζόπουλος που μπήκε πριν λίγες μέρες στην Φυλακή απο πιο πολιτικό χώρο προέρχεται;

Το ΠΑ.ΣΟΚ δεν ειναι με τον πολίτη αλλά με τα συμφέροντα των τραπεζών και αυτό ειναι φανερό στην πορεία που κυβέρνησε τα τελευταία δύο μίση χρόνια και όποιος δεν το βλέπει ειναι όντως ψυχικά διατεραγμένος.
Δεν νομίζω ότι πρέπει να σταματήσουμε την κριτική είτε στο ΠΑ.ΣΟΚ, είτε στην ΝΔ(γιατί και αυτή έχει μεγάλες ευθύνες) αλλά πρέπει επιτέλους να αποδώσουμε τις ευθύνες αναλυτικά όπως πρέπει στις επόμενες εκλογές, διότι ζούμε εντός μια περίεργης πραγματικότητας και επειδή έχουμε χρέος προς τις μελλοντικές γενιές, πρέπει να κατανοήσουμε ποιοι ήταν οι κλέφτες και ποιοι ήταν εκείνοι που θησαυρίσαν και βολευτήκαν με τον ψευτο σοσιαλισμό του Ανδρέα Παπανδρέου.

Μας δουλέυει άγρια το ΠΑ.ΣΟΚ που αντί να βρεί μια άλλη εναλλακτική διέξοδο στην κρίση, αερολογεί και μιλάει ότι θέλει να κυβερνήσει ξανά(με την παρέα της ΝΔ).

Πίστευω ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει μεγάλη ευθύνη για την κατάντια της Ελλάδος όσο έχει και ο ΓΑΠ, δύο στελέχη του σοσιαλιστικού κινήματος που έφεραν το ΔΝΤ στην Ελλάδα και ψήφισαν αβλεπί το νέο μνημόνιο, μπορεί να τους είχαν βάλει το μαχαίρι στο λαιμό αλλά πλέον αυτό το επίχειρημα δεν στέκει βάσιμα.
Διότι μπορεί όπως λέει ο φίλος μου Γιώργος Αντωνιάδης ότι  η Ελλάδα  ειναι επαρχία της Ε.Ε αλλά έχει και σύνταγμα και νόμους που πρέπει να τηρούνται, το μεγάλο λάθος του ΠΑ.ΣΟΚ ήταν ότι ψηφίσε το πρώτο μνημόνιο με 156 βουλευτές αντι για 180 και δεν το λέω εγώ αλλά αρκετοί καθηγητές πανεπιστημίου που γνωρίζουν απο ζητήματα νομικής φύσεως.

Για αυτό ας μην τρώμε το παραμύθι του ωμού εκβιασμού απο την Μέρκελ και απο τον Σοίμπλε, εναλλακτικές υπήρχαν(συμφωνίες με Ρωσία και Κίνα για φτηνότερο δάνειο) αλλά απο την στιγμή που δυστυχώς πέρασε η πρώτη δανειακή σύμβαση για να την ανατρέψουμε και να την μεταφέρουμε απο το Αγγλικό δίκαιο στο Ελληνικό πρέπει η Ελληνική κυβέρνηση να προσφύγει στο δικαστήριο της Χάγης, να κυρηχθεί η δανειακή σύμβαση ως έκνομη και να διαγραφεί το χρέος...δεν ειναι εύκολη διαδικασία αλλά πρέπει να γίνει όπως έκανε ο Ισημερινός πριν περίπου δέκα χρόνια.

Δεν ειναι εύκολο να πούμε στο ΔΝΤ και στην Ε.Ε άντε και γαμηθείτε, όχι πως διαφωνώ με την τακτική αυτή αλλά οι επιθέσεις που θα δεχτεί η χώρα μας απο τα διεθνή λαμόγια θα ειναι παρα πολύ άσχημες και άγριες, μας έχουν στριμώξει στην γωνία και μας σφυροκοπούν το τελευταίο διάστημα και όλα αυτά για χάρη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος...

Κλείνω με το βιντεο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη απο το έκτο συνέδριο του ΠΑ.ΣΟΚ  που ήταν ένα απο τα αξιόλογα στελέχη του ΠΑ.ΣΟΚ που ιστορικά απαξιώθηκε  απο το ίδιο το μεταλλαγμένο κίνημα!!!



ΥΓ
Υπάρχει ένα κομμάτι της αριστεράς που για λόγους ιστορικούς και επειδή έχει κυνηγηθεί απο την δεξιά ακόμα ψηφίζει ΠΑ.ΣΟΚ πρέπει να καταλάβουν ότι αν το ΠΑ.ΣΟΚ ξανα βγεί δεύτερο κόμμα και περάσει τις αριστερές δυνάμεις(ΣΥ.ΡΙΖΑ, ΚΚΕ), τότε όλα θα έχουν πέσει στο κενό και θα μπορεί άνετα να παίξει με την ΝΔ για συγκυβέρνηση μνημονιακή!!!

ΥΓ1
Θα μιλήσω και για τις επιλογές του ΠΑ.ΣΟΚ σε τοπικό επίπεδο σε επόμενη ανάρτηση γιατί πρέπει να γνωρίζουμε ποιοι ειναι αυτοί που διεκδικούν την ψήφο μας...αβαντάρονται απο συγκεκριμένα ιστολόγια και παίζουν ύποτες συμφωνίες κάτω απο το τραπέζι με τοπικά μέσα ενημέρωσης...σύντομα θα έχουμε αποκαλύψεις!!!

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Χρόνια Πολλά ΑΕΚΑΡΑ μου!(ένα κείμενο που συγκλονίζει)


Ο δημοσιογράφος του τουρκικού Eurosport, Ζενέλ Γιανίν Ντακάν, έγραψε ένα συγκλονιστικό κείμενο με αφορμή τη συμπλήρωση 88 ετών από την ίδρυση της ΑΕΚ

Η καταγωγή της ΑΕΚ είναι τέτοια που την κάνει διαφορετική. Πρεσβεύει τους πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη και τις χαμένες πατρίδες. Ο Τούρκος δημοσιογράφος, Ζενέλ Γιανίν Ντακάν, δεν ξέχασε τα γενέθλια των «κιτρινόμαυρων» και με αφορμή αυτά, έγραψε ένα άκρως συγκινητικό κείμενο στην τούρκικη έκδοση του Eurosport.

«Μερικές φορές ρωτούν «γιατί ΑΕΚ;». Η απάντηση είναι η απλή πραγματικότητα! Κωνσταντινούπολη: αν βρείτε τον εαυτό σας να κλαίει για την εξαφανισμένη, μία ημέρα, πατρίδα, για τη νοσταλγία αυτής, η πατρίδα γίνεται η ΑΕΚ... Δεν επιλέγουν την ΑΕΚ. Η ΑΕΚ θα τους επιλέξει... Το θέμα ΑΕΚ είναι πόθος. Έχει μείνει πίσω από την μικρή παιδική ηλικία. Για πολλούς ανθρώπους, η ΑΕΚ, είναι το θέμα να γνωρίζουν ότι υπάρχει για να μπορούν να επιβιώσουν...

Η ΑΕΚ βγαίνει μέσα από τον Θεοδωράκη. Μία σύνθεση του Μπαχ γραμμένη στην ελληνική γλώσσα και σε ορισμένες περιοχές, σε ορισμένα σημεία, γραμμένη στην τούρκικη, αρμένικη και λατινική γλώσσα. Κεραμεικός, Γκάζι, ο μετανάστης θείος μου μού έδωσε στη ζωή μου την ΑΕΚ. Ο Αχμέτ να φτιάχνει φαγητό στο σπίτι και μαζί και η θεία Καίτη. Η μυρωδιά των μπαχαρικών... Αθήνα - Κωνσταντινούπολη. Καζαντζίδης Στέλιος, Λεφτέρ... ΑΕΚ οι χαμένες πατρίδες.

Τρία γράμματα, μία λέξη, η ΑΕΚ, όπως η αγάπη. Όπως γράφτηκε, διαβάζεται. ΑΕΚ: ένα θλιβερό «αντίο» και μία αναγκαστική εξορία, η λαχτάρα για ένα ευτυχισμένο παρελθόν και μέλλον. ΑΕΚ είναι η λαχτάρα σε μαύρο και κίτρινο χρώμα. ΑΕΚ χαρούμενα γενέθλια.

Χρόνια πολλά ΑΕΚΑΡΑ ΜΟΥ», καταλήγει το κείμενο του Τούρκου δημοσιογράφου, που συγκίνησε όλους τους φίλους της ΑΕΚ που το διάβασαν!
Το είδα στο gazzeta

Σχόλιο Δικό μου
Χρόνια πολλά στον Δικέφαλο αετό και στην ομάδα της ΑΕΚ, εύχομαι καλή ανάσταση σε όλους να έχετε υγεία αγάπη και ευτυχία
Διότι όλα εκεί κρίνονται...
ΥΓ
Στον φίλο Φώτη αφιερώνεται η ανάρτηση αυτή!!!

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Κανένας σύντροφος στα χέρια του Κράτους


Θα ακολουθήσει συζήτηση στην Βίλλα Αμαλίας για τον σύντροφο Άκη που ειναι γνωστός για τα αναρχοσοσιαλιστικά του πιστεύω...
 Ένας τίμιος αγωνιστής που έχει βγάλει η Ελλάδα όπως ο Τσουκάτος και ο Μαντέλης που ήταν και παραμένουν σοσιαλιστές.


ΥΓ
Την φώτο την είδα στο xalia

ΥΓ1
Η αυριανή αράγε τι θα λέει τώρα που κάποτε έλεγε για τον ήρωα σοσιαληστή Άκη;

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Τα πράγματα με το όνομα τους!!!


Στο βίντεο ο κωμικός George Carlin κορυφαίος ηθοποιός ισοπεδώνει την υποκρισία που υπάρχει στην ΑΜΕΡΙΚΗ, θα μπορούσε να ήταν και για την Ελλάδα που δυστυχώς το τελευταίο διάστημα έχει φασιστοποιηθεί, σε ένα τέτοιο σημείο που ακόμα και τα twitter του Άδωνη Γεωργίαδη φαίνονται χαβελεδιάρικα... Κέντρα μεταναστών σε διάφορα σημεία της Ελλάδος, βία της αστυνομίας, γιαούρτια και αυγά σε κάθε πολιτικό, μηδενισμός του στύλ για όλα φταίνε οι πράσινοι, οι μπλέ, οι κόκκινοι, οι ξενοδόχοι βρίζουν τους ναυτεργάτες, το ΠΑΜΕ βρίζει το ΣΥ.ΡΙΖΑ κλπ...μια τρέλη παρανοική κατάσταση που δεν έχει τέλος!!!
Τι να πώ εύχομαι ο Θεός(για όσους πιστεύουν) και η μητέρα Ρωσία να βοηθήσει τους Έλληνες που αρχίζουν και τα παίζουν άσχημα!!!

ΥΓ
Η πιο αποτυχημένη τρολιά της δεκαετίας ειναι οι δημοσκοπήσεις με βάση την εκλογική προτίμηση του κόσμου,  όποιον θέλουν ανεβάζουν και όποιο θέλουν κατεβάζουν πραγματικά μην ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ τίποτα απο όσα ακούτε!!!
ΥΓ1
Είστε σίγουροι ότι θα γίνουν εκλογές στις 6 Μαίου;
Γιατί βλέπω να συμπίπτουν με τον τελικό της Euroleague

ΥΓ2
Ο Καμμένος τελικά έχει καταλάβει ότι συσπειρώνει το ΠΑΣΟΚ και τους νταβατζήδες που τόσο έκραζε με την λαικίστικη πολιτική που ακολουθεί;
Μπροστά του ο Καρατζαφέρης ειναι γατάκι!!!

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Zάκυνθος το νησί των ποιητών ΚΑΙ των επαναστατών


Θα μιλήσω για το νησί μου την Ζάκυνθο, που δυστυχώς κάποιοι προσπάθησαν να την υποβιβάσουν, να την ξεφτυλίσουν και να την διαπομπεύσουν.

Έχουμε ξεφύγει το τελευταίο διάστημα σε πολλά επίπεδα και καλό ειναι να βγάλουμε λίγο και το σκασμό, όχι για να μην τονίζουμε τα λάθη του τόπου, αρκεί να βάζουμε μια τάξη σε αυτό το τόπο.

Βγάζουμε τα μάτια μας σε ένα σημείο που σε τρομάζει.

Η ανθρωποφαγία ειναι το σύγχρονο μέσο που επικρατεί αυτή την στιγμή στην πολιτική σκηνή του νησιού, ένας ανελέητος εξουσιαστικός κανιβαλισμός που έχει σαν γνώμονα φυσικά την εξουσία που ειναι το γνωστό αφροδίσιακο...

Όμως αν κοιτάξουμε προσεκτικά  την ιστορία του νησιού θα δούμε ότι κάθε άλλο παρά εξουσιομανής και λαμόγιο ήταν(όπως μας τον παρουσιάζουν οι φορείς της παρακμής) οι κάτοικοι του νησιού αυτού, ναι μεν υπήρχαν οι Κόντιδες και οι ευγενείς, αλλά ο κόσμος που ήταν αποκλεισμένος απο τους λίγους, αποτελούσε το Πόπολο που έδινε τους δικού του αγώνες για την αλλαγή της κοινωνίας.


Ταξικά ο διαχωρισμός στην Ζάκυνθό το 1628 σύμφωνα με τον Διονύσιο Ρώμα (που βρήκα στο
http://skouliki-skoulikia.blogspot.com/2010/10/z-1628.html)


Οι ευγενείς, οι Nobili, είχαν αποκλειστικά εισοδήματα από ακίνητη περιουσία και ποτέ, ούτε οι ίδιοι ούτε οι πρόγονοί τους, δεν είχαν ασκήσει «βάναυση τέχνη», δηλαδή χειρωνακτικό επάγγελμα. Οι τίτλοι τους κατοχυρώνονταν με την εγγραφή του ονόματος της οικογενείας στην Χρυσή Βίβλο, το Libro D´ Oro.

Οι αστοί ή Civili αποτελούσαν την μεσαία τάξη. Ήταν μεγαλέμποροι, χρυσοχόοι, συμβολαιογράφοι. Υιοθετούσαν τις συνήθειες της ζωής των ευγενών και διακαή πόθο τους αποτελούσε η εγγραφή τους στο Libro D´ Oro.

Στην πιο δεινή θέση βρίσκονταν οι λαϊκοί ή ποπολάροι. Χωρίς πολιτικά δικαιώματα ήταν αυτοί που στρατολογούνταν για να υπερασπίσουν το νησί από τις εχθρικές επιδρομές. Οι γεωργοί αποκαλούνται όχλος και σκυλολόγιον. Οι αφέντες τους έχουν πάνω τους δικαιώματα ζωής και θανάτου. Κάτω από αυτές τις συνθήκες οργανώνεται και πραγματοποιείται η πρώτη κοινωνική επανάσταση στο νεότερο ελληνικό χώρο και χρόνο (1628 – 1632). Η επανάσταση εκείνη που ονομάστηκε «το ρεμπελιό των ποπολάρων», μας έγινε γνωστή κυρίως από το χρονικό που κατέγραψε ο άρχοντας Άγγελος Σουμάκης, ο οποίος φανερά παίρνει το μέρος των αρχόντων. Ωστόσο το κείμενο αυτό είναι ένα σπάνιο και σημαντικό ντοκουμέντο. Είναι γραμμένο στην ιδιότυπη και γλαφυρή ζακυνθινή διάλεκτο της εποχής και μας προσφέρει πλήθος πληροφοριών για τους πρωταγωνιστές του κινήματος, της εξέλιξής του, τον τρόπο σκέψης της εποχής καθώς και άλλα ιστορικά και οικονομικοκοινωνικά στοιχεία της Ζακύνθου της εποχής εκείνης.


 Αφορμή για το «ρεμπελιό των ποπολάρων» στάθηκε η πληροφορία ότι Σαρακηνοί Πειρατές ετοιμάζονταν να επιτεθούν στο νησί. Οι άρχοντες αποφασίζουν να καταγράψουν τον πληθυσμό για να μπορέσουν, όπως ισχυρίζονται, να οργανώσουν την προστασία του νησιού. Οι ποπολάροι θεωρούν ότι η καταγραφή είναι τέχνασμα για περισσότερο έλεγχο του πληθυσμού, επιβολή νέων φόρων και στρατολόγησης. Έτσι ξεσπούν επεισόδια.

Τελικά η επανάσταση πνίγηκε στο αίμα από τον καινούργιο προβλεπτή που έστειλε η Βενετία. Θα περάσουν πολλά χρόνια ακόμα μέχρι οι Γάλλοι να φτάσουν στο νησί και οι ζακυνθινοί να τους υποδεχτούν ως απελευθερωτές. Τότε καίγεται στον Πλατύφορο το Libro D´ Oro και φυτεύεται το δέντρο της ελευθερίας. Μετά το σύντομο πέρασμα των Γάλλων Δημοκρατικών από το νησί (1797 – 1798) θα ακολουθήσει η Ρωσοτουρκική κυριαρχία (1798 – 1800), η «αυτόνομη» Εφτανησιακή Πολιτεία υπό τον αυτοκράτορα της Ρωσίας (1800 – 1807), η αυτοκρατορική πια Γαλλική κυριαρχία (1807 – 1809) και τέλος η Αγγλοκρατία (1809 – 1864) μέχρι την 21η Μαΐου του 1864, όταν τα Επτάνησα δωρίθηκαν στο νέο Βασιλιά των Ελλήνων Γεώργιο Α΄ και ενσωματώθηκαν με τον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.


Εκτός απο τον ταξικό χαρακτήρα του ρεμπελιού που έγινε στο νησί, ένα ακόμα σημαντικό δεδομένο ότι η Ζάκυνθος έπαιξε μεγάλο ρόλο στο απελευθερωτικό αγώνα του 1821 αφού ο Γέρος του Μοριά
έζησε ένα μέρος της ζωής του στο νησί, εκπαιδεύτηκε και μύηθηκε στην Φιλική Εταιρεία.
 
Επίσης η Ζάκυνθος έπαιξε μεγάλο ρόλο στο κίνημα των Ριζοσπαστών

Μεγάλη μορφή ήταν ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος

Ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος (1820-1888), ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός από την Ζάκυνθο, βουλευτής Ζακύνθου στο Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων, πληρεξούσιος και υπουργός.

Ανέπτυξε πολιτική δράση στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα με το Κόμμα των Ριζοσπαστών και αργότερα ιδρύοντας το Κόμμα των Ενωτικών Ριζοσπαστών, καί πρωτοστάτησε για την ένωση των Ιόνιων νήσων με την Ελλάδα που πραγματοποιήθηκε τελικά το 1864.

Η Ζάκυνθος εκτός απο πέρασμα και σημαντικό εμπορικό λιμάνι της μεσογείου, ήταν και μέρος πολιτιστικών δράσεων.
Ποιητές, ζωγράφοι, γλύπτες, θεατρικοί συγγραφείς δημιούργησαν ένα κέντρο πολιτισμού στην δυτική Ελλάδα που έχει αποτυπωθεί στην ιστορία του νησιού.

Οι σπουδαιότεροι συγγραφείς και ποιητές που διακρίθηκαν στο νησί της Ζακύνθου είναι με χρονολογική σειρά οι παρακάτω: ο Τζάννες Κορωναίος, ο Νικόλαος Λουκάνης, ο Δημήτριος Ζήνος, ο Ιωάννης Μπάρτζελης, Ευγένιος Βούλγαρης, Ιωάννης Λίτινος, Ιωάννης Καντούνης, Αντώνιος Μαρτελάος, Νικόλαος Κουτούζης, Νικόλαος Λογοθέτης-Γούλιαρης, Δημήτριος Γουζέλης, Νικόλαος Ούγος Φώσκολος, Ανδρέας Κάλβος, Αντώνιος Μάτεσης, Διονύσιος Σολωμός, Γεώργιος Τερτσέτης, Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου, Διονύσιος Θεριανός, Σπυρίδων Δεβιάζης, Γιάννης Τσακασιάνος, Λεωνίδας Ζώης, Γρηγόριος Ξενόπουλος και πολλοί άλλοι.

Σε ένα τόπο με τόση σημαντική ιστορία, ειναι μεγάλο λάθος να τον σπιλώνουμε, να τον ρίχνουμε στο καιάδα στο σύνολο της, ότι ειναι ένας διεφθαρμένος λαός που ειναι του  δούναι και λαβείν, σαφώς η διαφθορά υπάρχει αλλά αντί να την κυνηγάμε εν την γενέση της με παιδεία και μόρφωση προς τις παραδόσεις του τόπου, εμείς το μόνο που κάνουμε ειναι μια εκ του ασφαλους ισοπεδωτική κριτική...
Όμως να γνωρίζουν όλοι αυτοί...ότι σύντομα θα τελειώσει και στην πράξη  το ρητό του Διονύσιου Σολωμού

Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε.
Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Ήρθε ο καιρός να φέρουμε την άνοιξη(ποίημα)


Φυλάκισαν τα όνειρα μας

Πέταξαν την ζωή   στα σκυλια

Ισοπέδωσαν τις ζωές

Και τώρα ζητάνε τον λογαριασμό

Μιλάνε για τυφλούς και για μαιμούδες

Ζητιάνοι της παρακμής και της λίθης

Οι ίδιοι που βίασαν το κορμί

Θέλουν λάφυρο και την ψυχή

Τους το έγραψε ο άγνωστος πολίτης στην πλατεία

Που τίναξε αξιοπρεπώς τα μυαλά του

Κάποια μέρα οι νέοι θα πάρουν τα όπλα

Τα παιδιά που δίνουν αγώνες

Δεν χρωστάνε τίποτα σε εσάς
 
Ερωτεύονται την σιωπή και θρηνούν απο τα δακρυγόνα

Πλησιάζει Πάσχα σύντομα έρχεται η λαμπρή

Θάνατο δεν θα θα βρεί εκείνος που θα αντισταθεί

Εκείνος που θα μαστιγωθεί, ούτε και

εκείνος που θα συρθεί στα βήματα του Γολγοθά 

Καιρός  να κάνουμε την αλλαγή

Καιρός η άνοιξη να ρθεί



ΥΓ
Αφιερωμένο το ποίημα στους αυτόχειρες που θυσιάζονται για εμάς χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι...η αυτοθυσία τους θα αποδώσει καρπούς

ΥΓ1
 
Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν΄ αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη αρετή δεν εϊναι να ΄σαι ελεύτερος, παρά να μάχεσαι για ελευτερία.
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα!
Η επιχείρηση του Σύμπαντου, για μιαν εφήμερη στιγμή, όσο ζεις, να γίνει επιχείρηση δική σου. Τούτος είναι, σύντροφοι, ο καινούριος Δεκάλογος μας
Αποσπασμά απο την Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Το χειρόγραφο του αυτοπυρποληθέντος Φαρμακοποιου στην πλατεία Συντάγματος!!!


Πρίν πολλά χρόνια ένας Έλληνας φοιτητής ο Κώστας Γεωργάκης που το 1970 αυτοπυρπολήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1970 στη Γένοβα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας.

Σήμερα 4 Απριλίου 2012 ένας ηλικιωμένος, πιθανότατα παππούς μικρών παιδιών, σίγουρα πατέρας,στην καρδιά της Ελλάδας, μπροστά στον πάλε ποτέ ναό της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ,των ανθρωπινών δικαιωμάτων και της θεμελίωσης των ιδανικών του πιο ιστορικού έθνους του πλανήτη,ως ύστατο διάβημα, ΤΊΝΑΞΕ ΤΑ ΜΥΑΛΆ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΈΡΑ!

Σου κάνει εντύπωση φίλε Γιάννη θα μου πεις...τόσα γίνονται κάθε μέρα, ζώες χάνονται στο βωμό της δημοκρατίας των μνημονιων και του ΔΝΤ, ήταν λογικό να σπάσει το ηθικό του απλού μικροαστού και να τινάζει τα μυαλά του στον αέρα, αφού το ίδιο το σύστημα που υπηρέτησε και όλη η ηθική του έχει ξεπέσει και τώρα ζητάει τα ρέστα του...

Δεν ξέρω αν έχουν αλλάξει πολλά απο το 1970 μέχρι το 2012, σαφώς αλλάξε το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα αλλά και πάλι ο λαός βρισκόνταν σε ύπνωση 42 χρόνια και τώρα προσπαθεί να ξυπνήσει και να αντισταθεί, μόνο που η αντίσταση του φοβάμαι ότι γίνεται χωρίς να έχει το επίπεδο της αφύπνισης των συνείδησεων μας.
Η συνείδηση μας δεν σημαίνει ότι πρέπει να κοιτάμε τον ΚΩΛΟ μας και την πάρτυ μας, ούτε να κάνουμε κριτική με βρισιές χωρίς επιχειρήματα, να γίνουμε κόκκορες σε κοτέτσια, η συνείδηση μας δεν πρέπει να έχει εξουσιαστικές τάσεις αλλά να έχει τον γνώμονα της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ η οποία θα σπάσει τις αλυσίδες του συστήματος και της αποχαύνωσης .

Το να πάρεις ατομικά  όπλα όπως λέει ο ήρωας ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ  δεν έχει ουσία αν δεν υπάρξουν μαζικές αφυπνισμένες κινήσεις των πολιτών, εαν οι πολίτες έχουν ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ τα δεσμά του άρρωστου μυαλού που μας έχει φέρει ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ και ο ΦΙΛΟΤΟΜΑΡΙΣΜΟΣ σε ένα μαζικό και ικανοποιητικό επίπεδο τότε ναι αξίζει το κόπο, τώρα όμως που ο κάθε νεοΈλληνας κάνει χαβαλέ στην τηλεόραση, που απλά λέει ένα λυπηρό συγγνώμη (όπως ο αλήτης Βενιζέλος) και απλά εκφράζει μέσα απο το twitter και το facebook την αγανάκτηση του έστω σε ένα επίπεδο...τότε τα όπλα θα στραφούν εναντίον μας!!!

Πάντως οι ένοχοι ειναι πολλοί  ειναι οι ενάρετοι, οι τίμιοι και οι δημοσιογράφοι όπως λέει και το τραγούδι απο τους Αδιέξοδο(γράφτηκε για την δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά στην όδο Στουρνάρη απο τον Μελίστα)

 
ΥΓ Οι δήμιοι ειναι αθώοι...οι ενοχοί  ΝΕΚΡΟΙ!!!
YΓ1
Βρήκα την ανάρτηση και το χειρόγραφο απο το ιστολόγιο Βαθύ Κόκκινο και το συγχαίρω που κράτησε μια ηθική στάση σε σχέση με άλλα ιστολόγια που προσπάθησαν να ΚΑΠΗΛΕΥΤΟΥΝ την χειρόγραφη επιστολή

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Ο «αντιμνημονιακός» μπαχτσές του Καζάκη


Θα αναδημοσιέυσω ένα κείμενο για τον Δημήτρη Καζάκη και το κόμμα του το ΕΠΑΜ που βρήκα στον Ριζοσπάστη, πριν ακούσω διάφορες κακίες και επιθέσεις να ΤΟΝΙΣΩ ότι δεν φιλο προσκείμενος στο ΚΚΕ, ούτε καν μέλος του κόμματος, ωστόσο η κριτική που ασκεί με βρίσκει σε πολλά πράγματα να συμφωνώ αλλά αυτό επ'ουδενί σημαίνει ότι ειμαι προπαγανδιστής του περισσού!!!
Ίσα ίσα που το ΚΚΕ το έχουμε κράξει  και στην πλατεία πολλές φορές.

Πρέπει σε αυτό τον τόπο να κάνουμε μια σοβαρή πολιτική κριτική και επειδή ζούμε στην εποχή που ο σκοταδισμός κυριαρχεί πρέπει να βάζουμε τα πράγματα στην θέση τους!!!

Ολα τα έχει ο μπαχτσές του επονομαζόμενου «Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου» (ΕΠΑΜ) του οικονομολόγου Καζάκη, ο οποίος, την περασμένη Κυριακή, εξέδωσε «αντιμνημονιακή» - όπως ο ίδιος λέει - εφημερίδα. Κάθε αράδα επιβεβαιώνει μέχρι κεραίας την ορθότητα της κριτικής που ασκεί το ΚΚΕ στη συστηματική προσπάθεια πολιτικών και άλλων κύκλων να αθροίσουν ετερόκλητες μεταξύ τους δυνάμεις κάτω από τον τίτλο «αντιμνημονιακοί». Στόχος τους είναι να διαμορφώσουν πλαστά κριτήρια στο λαό για τη στρατηγική που υπηρετεί η κάθε δύναμη, να συγκαλύψουν τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής πολιτικής και διαχείρισης και να καλλιεργήσουν αυταπάτες ότι με επιδερμικές αλλαγές στην πολιτική διαχείριση, χωρίς ριζικές ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας και της (καπιταλιστικής) οικονομίας, ο λαός μπορεί να βγει κερδισμένος από την κρίση και να ευημερήσει. Ολοι τους, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορές και επιδιώξεις, συγκλίνουν σε αναλύσεις περί «κατοχής» της Ελλάδας από τη Γερμανία και «υποτελών πολιτικών», διαγράφοντας με μια μονοκοντυλιά την αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών σε συνθήκες έντασης της διεθνοποίησης, σε συνδυασμό με την ανισομετρία στην καπιταλιστική ανάπτυξη, που προϋπήρχε και οξύνεται με την κρίση, αλλά και το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις της Ελλάδας συναποφασίζουν στο πλαίσιο της ΕΕ τις πολιτικές που εφαρμόζονται.

Η εφημερίδα του Καζάκη είναι αποκαλυπτική για τα παραπάνω. Σταχυολογούμε ορισμένα από τα όσα γράφονται: Σε δημοσκόπηση για τις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος, οι πολιτικές δυνάμεις ομαδοποιούνται σε «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές». Στις δεύτερες, δίπλα στο ΚΚΕ, ο Καζάκης βάζει μεταξύ άλλων το ΛΑ.Ο.Σ. και τη Χρυσή Αυγή (!) δείχνοντας πως το μέτωπο που οραματίζονται χωράει όλα τα «λουλούδια», ακόμα και αυτά που έχουν δώσει εξετάσεις στο τσάκισμα, στην κοροϊδία, στη δηλητηρίαση και τη χειραγώγηση του λαού. Βάζει ακόμα το κόμμα του Καμμένου, ο οποίος μέχρι πριν από λίγους μήνες υπηρετούσε με συνέπεια την πολιτική της ΝΔ, έχοντας μάλιστα διατελέσει και υπουργός της, σε κυβερνήσεις που πέρασαν τα μύρια όσα σε βάρος των εργαζομένων και του λαού (Ασφαλιστικό, εργασιακές ανατροπές, φόροι κ.ά.). Ανάγοντας σε μοναδικό κριτήριο την εφήμερη στάση του καθενός στην ψήφιση των μνημονίων, ο Καζάκης και οι άλλοι «αντιμνημονιακοί» δίνουν συγχωροχάρτι στις αστικές πολιτικές δυνάμεις και τους εκπροσώπους τους για τα εγκλήματα που διέπραξαν ή στήριξαν διαχρονικά σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Σε άλλο σημείο διαβάζουμε: «Ολοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε το αποικιοκρατικό καθεστώς που επέβαλαν οι δανειστές (...) να πετύχουμε την κάθαρση της πολιτικής ζωής (...) να οργανώσουμε την αντίσταση». Και σε άλλη σελίδα: «Επιδίωξη του ΕΠΑΜ είναι (...) να συμβάλει στη δημιουργία ενός μεγάλου συνασπισμού δυνάμεων και κινημάτων, για να κατέβουν στις εκλογές με κοινό ψηφοδέλτιο υποψηφίων, κάτω από μια ελάχιστη συμφωνία που θα επικεντρώνεται: Στο ξήλωμα του καθεστώτος κατοχής που ξεπούλησε τη χώρα, στην ανατροπή των πάσης φύσεως δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει η παρούσα και η προηγούμενη κυβέρνηση, σε μια σειρά άλλων δημοκρατικών θεμάτων, που θα είναι συμφωνημένα εκ των προτέρων». «Εξυπακούεται - συμπληρώνει η εφημερίδα - ότι το ΕΠΑΜ (...) δε θα θέσει θέμα ΕΕ και ευρώ». Μέχρι και ένας εφημέριος από εκκλησία της Αθήνας επιστρατεύεται να αρθρογραφήσει για την 25η Μάρτη και τη σημερινή «σκλαβωμένη Ελλάδα», για την οποία, όμως, «ο Χριστός (...) θα ελκύσει την παντοδυναμία του, για να μη χαθεί το έθνος μας (...) αλλά να ξαναγίνει ολοφώτεινος φάρος θεανθρώπινου πολιτισμού, όπως ήταν πάντα»!

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς! Διακηρυγμένος στόχος του ΕΠΑΜ είναι η εκλογική συμμαχία, η οποία, αν κυβερνήσει, θα ακυρώσει τα μνημόνια, χωρίς όμως να συγκρουστεί με την ντόπια αστική τάξη, την ΕΕ και τη στρατηγική της, που είναι των μονοπωλίων. Τα ίδια πάνω - κάτω φύκια πουλάει και ο (επίσης «αντιμνημονιακός») ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για μεταξωτές κορδέλες. Προβάλλουν σαν αιτία όλων των δεινών του λαού τη διαπλοκή και τη ρεμούλα, που είναι σύμφυτη στις σχέσεις των μονοπωλίων με τα κόμματά τους, γι' αυτό και απαντάται σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο (πιο πρόσφατο παράδειγμα η Μ. Βρετανία). Κοροϊδεύουν το λαό ότι αν αναλάβουν να κυβερνήσουν «έντιμοι» πολιτικοί, το σύστημα θα βρει την υγειά του, σαν να πρόκειται τότε να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι, να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, να γεμίσει η Ελλάδα νοσοκομεία και σχολεία, με καθολικές και δωρεάν υπηρεσίες στο λαό. Σαν να μπορούν να γίνουν φιλεργατικοί, φιλολαϊκοί οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Σαν να μπορούν και τα κέρδη να αυξάνονται και οι μισθοί! Μιλάνε για «ξήλωμα του καθεστώτος της κατοχής», δε λένε όμως κουβέντα για το πώς θα αποκαταστήσουν την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, κρατώντας τη χώρα μέσα στην ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Είναι επικίνδυνοι και λειτουργούν σαν αναχώματα, για να μην ξεστρατίσει η λαϊκή πάλη και ψήφος έξω από τα όρια της αστικής διαχείρισης και της καπιταλιστικής ΕΕ, που όλοι την έχουν για «ιερή αγελάδα». Να τους προσπεράσει ο λαός. Στην κάλπη να μη σκορπίσει την ψήφο του σε δυνάμεις που σπέρνουν αυταπάτες και με μαθηματική ακρίβεια τον οδηγούν στην ήττα και την απογοήτευση.
Το βρήκα στο
 http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6770040&publDate=28/3/2012


ΥΓ
Να μην χτυπάγέ τα άλλα αριστερά κόμματα το ΚΚΕ με τόσο μένος όπως ο ΣΥ.ΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑ.ΡΣΙΑ  και τότε ίσως να ήταν κάπως διαφορετικά τα πράγματα, πάντως ο Καζάκης παίζει ένα ύποπτο ρόλο στην Ελλάδα αφού εμφανιστηκέ στην περίοδο κρίσης και όχι πριν δέκα χρόνια!!!
Άρα κάτι κρύβει

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Αφιέρωμα στο Ελληνικό Heavy Metal μέρος πρώτο


Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα η πλατεία θα κάνει μια ειδική αφιέρωση σε ένα μουσικό είδος και θα προτείνει μουσικές απο διάφορους καλλιτέχνες. Σήμερα την τιμητική της έχει το Ελληνικό heavy metal.

Το Χέβι Μέταλ παραδοσιακά χαρακτηρίζεται από τον δυνατό, παραμορφωμένο ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας, τους εμφατικούς ρυθμούς, τον πυκνό ήχο μπάσου και την έντονη χρήση των ντραμς. Η ηλεκτρική κιθάρα και η ηχητική ένταση και παραμόρφωση που της αποδίδει ο Ενισχυτής αποτελεί βασικό στοιχείο στο heavy metal.

Στις αρχές της δεκαετίας του '70 κάποια γνωστά συγκροτήματα άρχισαν να χρησιμοποιούν πλέον δύο κιθάρες στις συνθέσεις τους. Πρωτοπόρα συγκροτήματα όπως οι Τζούντας Πρίεστ και οι Iron Maiden ακολούθησαν αυτή την τακτική διατηρώντας τη μια κιθάρα για τον ρυθμό και την άλλη για οδηγό και για σόλο. Το Σόλο της κιθάρας αποτελεί κεντρικό και σημαντικό στοιχείο μιας heavy metal σύνθεσης. Οι Μέταλ τραγουδιστές παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις στο ύφος.

Από την μεγάλης έκτασης και θεατρικότητας φωνή του Ρομπ Χάλφορντ, τραγουδιστή των Τζούντας Πρίεστ και του Μπρούς Ντίκινσον των Iron Maiden έως την επιτηδευμένα τραχιά φωνή του τραγουδιστή των Μότορχεντ Λέμι και του Τζέιμς Χάτφιλντ των Μετάλικα στην γρυλιστή φωνή του Randy Blythe των Lamb of God και του Τόμας Λίντμπεργκ των At the Gates.

Ακολουθει ένα αφιέρωμα αξιόλογο απο την σελίδα rockpages

Η υπόθεση ΕΛΛΗΝΙΚΟ HARD ROCK – HEAVY METAL είναι μια πολύπλοκη ιστορία με ποικίλες εκδοχές, την οποία με απλά λόγια θα προσπαθήσω να σας περιγράψω. Το να προσπαθήσεις, να γράψεις για το Ελληνικό Hard Rock – Heavy Metal, είναι αρκετά δύσκολο, γιατί πρέπει να έχεις ζήσει τα πράγματα από πρώτο χέρι. Πρέπει δηλαδή να ήσουν ή να είσαι μέλος Ελληνικού συγκροτήματος και έτσι να γνωρίζεις τα τεκταινόμενα στο χώρο, ή να ήσουν σε κάποιο περιοδικό, ραδιοφωνικό σταθμό, δισκάδικο κλπ.

Εγώ, για να ξεκαθαρίσω την θέση μου, ποτέ δεν υπήρξα μέλος κάποιου Ελληνικού σχήματος ή σε οποιαδήποτε άλλη προαναφερθείσα θέση, παρακολουθώ όμως την Ελληνική Metal σκηνή (από το 1985-86) μόνο σαν οπαδός και απλός φίλος της μουσικής αυτής. Η Ελληνική Hard Rock - Metal σκηνή ανθεί εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, επιδεικνύοντας ένα δυναμισμό που σε ορισμένες, περιπτώσεις μάλιστα βρίσκει αξιοζήλευτη απήχηση και στο εξωτερικό, παρά τις ομολογουμένως αντίξοες συνθήκες.

Το Ελληνικό Hard Rock πρέπει να τo ψάξουμε στις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν οι Socrates έθεσαν τις βάσεις για έναν πιο «σκληρό» ήχο στη Ελληνική μουσική. Μετά από αυτό, η δεκαετία του ’80 μπήκε ενθαρρυντικά, το Ελληνικό Metal εμφανίστηκε μαζί με την γενικευμένη εισαγωγή αυτής της μουσικής στη χώρα μας. Η έκρηξη στο Ελληνικό Metal ήρθε περίπου το 1985, όταν άρχισαν να φτιάχνονται πολλά σχήματα και έτσι τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο. Φυσικά δεν είχαν όλοι, πραγματική αγάπη για το Heavy Metal καθώς αποδείχθηκε πως τα περισσότερα «συγκροτήματα» νόμιζαν ότι επειδή είχαν μια κιθάρα, ένα μπάσο και ένα set drums θα γίνονταν από τη μια μέρα στην άλλη μεγάλοι super stars. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα Ελληνικά Heavy Metal συγκροτήματα ήταν πολλά και διάφορα αφού μόνο η σύσταση και η ύπαρξη ενός σχήματος στη δεκαετία του ’80, ήταν ένας πραγματικός άθλος.
Χώροι για να φιλοξενήσουν συγκροτήματα σε τακτική βάση, δεν υπήρχαν και οι ούτως ή άλλως λιγοστές συναυλίες λάμβαναν χώρα κυρίως σε κινηματογράφους, αφού δεν υπήρχαν οργανωμένοι συναυλιακοί χώροι που να φιλοξενούν εμφανίσεις Heavy Metal συγκροτημάτων σε συχνή και τακτική βάση. Τα στούντιο ηχογράφησης, συνήθως, ΔΕΝ δέχονταν Heavy Metal συγκροτήματα. Ηχολήπτες και μηχανικοί ήχου που να μπορούσαν κάπως να αντιληφθούν το Heavy Metal δεν υπήρχαν και ήταν σύνηθες το πρωί να δουλεύουν πάνω σε λαϊκά τραγούδια και το βράδυ να παλεύουν να ηχογραφήσουν Heavy Metal!!!

 Αν ακούσετε ιστορίες παλιών Ελλήνων Metal μουσικών, θα βάλετε τα γέλια και τα κλάματα. Όσοι προσπάθησαν να βγάλουν κάποιο δίσκο στην δεκαετία του ’80, έπρεπε να βάλουν αρκετά χρήματα από την τσέπη τους και να ξεκλέψουν πολύτιμο χρόνο από τις καθημερινές δουλειές τους. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που διάφορα σχήματα πούλησαν χρυσαφικά, μηχανάκια, δισκογραφίες, για να δουν το όνειρο τους να γίνεται πραγματικότητα. Κάποιες δισκογραφικές εταιρίες (παραρτήματα πολυεθνικών) προσέγγισαν το Ελληνικό Heavy Metal και υλοποίησαν το όνειρο ενός δισκογραφικού συμβολαίου.

Κυκλοφόρησαν ένα-δυο δίσκους σε 2-3 συγκροτήματα και μετά τους παράτησαν. Οι ντόπιοι αντιπρόσωποι των πολυεθνικών εταιρειών, επειδή δεν είχαν σχέση με το Metal, δεν πίστεψαν ποτέ στην Ελληνική σκηνή και αντιμετώπιζαν τα groups σαν μέσο για εξοικονόμηση χρήματος και ιδίων οφελών (βέβαια, αυτό συνέβαινε και στο εξωτερικό αλλά εδώ γίνονταν μόνο αυτό και δεν προωθούνταν καν το συγκρότημα). Έκαναν κάποιες πρόχειρες παραγωγές, έθαψαν γρήγορα – γρήγορα αυτούς τους δίσκους και τσέπωσαν το υπόλοιπο των επιχορηγήσεων από τις μητρικές εταιρείες. Βέβαια υπήρχαν και οι λεγόμενοι «managers» της εποχής που σε κάθε κίνηση του συγκροτήματος δεν έχαναν την ευκαιρία να τα κονομάνε χοντρά, σε βάρος των συγκροτημάτων βέβαια.

Γι’ αυτά τα παραπάνω που αναφέρω υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες μουσικών εκείνης της εποχής. Οι μόνες Ελληνικές δισκογραφικές εταιρίες που βοήθησαν κάπως τα πράγματα ήταν η FM Records (στα 80’s), η Μολών Λαβέ, Unisound, Dark Side (στα 90’s) ενώ τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιούνται αρκετές Ελληνικές ανεξάρτητες κυρίως εταιρίες που κάνουν καλή δουλεία, όπως οι Secret Port, Steel Gallery, Sleazy Rider, Eat Metal, No Remorse, Black Lotus, Sirens Records κ.α. Στην δεκαετία του ’90 η πτώση του Heavy Metal σε παραδοσιακές χώρες, όπως η Αμερική και η Αγγλία (κυρίως), επέτρεψε να βγουν από την αφάνεια σκηνές άλλων χωρών, που μέχρι τότε, είτε η παρουσία τους ήταν αμυδρή, στο Heavy Metal στερέωμα (Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία), είτε ήταν σχεδόν ανύπαρκτη (Πολωνία, Αυστρία, Ουγγαρία). Σκεφτείτε αν κάποιοι στην Ελλάδα δεν έτρωγαν της επιχορηγήσεις των εταιριών, τι θα γινόταν με σχήματα όπως: Spitfire, Northwind, Vavel, Raw Silk, Sarissa, Deceptor, Vice Human, Rust κ.λ.π.

Αυτή η συγκυρία,(για να επανέλθω) σε συνδυασμό με την σοβαρότερη αντιμετώπιση, από τους Έλληνες Heavy Metal μουσικούς, ώθησε την Ελληνική Metal σκηνή να αναβαθμιστεί και να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο χώρο του ευρύτερου Black Metal ήχου με groups όπως οι Rotting Christ, Nightfall, Septic Flesh κτλ. Η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη και τα συγκροτήματα αυτά αξίζουν τα εύσημα από όλους μας.

Η σταδιακή αντικατάσταση του βινυλίου από το CD και η εξέλιξη της τεχνολογίας επέτρεψε στα Ελληνικά συγκροτήματα να παρακάμψουν τις δισκογραφικές εταιρίες και να κυκλοφορούν εύκολα τις δουλειές τους, έχοντας σαν αποτέλεσμα, ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια, μια πληθώρα ανεξάρτητων κυκλοφοριών σε ημιεπίσημη μορφή.

 Για μια δισκογραφική εταιρία (που είναι και επιχείρηση) είναι πιο εύκολο, γρήγορο και επικερδές να αγοράσει ένα αριθμό δίσκων από το εξωτερικό παρά με το ίδιο κεφαλαίο να χρηματοδοτήσει μια Ελληνική παραγωγή, να βρει το κατάλληλο συγκρότημα, να το προωθήσει, να του βγάλει και δεύτερο και τρίτο δίσκο…Γιατί να κάτσουν να σκάσουν κάποιοι για τους Spitfire, Northwind, Vavel, Rust, Raw Silk (τυχαία ονόματα) για παράδειγμα, όταν ο καινούργιος δίσκος των Iron Maiden, Metallica, KISS, AC/DC, Ozzy Osbourne (πάλι τυχαία ονόματα) θα έρθει πακεταρισμένος και έτοιμος για πούλημα την άλλη κιόλας μέρα στα δισκάδικα;

Η Ελληνική Metal σκηνή γύρισε τη πλάτη της στην Ελλάδα, η Ελλάδα με τη σειρά της γύρισε τη πλάτη της στο Ελληνικό Heavy Metal. Ο κόσμος όμως, αγαπούσε και αγαπάει θέλω να πιστεύω, τα Ελληνικά Metal συγκροτήματα, έχει την πρόθεση να τα υποστηρίξει αλλά δεν είχε πρόσβαση στη μουσική τους. Αυτό οφείλεται στην μηδαμινή ή ελλιπή διαφήμιση Ελληνικών Metal δίσκων σε έντυπα, ραδιόφωνα, τηλεόραση.

Τα τελευταία χρόνια κάπως έχει αλλάξει αυτή η κατάσταση… Όπως είπα και στη αρχή, έπρεπε να ήσουν μέσα στα πράγματα για να μπορείς να ακολουθείς το Ελληνικό Heavy Metal. Αφιέρωμα: Σάκης Νίκας, Ηλίας Κωστόπουλος, Κώστας Κούλης

Ακολουθούν τρία στο πρώτο μέρος απο το αφιέρωμα από  συγκροτήματα της εγχώριας σκηνής που προσωπικά μου αρέσουν!!!

A.Εmerald Sun
 

Οι „Emerald Sun“ ιδρύθηκαν το 1998. Ο Γιάννης είναι το μόνο μέλος που απέμεινε απο την τότε σύνθεση! Το 2003 και 2004 κυκλοφόρησαν δυο demo, το „Sword Of Light“ και το „High In The Sky“ αντίστοιχα.
Μετά απο αρκετά live με μπάντες όπως Manowar, Rhapsody of Fire, Edguy, Grim Reaper, Omen, Cynic και μια live εμφάνιση στη εκπομπή Jammin' του καναλιού ΕΤ μπαίνει η μπάντα στο studio και ξεκινάει τις ηχογραφήσεις για το πρώτο official album της το οποίο κυκλοφορεί παγκοσμίως το 2007.

Τους γουστάρω γιατί έχουν και γρήγορες κιθάρες και θυμίζουν λίγο απο Judas Priest και Maiden της δεκαετίας του 80.


Oι „Emerald Sun“ είναι:
Παύλος Γεωργιάδης(κιθάρες)
Γεώργιος Μπάλτας(τύμπανα)
Στέλιος Τσακιρίδης (φωνή)
Σεραφιμ Γκιολδάσης(πλήκτρα)
Φώτης (the sheriff) Τουμανίδης (μπάσο) και ο
Johnnie Athanasiadi (κιθάρες)

High in the Sky (Demo, 1998)
The Story Begins (Studio album, 2005)
Escape from Twilight (Studio album, 2007)
Regeneration (Studio album, 2011)





Β.INNERWISH

 Οι InnerWish δημιουργήθηκαν στην Αθήνα περί το 1995 από τον Θύμιο Κρίκο, τον Γιάννη Παπανικολάου και τον Μανώλη Τσίγγο. Στόχος τους, τι άλλο;
Να παίζουν καλό μέταλ, ακριβώς όπως οι μπάντες που γούσταραν. Το 1998 κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους με τίτλο Waiting for the Dawn, το οποίο είναι κυριολεκτικά αριστούργημα (και που επανακυκλοφόρησε πριν κάποιον καιρό από την Eat Metal). Το 1998 κυκλοφορούν ένα split single με τους Reflection υπό τον τίτλο Realms of the Night, και τελικώς η επόμενη δισκογραφική τους δουλειά έρχεται μόλις το 2004 με τίτλο Silent Faces. To Inner Strenght που για την ώρα είναι η τελευταία τους δουλειά κυκλοφόρησε το 2006.

Οι InnerWish είναι πραγματικά μια εκπληκτική μπάντα, από τις πολύ μεγάλες όχι απλά της χώρας μας, αλλά της Ευρώπης ολόκληρης θα έλεγα. Βέβαια από μιαν άλλη άποψη είναι ένα εξαιρετικά... "εκνευριστικό" συγκρότημα, αφού κάθε φορά που τους ακούσω θα αναρωτηθώ πόσο μεγαλύτερη απήχηση θα είχαν αν ήταν πχ Αμερικάνοι, σκέψη που πάντοτε με εκνευρίζει. Η μουσική τους είναι διεθνών προδιαγραφών, δεν το συζητάμε αυτό. Επίσης, εάν δεν απατώμαι, είναι και το πρώτο ελληνικό συγκρότημα που δίνει πολύ μεγάλη προσοχή στην παραγωγή (το Silent Faces είχε απίστευτη παραγωγή μιλάμε). Πραγματικά πολύ μεγάλο συγκρότημα που δυστυχώς αδικείται λόγω εθνικότητας. Και δεν κάνω πλάκα σε αυτό. Ναι μεν πρέπει να είμαστε υπερήφανοι που ως χώρα διαθέτουμε τέτοιες μπάντες, από την άλλη όμως όταν σκέφτεσαι τι χαντάκωμα πέφτει μόνο και μόνο επειδή είναι ελληνικές μπάντες είναι να σε πιάνει μελαγχολία. Αξίζουν πολλά παραπάνω, δεν το συζητάμε.

Πριν πάμε παρακάτω, να αναφέρω ένα ακόμη ιστορικό στοιχείο: ο Γιάννης Παπανικολάου όταν αποφάσισε το κάπου στο 1999 να αποχωρήσει από την μπάντα, δεν έμεινε ιδιαίτερα πολύ καιρό αδρανής: μάλλον όλοι έχετε ακουστά τους Παπαροκάδες, των οποίων ήταν τραγουδιστής.

Τα στοιχεία τα βρήκα στο ενημερωμένο heavy metal blog
 http://hellenicmetal.blogspot.com/

Ειναι μια μπάντα που παίζει αυθεντικό heavy metal και όχι κάτι σαν heavy metal έχει τρομερή αρμονία και κινείται σε υψηλό επίπεδο

Δισκογραφία
Silent Faces (2004)




Γ.Septic Flesh

Για να δούμε από την αρχή το ξεκίνημα αυτής της σπουδαίας μπάντας της χώρας μας θα πρέπει να ανατρέξουμε πίσω στο 1989-1990 όπου τρεις άντρες ο Σωτήρης Βαγενάς, ο Σπύρος Αντωνίου (γνωστός και ως Seth) και ο Χρήστος Αντωνίου κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα και δημιουργούν μία black/death μπάντα. Με τον Σωτήρη και τον Χρήστο στις κιθάρες και τον Σπύρο στο μπάσο την τετράδα κλείνει στα τύμπανα ο Άκης Καπράνος. Μέχρι το και το 2003 η μπάντα πορεύτηκε με αυτή τη σύνθεση.

 Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορεί τον Ιούνιο το “Esoptron”. Μία δημιουργία που κυμαίνεται πιο πολύ στη μελωδία και στα doom χαρακτηριστικά σε σχέση με τον προκάτοχο του. Η παραγωγή του συγκεκριμένου δίσκου έγινε στα ίδια στούντιο και ο Γιώργος Ζαχαρόπουλος πάλι έβαλε το χεράκι του στην παραγωγή. Αυτό το album πήρε, όπως ήταν αναμενόμενο, καλές κριτικές και συνέβαλε στην καθιέρωση της μπάντας στο κοινό του metal.

 Το όνομα του συγκροτήματος αρχίζει να γίνεται γνωστό και στην Ευρώπη καθώς το άλμπουμ γίνεται ευρέως γνωστό και τα tour γίνονται περισσότερα. Πλέον η υπάρχουσα εταιρία που κυκλοφορούσε τους δίσκους η Holy Records δείχνει να μην είναι ικανή να αντέξει το βάρος του ονόματος τους και ύστερα από πολλές συζητήσεις και διαπραγματεύσεις φτάνουμε στην συμφωνία με την Hammerheart Records  η οποία είναι από τις μεγαλύτερες εταιρίες που συνεργάζεται με μπάντες death metal.

Με νέο αέρα πλέον οι Flesh θα μπουν για άλλη μία φορά στα στούντιο Fredman το καλοκαίρι του 2002 και μετά από έξι εβδομάδες ηχογραφήσεων θα έχουν έτοιμο το καινούργιο τους αριστούργημα Sumerian Daemons το οποίο θα κυκλοφορούσε μέσα στο 2003 και σίγουρα ξεπέρασε τους προκατόχους του και έκανε ένα ισχυρό μπαμ (ας μου επιτραπεί η έκφραση) στο χώρο του death και black metal. Με το κάθε τραγούδι να αποτελεί ένα δείγμα της δυναμικής και της έμπνευσης που μπορούν να βγάλουν ως μπάντα αφήνοντας ίσως θα λέγαμε άφωνους ακόμα και τους πιο ένθερμους υποστηρικτές τους. Ένας δίσκος που τα είχε όλα γρήγορα riffs, εκπληκτικές μελωδίες, μουσική βιαιότητα και σκληρό ήχο και γενικά όλα τα στοιχεία που μέχρι τότε είχαν δείξει, όλα σε ένα. Αργότερα ένα νέο μέλος παίρνει θέση στα τύμπανα και αυτός δεν είναι άλλος από τον Φώτη Benardo!
Τον Οκτώβριο του 2003 το συγκρότημα ανακοινώνει τη προσωρινή, όπως φάνηκε μετέπειτα, διάλυση του και το κάθε μέλος θα επικεντρωθεί σε άλλα project ακόμα και σε solo δημιουργίες. Το Φεβρουάριο του 2007 ανακοινώνεται η επανένωση για το ελληνικό φεστιβάλ Metal Healing Festival όπου έπαιξαν μαζί με τους Orphand Land, τους Rage και τους Aborted.

Τότε είναι που μετά το reunion τους αποφασίζουν να γράψουν ένα καινούργιο δίσκο και σε συνεργασία με την γαλλική εταιρία Season of Mist ταξιδεύουν για ακόμη μία φορά μέχρι την Σουηδία και τα στούντιο Fredman και ηχογραφούν το Communion, όπου συμμετείχαν στην ηχογράφηση του 80 μουσικοί και 32 συμφωνικοί τραγουδιστές. Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτόν το δίσκο. Είναι ένα πραγματικό διαμάντι στην παγκόσμια metal μουσική. Ένας δίσκος που ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια της ελληνικής πραγματικότητας και έκανε όλο τον κόσμο να στρέψει τα μάτια του σε αυτό το μικρό κομμάτι του χάρτη. Ο δίσκος έφτασε ψηλά στα charts καθώς κυκλοφόρησε στις 25 Μαρτίου στην Αμερική ενώ στον υπόλοιπο κόσμο κυκλοφορούσε από τις 17 του ίδιου μήνα. Αυτός ο δίσκος ήταν η αιτία της παγκόσμιας καταξίωσης για το συγκρότημα καθώς η φήμη τους εξαπλώθηκε υπερβολικά γρήγορα και οι προτάσεις για συναυλίες και περιοδείες έπεφταν σαν βροχή. Τα επόμενα χρόνια τους βρήκαν σε μία κατάσταση όπου οι συναυλίες με μεγάλα ονόματα ήταν γεγονός και κέρδιζαν ολοένα και περισσότερους θαυμαστές.

Το 2009 ανακοίνωσαν πως ήθελαν να μπουν ξανά στα στούντιο για καινούργιο δίσκο  ο οποίος τελικά κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2011, συγκεκριμένα στις 28, και είναι το γνωστό μας «The Great Mass». Βέβαια προηγήθηκε το ΕΡ με τίτλο «The Vampire From Nazareth» τον Δεκέμβρη του 2011. Η ηχογράφηση του δίσκου έγινε εν μέρει στην Ελλάδα και στα στούντιο Devasoundz και συνεχιστήκαν στην Σουηδία αλλά αυτή τη φορά στα στούντιο The Abyss  και παραγωγό τον Peter Tägtgren, πολύ γνωστός για τις συνεργασίες του. Επιπλέον μία σημαντική προσθήκη στην πολύ καλή επίδοση του άλμπουμ είναι η συμμετοχή της φιλαρμονικής ορχήστρας της Πράγας, καθώς επίσης και στα φωνητικά δύο πολύ ωραίων γυναικείων φωνών της Ανδρονίκης Σκλούλα από τους Chaostar και της Ηλιάνας Τσακιράκη από τους Meden Agan. Το τελευταίο τους μέχρι τώρα άλμπουμ δεν άφησε κανέναν θαυμαστή της μπάντας ανικανοποίητο καθώς συνεχίστηκε η ανοδική τους πορεία με έναν δίσκο αν όχι αντάξιο τουλάχιστον στα ίδια χνάρια του Communion. Με την έμπνευση να φαίνεται αστείρευτη στα μέλη του συγκροτήματος μέσα από τις ενορχηστρώσεις, τις μελωδίες, τα πάντα σε αυτό το δίσκο να έχουν να πουν κάτι διαφορετικό.

Οι  Septic Flesh δεν είναι άδικα μία από τις μεγαλύτερες μπάντες που βγήκαν από την Ελλάδα και μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η μέχρι τώρα ανοδική πορεία τους. Με τις συναυλίες να αυξάνονται και να πληθύνονται και με τον ερχομό τους πίσω στα πάτρια εδάφη να είναι κοντά, δεν έχουμε παρά να τους ευχηθούμε τα καλύτερα και να συνεχίσουν να μας χαρίζουν απλόχερα την υπεροχή μουσική τους όπως κάνουν τόσα και τόσα χρόνια.
Οι Septic Flesh ειναι
 
Sotiris Vayenas - guitar, clean vocals, keyboards (1990–)
Spiros "Seth" Antoniou - harsh vocals, bass (1990–)
Christos Antoniou - guitar, orchestrations, samples (1990–)
Fotis Benardo - drums, percussion (2003-)

Το βρήκα στο rockoverdose.gr τι να πω για την μπάντα αυτή ειναι ότι καλύτερο έχει βγάλει η heavy metal σκηνή στην Ελλάδα, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα άπο άλλες death metal μπάντες, σε χώρες όπως την Σουηδία και την Νορβηγία έχουν κοινό που αυτό σημαίνει ότι έιναι ξεχωριστοί!!