Το τρίο της Αριστεράς ή μήπως της συμφοράς;

Κάπως έτσι ξεκινάει η πλατεία το τέλος του προεκλογικού αγώνα, σε μια Ευρώπη περίεργη που όλοι λένε πως αλλάζει αλλά κάνεις δεν λέει προς τα πού!!!

Έχω δεί περίεργες συμπεριφορές τελευταία απο φίλους και εχθρούς προς την μερία του ΣΥ.ΡΙΖΑ και καταλαβαίνω ότι μάλλον ή ο γυαλός ειναι στραβός η στραβά αρμενίζουμε.

Παραμένω αντίθετος με την επιλογή ορισμένων φίλων και γνωστών όχι γιατί έχω προσωπικούς λόγους, αλλά γιατί δεν πιστεύω στον Αλέξη Τσίπρα σαν πολιτικό και σαν οντότητα.

Η εξουσία που τυχόν θα του δώσει ο λαός θα πέσει στο κενό μέσα σε λίγες μέρες!!!
Διότι η αριστερά δεν μπορεί να κυβερνήσει απο μόνη της, σήμερα έχουμε καταλάβει ότι δεν υπάρχει η αριστερά, σε μια κρίση καπιταλιστική η Σοσιαλοδημοκρατία ουδέποτε έδωσε λύσεις απο μόνη της.

Μια αριστερή προσέγγιση θα ήταν η συνεργασία ΣΥ.ΡΙΖΑ, ΠΑ.ΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ έτσι ώστε να δούμε που οδηγείται το πράγμα.

Βάζω και το ΠΑ.ΣΟΚ μέσα στο παιχνίδι γιατί όπως δηλώνει ανήκει στο χώρο της κεντροαριστεράς, άσε που μπορεί άνετα να μιλήσει την γλώσσα την νεοφιλελεύθερη με κεντροαριστερό πρόσωπο.

Το βλέπω το σενάριο αυτό έντονα με το τρίο που ξεκινάει απο την ρόζα και καταλήγει στον Λόβερδο.

Θα μου πείς είσαι τρελός, τι δουλεία έχει ο Κομμαντέντε Τσίπρας με το ΠΑ.ΣΟΚ που μας έβαλε το ΔΝΤ, έλατε ρε παιδιά μην κολλάτε σε λεπτομέρειες όλοι οι αριστεροί κολλάνε(εξαιρώ το ΚΚΕ γιατί το θεωρούν αναχρονιστικό και πασέ).

Έτσι και αλλιώς ο ΣΥ.ΡΙΖΑ δεν είπε ότι θα στείλει στο διάολο το μνημόνιο και το ΔΝΤ, λέει απλά ότι θα τα καταγγείλει αλλά φοβάμαι ότι δεν θα το κάνει, πιο εύκολα θα κάνει την κωλότουμπα παρά να πεί το μεγάλο αρχιδάτο ΟΧΙ.

Υπο αυτή την έννοια το να στηρίξεις το τρίο της Αριστεράς που ετοιμάζονται σε κλειστές συσκέψεις τα επιτελεία των κομμάτων για αριστερή δια-κυβέρνηση ειναι σαν να αυτοκτονείς με πολλαπλούς τρόπους, πχ πυροβολάς το κεφάλι σου αφότου έχει πιεί δυλητήριο.
Άραγε τι θα λένε τα κινήματα της πλατείας στο σύνταγμα όταν σύντομα θα δούν τα οράματα τους στο κοινοβούλιο να τα ξεχνάνε;
Τι έγινε εκείνο το άμεση δημοκρατία;

Μα θα μου πείς ρε φίλε για όλα τα κακά φταίει η δεξιά και το κακό αναχρονιστικό ΚΚΕ, εμείς είμαστε δημοκράτες και διανοούμενοι....

Η απάντηση στα λόγια και τον διχασμό απο ένα μέρος της Αριστεράς  έρχεται απο έναν Εθνικό Πατριωτικό λόγο του Άρη Βελουχιώτη στην Λαμία που ουδεμία σχέση έχει με τον ΣΥ.ΡΙΖΑ τον Τσίπρα την ΔΗΜ.ΑΡ και το ΠΑ.ΣΟΚ που φαίνεται να συνεργάζεται για το καλό του λαού και των μνημονίων...

Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της!
Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ, σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς.
Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν' αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν' ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ' αρχίσω σαν τα παραμύθια:


Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα ήτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται απ' όλο τον κόσμο. Κανένας σοφός η άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.

Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας ήτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα. Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε.
Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», αναμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ' άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή.

Μα ότι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμία αξία. Την ελληνικότητα μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη.

Αυτό κάνεις δεν το ήθελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη γαλλική επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν γι' αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τα είχανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό.


Μα ο ελληνικός λαός δεν θάτανε αυτός ο λαός, ο λαός δηλαδή της χώρας της λευτεριάς και του πολιτισμού, αλλά λαός ζούγκλας, αν δεν έβγαζε μέσα από τα σπλάχνα του τους αρχηγούς εκείνους, που θα οδηγούσανε στη λευτεριά του. Όπως βλέπετε, λοιπόν, όλοι - ξένοι και ντόπιοι - πάλεψαν για να μην ξεσηκωθεί ο λαός κι αποχτήσει τη λευτεριά του.
Μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς δε σταμάτησαν οι αγώνες. Μικροί ή μεγάλοι. Ένοπλοι ή όχι. Κι ύστερα μέσα απ' αυτό το λαό ξεπήδησε ο μεγάλος βάρδος της επανάστασης, πού ύμνησε με τα τραγούδια του την ιδέα της εξέγερσης του έθνους, ο πρόδρομος της Φιλικής Εταιρίας: ο Ρήγας. Η αντίδραση τον σκότωσε, πριν προλάβει να φέρει σε πέρας τις αρχές του. Μα ο σπόρος που έσπειρε βλάστησε σύντομα.
Σε λίγο, η Φιλική Εταιρία έγινε κι αγκάλιασε χιλιάδες Έλληνες.

Ας ούρλιαζε η αντίδραση. Ας υπόγραφε άτιμα χαρτιά, σαν αυτό πού υπογράφηκε στη διάσκεψη της Βιέννης στα 1815, κάτω από το όποιο έβαλε την υπογραφή του κι ο πολύς Γιάννης Καποδίστριας και που διαλάμβανε, ότι όχι μόνο δε θα ευνοηθεί και επιτραπεί ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην Ελλάδα, μα και θα πνιγεί στο αίμα αν ξεσπάσει.

Ο Γιάννης Καποδίστριας, που μας τον παρουσιάζουν στα σχολειά σαν μεγάλο και τρανό, με προτομές και πορτραίτα, είναι ο πρώτος καταστροφέας της Ελλάδας. Μα ότι έκανε, δεν το έκανε σαν Καποδίστριας, μα σαν εκπρόσωπος όλης της ελληνικής αντίδρασης. Ας ούρλιαζε λοιπόν, μαζί με τη διεθνή και η ντόπια αντίδραση. Κι ας υπογράφανε άτιμα χαρτιά.

Τίποτα δεν ήτανε ικανό να συγκρατήσει τη φλόγα για τη λευτεριά, που έκαιγε μέσα στις καρδιές του λαού μας. Έτσι, στα 1821, ύστερα από κόπους και θυσίες και χάρη στον ενθουσιασμό και τη φλόγα του Παπαφλέσσα, που χρησιμοποίησε όλα τα μέσα, ακόμα και την ψευτιά, κηρύσσοντας την εξέγερση, ξεσηκώθηκε πρώτος ο Μοριάς. Από δω, από το Μοριά, άρχισε η επανάσταση του 1821.
Στο άκουσμα της εξέγερσης όλοι οι ισχυροί της γης, ξένοι και ντόπιοι, τρόμαξαν. Οι κοτζαμπάσηδες, όμως, βλέποντας ότι δεν τους ήτανε δυνατό να συγκρατήσουν το λαό και φοβούμενοι την οργή του, αναγκάστηκαν να κόψουν τη συνεργασία τους με τους καταχτητές και για να ευνουχίσουν το λαϊκό απελευθερωτικό κίνημα, πήρανε όλοι μέρος στην επανάσταση κι έτσι αυτή πήρε χαραχτήρα πανεθνικό.
Οι τρανοί της γης τρόμαξαν και, χρησιμοποιώντας όλα τα τερτίπια, προσπάθησαν να πνίξουν την επανάσταση.
Μα γελάστηκαν. Επί 7 ολόκληρα χρόνια πάλεψαν οι προπάτορες μας, παρά το γεγονός ότι η ελληνική αντίδραση, δυο φορές, το 1823 και 1825, οργάνωσε τον εμφύλιο πόλεμο για να σπάσει ακριβώς τους αγώνες αυτούς.
 Έτσι οι πρόγονοι μας ανάγκασαν όλους τους εχθρούς μας να γλύψουν εκεί που έφτυσαν και ν' αναγνωρίσουν τους αγώνες μας και την ανεξαρτησία μας.

Κανείς δεν πίστευε προηγούμενα σ' αυτό το θαύμα, που συντελέστηκε από τις ίδιες τις δυνάμεις και τα μέσα του λαού. Άλλοι περίμεναν να τους έλθει η λευτεριά από τη Ρωσία κι άλλοι από τη μεγαλοψυχία των βασιλιάδων της Ευρώπης.

 Μα η επανάσταση απόδειξε, ότι αυτή μόνη της χάρισε τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τα παραμύθια του φιλελληνισμού, χάρη στον οποίο αποκτήσαμε δήθεν τη λευτεριά μας, εφευρέθηκαν μόνο και μόνο για να γίνει πιστευτό, ότι η πατρίδα μας λευτερώθηκε, όχι από τις ίδιες της τις δυνάμεις, μα από τους ξένους. Υπήρξαν βέβαια φιλέλληνες, που αγωνίστηκαν, πολέμησαν κι έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Τιμή και δόξα σ' αυτούς κι αιώνια ας είναι η ευγνωμοσύνη του έθνους. Μα αυτοί υπήρξαν μεμονωμένα άτομα μονάχα. Η θεωρία του οργανωμένου φιλελληνισμού είναι καθαρό παραμύθι.

Με την επικράτηση της επανάστασης αμέσως οι δικοί μας κοτζαμπάσηδες επιβλήθηκαν πάνω στη χώρα μας. Η αντίδραση, ντόπια και ξένη, για να ευνουχίσει το λαϊκό χαραχτήρα του κινήματος και να επιβάλει νέα σκλαβιά, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα. Και στο τέλος το πέτυχε. Η αρχή έγινε κολλώντας στο σβέρκο της πατρίδας μας αυτόν που σας είπα πρωτύτερα:

Τον Καποδίστρια. Ο Γιάννης Καποδίστριας από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους άρχισε την καταστροφή της χώρας μας, κι ένας άλλος Γιάννης, ο Μεταξάς, έβαλε σ' αυτήν το καπάκι.

Μια μαυρίλα πλάκωνε τον ελληνικό ορίζοντα. Κανείς δεν ήξερε τι θα έφερνε η αύριο και πώς θα ξεφεύγαμε από τη σιδερένια τανάλια που μας έσφιγγε. Κείνοι που ένιωθαν βρίσκονταν στις φυλακές και τα ξερονήσια. Κι εδώ πρέπει να στιγματιστεί μια άλλη ατιμία των ανθρώπων της 4ης Αυγούστου, που φεύγοντας, τους παράδωσε στα χέρια των καταχτητών.
Μια άλλη μερίδα πού ένιωθε, ασχολούνταν με τις μαύρες και άσπρες αγορές. Έτσι, όλο το βάρος έπεσε πάνω σε μια χούφτα ανθρώπων, απ' αυτούς που τρώγανε καρπαζιές μέσα στα αστυνομικά μπουντρούμια και τις ασφάλειες, μα που φλέγονταν από ηρωισμό και ανδρεία και μέσα τους υπήρχε μια ζεστή ελληνική καρδιά κι έτρεχε στις φλέβες τους πραγματικό ελληνικό αίμα. Αυτοί άναψαν το δαυλό κι έδωσαν το σύνθημα για τον ξεσηκωμό του Έθνους. Αυτοί που δώσανε το κουράγιο στους Έλληνες. Αυτοί που δημιούργησαν τη νέα Φιλική Εταιρία: το ΕAM.

Βέβαια, ποιος θάτανε κείνος που μπορούσε να πιστέψει τότε. Ότι αυτή η φούχτα των ανθρώπων θα έφερνε στη χώρα μας τη μεγαλόπρεπη αυτή νίκη. Μα η υφή, η ψυχοσύνθεση, το σκαρί των ανθρώπων αυτών ήτανε τέτοιο. Παρά τις φυλακές, τους κατατρεγμούς, τις δολοφονίες, τα βασανιστήρια, τις ομαδικές εκτελέσεις και την τρομοκρατία, οι άνθρωποι αυτοί οδηγούσαν ηρωικά και θαρραλέα τις μάζες στον δρόμο της λευτεριάς.

Ξέρετε όλοι πως άρχισε το κίνημα αυτό και δε σταματώ στις λεπτομέρειες του. Όταν έχουμε τη μέρα της εθνικής ανεξαρτησίας μας, πού γιορτάζουμε στις 25 Μάρτη, χαιρόμαστε, τραγουδάμε και κλαίμε από τη συγκίνηση. Μα από δω και πέρα θα έχουμε δυο εθνικές γιορτές: την 25η Μάρτη και την 27η Σεπτέμβρη επέτειο της δημιουργίας του ΕΑΜ, που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής μας απελευθέρωσης.

Όπως βλέπετε ο λόγος αυτός δεν έχει ουδεμία σχέσΗ με τα λεγόμενα του Τσίπρα ή του Κουβέλη  με την Αριστερά της διανοήσης και του Ζιζεκ δεν μιλάνε για Πατρίδα, για Έθνος για ήρωες για λαικούς αγώνες.
Ξεχάσαμε ξαφνικά κάτω απο τις ταμπέλες της ριζοσπαστικής κατεστημενης  αριστερής δια-κυβέρνησης το παρελθόν μας...δεν πειράζει λαός που ξεχνάει την ιστορία του θα το βρεί μπροστά του

Είχαμε τους Προδότες εκ Δεξιών στην Χούντα Παπαδόπουλου-Ιωάννιδη και τώρα ετοιμάζονται οι νέοι προδότες εκ Αριστερών ΓΑΠ-Τσίπρα και αντί να κάτσουμε απο κοινού να διώξουμε τον εχθρό, να βαδίσουμε σε ένα δρόμο υπέρ της Ελλάδος και όχι υπέρ της Αμερικής κάνουμε τα πάντα για να σφαγούμε.Αν ψηφίσουμε τους αρεστούς του κατεστημένου που θα μας εξουσιάζουν τσάμπα τα όνειρα και τσάμπα οι ελπίδες μας.

Όταν ο κόσμος μας θα καίγεται
όταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονται
εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω
τις μέρες τις παλιές.

Καλή Σκεπτόμενη Πατριωτική ψήφος!!!