Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Το αντιμανιφέστο της πλατείας απο την Ζάκυνθο


Ζούμε σε μια εποχή που το χρήμα κάνει κουμάντο, το έχω καταλάβει ότι όλοι σχεδόν σκέφτονται πως να επιβιώσουν με τον ένα η με τον άλλο τρόπο, αλλά στην τελική ποιος κερδίζει και ποιός χάνει.
Αλήθεια ο λαός τι θέλει άραγε απο την ζωή του;

Ας μην το βαριο φιλοσοφήσουμε όλοι ξέρουμε ότι ο καθένας σκέφτεται για τον συμφέρον του έτσι το έχουν παιδαγωγήσει δυστυχώς οι καλοί δάσκαλοι του γενούς, εξαιρέσεις υπάρχουν και ευτυχώς είχα την τύχη να είχα δάσκαλο τον κύρ Νίκο που μου έμαθε πολλά, με τον σκληρό τρόπο βέβαια αλλά αυτό έχει σημασία.

Ότι έμαθα να είμαι αυτός που ειμαι να σέβομαι κάποιον που διαφωνεί μαζί μου, να υπερασπίζομαι στο να ακουστούν αντίθετες ιδεολογίες(αρκεί να μην ειναι ναζιστικές και φασιστικές), να γράφω ΚΑΘΑΡΑ  χωρίς να υποκρίνομαι και να τρολάρω όπως κάνουν διάφορα κομπλεξικά κομματόσκυλα.

Ουδέποτε διορίστηκα σε δημόσιο αν και είχα πολύ γερό βύσμα, ουδέποτε εκβίασα κάποιον για να ψηφίσει κάποιον γνωστό μου και ουδέποτε δεν επηρεάσα κάποιον, πιστεύω στην πολιτική με ήθος και με αξιοπρέπεια και όχι την πολιτική της πουστιάς και του βολέματος.

Οι εκλογές ειναι ορόσημο για την πατρίδα μας, όποιος το καταλάβει αυτό ίσως να πάρει επάνω του την ευθύνη του για την επιλογή που θα κάνει.

Οι επιλογές ειναι πολλές όμως οι ρεαλιστικές λύσεις που θα σώσουν την Ελλάδα ειναι ελάχιστες και φαίνονται μόνο με την καλή ενημέρωση που πρέπει να έχει ο πολίτης, ακούω προγράμματα εξαγγελίες και διάφορες αναλύσεις για τα ζητήματα της Ε.Ε.

Όμως δεν ξέρουν αν ειναι ο καιρός να ακούμε αναλύσεις, το θέμα ειναι ότι έχουμε περάσει τα μνημόνια και το ζήτημα τι γίνεται με αυτό το πράγμα και πως το διαχειρίζομαστε το θέμα αυτό.

Διότι εντάξει η επόμενη μέρα δεν θα ενδιαφέρει απο την σημερινή, το αύριο φαίνεται δύσκολο και ζόρικο διότι οι πολιτικές της μεταπολίτευσης μας έφεραν τα μνημόνια το ΔΝΤ και την παγκόσμια ξεφτίλα.
Τι κάνουμε όμως απο εδω και πέρα;

Στήνουμε κρεμάλες και αγχόνες στην πλατεία συντάγματος και πάμε σε ένα εμφύλιο όπως ζητάει μια ακραία τάση πολιτική στην Ελλάδα η αγωνιζόμαστε ΟΛΟΙ μαζί χωρίς να υπάρξει φτώχεια και μιζέρια τουλάχιστον να σώσουμε το μέλλον μας.

Ακούω πολλούς φίλους-συντροφους-σύντρολους ότι στις έξι μαίου θα ανατραπεί ο Καπιταλισμός(!) και άλλες τέτοιες ουτοπικές μαλακίες, ο καπιταλισμός δεν ανατρέπεται με κυβέρνηση αριστεράς η με κυβέρνηση ακροδεξιάς λογικής(όπως υποστηρίζει ο κύριος Καμμένος) 

Ας μην έχουμε αυταπάτες οι πολίτες πρέπει να αποκτήσουν διαφορετική συνείδηση δεν θα μας σώσει η κυβέρνηση η πολιτική αλλά εμείς μπορούμε να σώσουμε τον εαυτό μας, η πολιτική ειναι η αντανάκλαση της εικόνας μας και για αυτό πρέπει στις επόμενες εκλογές να εκλέξουμε τα πρόσωπα που αγωνίζονται για τον συνάνθρωπο μας

Πρόσωπα υπάρχουν ικανά, νέα και παλιά ο καθένας πρέπει να κάνει τις επιλογές του με βάση την ικανότητα την προσφορά και την εργατικότητα στην κοινωνία και όχι με βάση το κομματικό συμφέρον.
Έτσι και αλλιώς τα κόμματα τα κάνουν οι πολίτες και όχι τα κόμματα τους πολίτες

Δεν ξέρω αν ειμαι ρομαντικός η ενα φαντασμένο τρολ πάντα πιστεύω στον άνθρωπο και όχι στην κακία του που δυστυχώς περισσέυει στο νησί εύχομαι ένα πράγμα καλή αναστάση στον λαό του νησιού


ΥΓ
Η φώτο του Βελουχιώτη-Τσίπρα την βρήκα στο indymedia αφιερωμένη στο επαναστάτη της πόρδης Αλέξη Τσίπρα που μιλάει για συνεργασία με τον Καμμένο!!!
Μου επιβεβαίωνει την άποψη ότι ένα κομμάτι της αριστεράς ειναι μόνο για την πάρτυ της... 

1 σχόλιο:

  1. Καλημερα Παιδί! Εγκρίνω και επαυξάνω... δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες για το αποτέλεσμα της κάλπης... το ζήτημα είναι πολύ βαθύ για να λυθεί με μια ψηφοφορία, καθώς έχουμε να κανουμε με νοσηρές νοοτροπίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή