ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΤΗ ΧΑΡΗ ΣΟΥ ΛΑΕ ΜΟΥ

Έχω μείνει άφωνος απο την χτεσινή μεγάλη σεισμική δόνηση που προκαλέσαν τα αποτελέσματα.
 Ο λαός αυτός ο ματωμένος απο τις πολιτικές της τροίκας και του μνημονίου του λεφτά υπάρχουν, απο τα χαράτσια σε ΔΕΗ και σε καταμέτρηση κατοικιών με διπλάσια τετραγωνικά, έδωσε το μήνυμα το μεγάλο ότι μάγκες εγώ ΚΑΝΩ κουμάντο και όχι ΕΣΕΙΣ.

Άνατρεψε πρόσωπα, επιβράβευσε τους τίμιους και ξερίζωσε λασπολόγους-τρομοκράτες και εξουσιαστές που τον φοβίζαν τόσα χρόνια.

Νομίζω ότι εν μέρη σε ένα σημείο δικαιώθηκε η πλατεία και ο αγώνας για δημοκρατία, περιμένω τώρα το μεγάλο βήμα για μια ενωμένη κυβέρνηση για την Ελλάδα και όχι για την Γερμανία και το ΔΝΤ.

Εθνική σωτηρία θα έχουμε μόνο αν οι δυνάμεις προοδευτικές ενωθούν και αφήσουν τον λαικισμό για να σωθεί ο τόπος, δεν χρειάζεται άλλος ωμός ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ τώρα αυτά δεν παιρνάν ευτυχώς

Ειναι στο χέρι τους όλοι να κάνουν κάτι καλό να δοκιμάσουν να κυβερνήσουν όχι για την πάρτυ τους αλλά για το κοινό καλό.
Αλλιώς πάμε σε ακυβερνήσια και η δικτατορία των τραπεζών πολύ φοβάμαι ότι θα έρθει και επίσημα στο Ελλαδιστάν όχι με στρατιωτική χούντα αλλά 

Οι ταμπέλες και οι ιδεολογίες έπεσαν, πλέον τι πάει να πει πασοκ, δεξιός η αριστερός όλοι ειμαστε Έλληνες και όχι πρόβατα...τα μαντριά επέσαν και έριξαν τα τείχη 

Ήρθε ο καιρός για μια νέα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ κυβέρνηση για την Ελλάδα και τους Έλληνες

Δεν με ενδιαφέρει ειλικρινά  ποιός θα πάρει την εντολή για σχηματισμό κυβέρνηση συνεργασίας  είτε ειναι ο Τσίπρας, ο Σαμαράς η ο Βενιζέλος η ο Κουβέλης η Παπαρήγα αλλά πλέον όλοι ας το δούμε το θέμα ψύχραιμα θέλουμε μια Ελλάδα χωρίς φόρους, ΦΠΑ, λαμογιές η μια Ελλάδα με δραχμούλα με μισθούς Κίνας και προτεκτοράτο των ξένων δυνάμεων;

Θέλουμε μια Ελλάδα χωρίς νέους και με μετανάστευση προς όλο τον κόσμο η μια ισχυρή Ελλάδα που θα ειναι υπερήφανη και δημοκρατική και πρότυπο για τον πολιτισμό της ;

Κλείνω με ένα τραγούδι του μεγάλου Μανώλη Ρασούλη
"Να 'μαστε πάλι εδώ Αντρέα, οι δρόμοι τρέχουν χιαστί
σημείο χ και μεις παρέα και ας φύγαν χίλιοι δυο καιροί
Μένω κατάπληκτος Μανώλη, δεν ξέρω αλήθεια τι να πω
Πώς γίνεται ο καθένας όλοι και όλοι πώς γίνονται εγώ

Σαν μια Ιθάκη είναι το τώρα, που όλο γυρίζω να τη βρω
και με των Δαναών τα δώρα, γελώ τον δόλιο μου εαυτό
Αμάν βαριά φιλοσοφία, ας πουμε κατι πιο απλό
καλές οι Η.Π.Α. και η Ρωσία, μα έχω το δράμα μου και γώ

Μια από τις σχέσεις που δε ξέρεις, μου φώναξε ένα πρωινό
κάνεις εσύ αυτό που θέλεις, γι' αυτό βαθιά και σε μισώ
Και γω δεν είμαι με τη Μαίρη κι όμως μαζί της έχω γιο
με σεργιανά σ' άγνωστα μέρη χάνομαι, βρίσκομαι και ζω

Ελπίδες μέσα στη φορμόλη και πολλαπλάσιοι οι καιροί
άλλαξε τόσο αυτή η πόλη, μα 'μεινε ίδιο κατιτί
Το πρώτο πρώτο μας τραγούδι, αυτο θαρρώ πως θες να πεις
Κάλλιο στο χώμα το λουλούδι παρά σε βάζο περιωπής

Περνούν γερνούν τα γεγονότα, μα είναι καλό που 'μαστε εδώ
Φαντάσου φτάνει και μια νότα κι αλλάζεις όλο το σκοπό
Νομίζω έτσι και η ζωή μας σαν όπως λεν τα πάντα ρει
Στη θαλασσά η εκβολή μας και όμως γυρνάμε στην πηγή

Ναι το ποτάμι δε στερεύει καθάριο τρέχει το νερό
ενώνει δεν μεταναστεύει πηγή και γη με ωκεανό
Κάλλιο που όσο και να κλαίει ο κάθε που θα νοσταλγεί
η ζήση δε γυρνάει replay κι οι δρόμοι τρέχουν χιαστί "