Ήρθε η ώρα της αριστεράς(;)

Σε μια Ελλάδα ρημαγμένη απο τα μνημόνια απο την χρεωκοπημένη πολιτική που εφαρμόστηκε το τελευταίο διάστημα ο Ελληνικός λαός πάει προς τα αριστερά ή αριστερά προς την λαό.
Ένα ερώτημα που με απασχολεί, και δεν ξέρω και τι αποκαλούμε αριστερά διότι η αριστερά στην Ελλάδα έχει περάσει αρκετές περιπέτειες ως προς το τι θέλουμε.

Ηγέτες δεν υπάρχουν για να δώσουν ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας, η αριστερά στην Ελλάδα πάντα συναγωνιζόνταν την αριστερά δηλαδή πάντα ο ένας μισούσε τον άλλον, η δεξιά και ο συντηριτισμός μπορεί να έφερε τα σκάνδαλα και τον κομματικό κράτος αλλά η αριστερά πάντα ήταν συμβιβασμένη με αυτό.

Τουλάχιστον ένα κομμάτι της Αριστεράς που ξαφνικά διεκδικεί την εξουσία και του τάζει την επερχόμενη ρήξη και ανατροπή που τόσα χρόνια δεν έκανε και ξαφνικά ήρθε η ώρα να πεί ένα μεγάλο άντε γεια στο ΔΝΤ και στην ΟΝΕ.

Όμως ποιοι ειναι αυτοί και τι αντιπροσωπεύουν τελικά;
Όπως ακούω και μαθαίνω το βαθύ πασοκ πάει στο συριζα και η λούκα κατσέλη πάει στο συριζα  η κυρία που είχε ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο και ήταν υπουργός στην κυβέρνηση Παπανδρέου.

Αλήθεια αυτή ειναι η αριστερά που θα μας βγάλει απο το αδιέξοδο που έχουμε μπεί το τελευταίο διάστημα;
Ζούμε άραγε ξαφνικές αλλαγές ή μήπως ζούμε μια επιστροφή σε μια πολιτική αστάθεια που βαφτίζουμε κάτι παλιό σε καινούργιο

Δεν ειμαι αριστερός τέτοιου τύπου που θα μιλήσω με δεξιό λόγο υποκριτικό και θα πω ότι έχουμε ένα τρίτο δρόμο, δεν θα μιλήσω για νέα πολιτική που προσπαθούν ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μας πείσουν.
Η σχέση επίσης του ΣΥΡΙΖΑ(κάποιών συνιστώσεων) με την ένοπλη βία  ειναι γνωστή(διαβάστε εδώ)
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ένοπλη βία ειναι καλό πράγμα, σε μια δημοκρατία που έχει ρημαχθεί το να στηρίζεις τέτοιες απόψεις μάλλον κάνεις κακό,
Αν διαφωνω πχ με τον φίλο μου Iάσωνα πολιτικά πρέπει να βγάλω τα όπλα για να υπερασπίσω την αποψη μου;


Η όλη τακτική της πολιτικής του Συριζα ειναι καθαρά οπορτουνιστικη με καθαρό βλέμμα προς την εξουσία και με πάση θυσία παραμονης στο ευρώ.

Δεν ξέρω αν τελικά ο λαός δώσει την εξουσία και την ευκαιρία να κυβερνήσει αλλά ξέρω ότι η μέχρι στιγμής στάση της λεγόμενης Αριστεράς(αμφιβάλλω τελικά αν ο ΣΥΡΙΖΑ ειναι  αριστερά) που διεκδικεί την εξουσία θα φέρει την άνοιξη για τον τόπο μας.

Παραμένω σταθερός στην δημιουργία μιας οικουμενικής κυβέρνησης που θα βάλει τέλος στην ανέξοδη πολιτική δεν ειναι θέμα κομμάτων ΝΔ, ΠΑ.ΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ η ΔΗΜ.ΑΡ αλλά καθαρό θέμα συννενοήσης γιατί πρέπει αυτή η έρημη χώρα να κυβερνηθεί απο άτομα που αγαπάνε τον τόπο τους και μαζί να αναδιαπραγματευτούν το μνημόνιο και να πάρουν μέτρα σωστά ώστε να μην πάθουμε γάγγραινα
Η Ελλάδα πρέπει να ζήσει και θα ζήσει όχι γιατί πρέπει και το θέλουν οι αγορές αλλά επειδή ο λαός θέλει ενωτικό λόγο και όχι τρομοκρατία και εμφυλιακές κουβέντες.

 Το θέμα δεν είναι να μην κάνουμε λάθη. Όλοι κάνουμε λάθη. Το θέμα είναι να μην κάνουμε ουσιαστικά λάθη και να μπορούμε να τα επανορθώσουμε γρήγορα και εύκολα.
Βλαντιμιρ Ίλιτς Λένιν 



Κλείνω με ένα βίντεο απο προεκλογική ομιλία το 89 του μεγάλου Χαρίλαου Φλωράκη πραγματικό ηγέτη της Αριστεράς που συνεργάστηκε με άλλες δυνάμεις για το καλό της Ελλάδος...σήμερα κάποιοι άλλοι κοιτάνε πρώτα το κομματικό συμφέρον και μετά το συμφέρον της Πατρίδος.

Αφιέρωμα στους ενδελέχεια διότι το Ελληνόφωνο ροκ ειναι ζωντανό!!!

Μια μπάντα που αγαπόυσα στο Ελληνικό Ροκ μαζί με τις Τρύπες, τα Διάφανα Κρίνα και τα Ξύλινα Σπαθιά ήταν το συγκρότημα Ενδελέχεια.

Μεγάλωσα με Ελληνικό ροκ καθώς πλησιάζουμε τα τριάντα θα κάνουμε κάποια μίνι αφιέρωματα στην πλατεία πάνω στο Ελληνικό ροκ της δεκαετίας του 90.

 Βρήκα ένα ενδιαφέρον βιογραφικό και θα το παραθέσω σε εσας

Η ιστορία της μπάντας ουσιαστικά ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του '80 όπου δύο μαθητές γυμνασίου (Δημήτρης Μητσοτάκης - Δημήτρης Λεοντόπουλος) αποφασίζουν με περισσό θρασος να φτιάξουν ένα ροκ συγκροτημα. "Η αλήθεια είναι πως πρώτα φτιάξαμε το συγκρότημα και μετά μάθαμε να παίζουμε! Οι πρόβες γίνονταν στην ταράτσα, στο πλυσταριό για την ακρίβεια, του σπιτιού του Λεοντόπουλου, στην Καλλιθέα. Τα όργανα που χρησιμοποιούσαμε τότε ήταν μία φτηνή κλασική κιθάρα και ντενεκέδες από λάδι. Αργότερα αγόρασα ένα σετ τύμπανα Premier του '58 στο οποίο και έμαθα να παίζω. Το σετ αυτό το διατηρώ ακόμα. To σχήμα εκείνο μετατράπηκε άρδην σε ηλεκτρικό όταν ο Λεοντόπουλος αγόρασε με αιματηρές οικονομίες μία ηλεκτρική eko του πεντοχίλιαρου και το φοβερό ενισχυτή "ekolena". Το δολοφονικό εκείνο σχήμα συμπλήρωσε σχεδόν με το ζόρι ένας άλλος συμμαθητής, ο Σωτήρης Λάντας - νυν ηχολήπτης- του οποίου το αποθημένο ήταν τα τύμπανα, όμως εμάς μας έλειπε μπασίστας και αναγκαστικά αγόρασε μπάσο! Λίγο αργότερα πέρασαν από αυτό το σχήμα διάφοροι φίλοι από την γειτονιά, κυρίως για πλήκτρα, κανείς όμως δεν άντεξε πάνω από ένα εξάμηνο. Τα ονόματα για την μπάντα εκείνη την περίοδο άλλαζαν σαν πουκάμισα (Αδέσμευτοι, Rainy Heroes, Candles, και άλλα τέτοια ευφάνταστα). Εκείνη την περίοδο ο στίχος ήταν σε απαράδεκτα αγγλικά επιπέδου δευτέρας κανονικής."
Εκείνη η μπάντα έληξε άδοξα στα μέσα της δεκαετίας του '80, όπου δημιουργείται ένα άλλο σχήμα (Άρτεμις) από τους - Μητσοτάκη (τύμπανα), Γιώργο Κουλούρη (μπάσο), ένα φίλο τους κιθαρίστα τον Φάνη Κινατίδη και τον Θανάση Σολούκο στα πλήκτρα. Τότε γίνεται η πρώτη προσπάθεια για τραγούδια με Ελληνικό στίχο. Από το '87 μέχρι το '90 υπάρχει σιωπή λόγω στρατού.
Κατά την περίοδο '90-'91 συναντιούνται εκ νέου οι: Μητσοτάκης, Κουλούρης, Κινατίδης, Λεοντόπουλος και Λάντας, όπου και υπάρχει η διάθεση για ηχογραφήσεις demo. Ο Λάντας αποχωρεί πολύ σύντομα αφού δεν υπήρχε δυνατότητα για δύο μπάσα. Παίρνεται η απόφαση για δεύτερο κιθαρίστα, θέση που παίρνει ο Αντώνης Δημητρίου, φίλος του Λεοντόπουλου. Τότε το γκρούπ ονομάζεται "ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ" όνομα που προήλθε από μία κασσέτα με άσχετα μεταξύ τους τραγούδια. Η "βάφτιση" έγινε σε ένα καφενείο των Εξαρχείων.
Γίνονται οί πρώτες δοκιμαστικές ηχογραφήσεις με αυτό το σχήμα στο studio "Συν ένα". Ένα απ'τα τραγούδια εκείνης της περιόδου ('87 ΣΤ') ανοίγει τον πρώτο δίσκο του συγκροτήματος. Λίγο αργότερα αποχωρεί ο Κινατίδης και τη θέση του παίρνει ο Παναγιώτης Κατσιμάνης (κιθάρες, φωνητικά). Η σύνθεση των Ενδελέχεια σταθεροποιείται και ακολουθούν νέες δοκιμαστικές ηχογραφήσεις στο ίδιο studio με ηχολήπτη το Χρήστο Χατζηστάμου και με στόχο την δημιουργία ενός υλικού που θα αποτελούσε τα τραγούδια ενός, καλώς ερχόντων των πραγμάτων, μεγάλου σε διάρκεια δίσκου. Την επόμενη χρονιά το γκρούπ γνωρίζεται με τον ηχολήπτη Λευτέρη Νεοκοσμίδη ο οποίος αναλαμβάνει την παραγωγή 12 τραγουδιών στο studio 111. Το demo στέλνεται σε όλες σχεδόν τις δισκογραφικές εταιρείες και οι αρνήσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Το φως ήρθε από μία κασσέτα που είχε δώσει ο Νεοκοσμίδης στον Ηλία Ασλάνογλου, που τότε δούλευε στην Eros music. Ο Στέλιος Φωτιάδης, διευθυντής της Eros πρότεινε τριετές συμβόλαιο για δύο δίσκους. Το υλικό ηχογραφήθηκε ξανά στο studio "Polysound", με την προσθήκη 6 νέων τραγουδιών και με ηχολήπτη το Δημήτρη Παπαθεοδώρου. Η ηχογράφηση έγινε το φθινόπωρο του '94, και διήρκησε 100 ώρες (σχεδόν οι μισές από εκείνες του demo). Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.
Ο δίσκος τιτλοφορήθηκε "ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ" και αγοράστηκε κυρίως (αν όχι μόνο) από συγγενικά πρόσωπα και φίλους. Το κομμάτι ('87 ΣΤ') έγινε video clip, το γύρισμα του οποίου "διήρκησε 3 ώρες βαριά", με σκηνοθέτη τον Κλεόβουλο Ζαμίδη. "Οι συναυλίες εκείνης της περιόδου ήταν ελάχιστες".

Το Φλεβάρη-Μάρτη του '96 ηχογραφείται το δεύτεροάλμπουμ με τίτλο "ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΕΡΑ" στο studio "Action" με ηχολήπτη το Γιώργο Αρχοντάκη. Κυκλοφορεί τον Ιούλιο του '96 και περιέχει 12 κομμάτια απ' τα οποία ξεχωρίζουν τα "ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ", "ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΞΕΙΣ", "38.52". "Από αυτό το δίσκο δεν έγινε κανένα τραγούδι video clip". Αξίζει να σημειωθεί ότι και τα δύο άλμπουμ που εχουν, μέχρι τώρα, αναφερθεί, κυκλοφόρησαν και σε βινύλλιο. To συγκρότημα αρχίζει να αποκτά ταυτότητα και τα τραγούδια του ακούγονται σε διάφορες εναλλακτικές-ραδιοφωνικές εκπομπές. Είναι η εποχή που το συγκρότημα παρουσιάζει τη δουλειά του σε ζωντανές εμφανίσεις, κυρίως σε μικρά club της Αθήνας και ορισμένων μεγάλων επαρχιακών πόλεων. Παράλληλα δουλεύεται το υλικό για τον επόμενο δίσκο.
Το φθινόπωρο του '97 υπογράφουν συμβόλαιο με την Fm Records και ηχογραφείται ο δίσκος-ορόσημο "ΒΟΥΤΙΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ" με ηχολήπτη τον Αντρέα Βαϊτούδη στο studio Praxis. Τα τραγούδια "ΒΟΥΤΙΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ", "ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΠΡΟΒΛΗΤΑ", "ΜΙΚΡΕΣ ΧΑΡΕΣ ", "ΠΕΖΟ" αποκτούν μεγάλο playlist σε σχετικές με το είδος αλλά και άλλες ραδιοφωνικές εκπομπές. Το ομώνυμο τραγούδι γυρίζεται video clip από τον Νίκο Χατζηαγγελή. Ηχολήπτης εκείνης της περιόδου στις ζωντανές εμφανίσεις των Ενδελέχεια ήταν ο Κώστας Σαββίδης. Η χρονιά του '98 ήταν η εποχή που το γκρούπ γνωρίζει μεγάλη συναυλιακή επιτυχία σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Αξίζει να σημειωθεί η συμμετοχή των Ενδελεχεια στο rock wave festival του '98
.
Το Μάρτιο '99 κυκλοφορεί ο τέταρτος κατά σειρά δίσκος του συγκροτήματος με τίτλο "ΧΑΡΤΙΝΕΣ ΣΑΪΤΕΣ". Περιέχει 11 τραγούδια απ' τα οποία γίνονται video clip τα - "ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΕΣ" (σκην. Μάνος Καμπίτης), "ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ", "ΝΑ'ΡΘΩ ΚΙ'ΑΠΟΨΕ", "ΚΑΤΑΔΙΚΟΣ" (σκην. Νίκος Χατζηαγγελής), τραγούδια τα οποία και ξεχώρισαν προσδίδοντας νέα δυναμική και ακροατήριο στο συγκρότημα. Το Μάιο εκείνης της χρονιάς αποχωρεί από το γκρούπ ο Αντώνης Δημητρίου και τη θέση του παίρνει ο Θανάσης Ταμπάκης μέχρι πρώτινος μαθητής του Κατσιμάνη. Την ίδια εποχή αναλαμβάνει την ευθύνη του ήχου και στις ζωντανές εμφανίσεις ο Βαϊτούδης. "Αυτή είναι μία απ' τις δυσκολότερες περιόδους στην ιστορία του συγκροτήματος αφού μετά από ένα δύσκολο και γεμάτο συναυλίες καλοκαίρι, με τη νέα σύνθεση να προσπαθεί να συντονιστεί, έρχεται στην αρχή του Σεπτέμβρη (έπονταν 13 συναυλίες μέσα στο μήνα) μια νέα ατυχία αφού ο Κατσιμάνης σπάει το χέρι του και το γκρούπ μένει με ένα κιθαρίστα. Ο Βαϊτούδης κάνει ό,τι μπορει φτιάχνοντας λούπες και ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στη ζωή του στη σκηνή, παρ' όλα αυτά όμως το πλήγμα ήταν μεγάλο". Μέσα στην ίδια χρονιά κυκλοφορεί και η επανέκδοση των πρώτων δύο δίσκων του γκρούπ, σε μία συσκευασία, με τίτλο "ΠΡΩΤΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ" από την eros music.
Toν Ιούλιο του 2000 παράλληλα με την προετοιμασία των τραγουδιών για ένα νέο δίσκο, κυκλοφορεί το cd single "ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ" (studio Praxis-Βαϊτούδης). Είναι το πρώτο Ελληνικό ροκ multimedia cd, και περιέχει τις διασκευές "ΜΠΑΓΑΣΑΣ" (Άσιμος), "ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ" (Ξυδάκης-Γουδής), "ΘΑ Σ'ΑΝΤΑΝΑΚΛΩ" (Velvet underground-Ενδελέχεια) και επίσης οπτικό υλικό από συνεντεύξεις-video του γκρούπ. Ο "ΜΠΑΓΑΣΑΣ" και το "ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ" γίνονται video clip από τον σκηνοθέτη Θάνο Γκομόζια. Τα πλάνα για το video clip "ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ" προέρχονται από ερασιτεχνικές λήψεις, φίλων του γκρούπ, που γυρίστηκαν κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής περιοδείας εκείνης της χρονιάς. Τα τραγούδια αυτού του single δεν περιέχονται σε καμμία άλλη δουλειά του γκρούπ.

Από τον Οκτώβριο του 2000 μέχρι το Φλεβάρη του 2001, ηχογραφείται το άλμπουμ "ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ" (studio Praxis-Βαϊτούδης). O δίσκος κυκλοφορεί το Μάρτιο του 2001 υπό μορφή διπλού δίσκου (audio cd & cd rom). Ο δίσκος περιέχει 14 τραγούδια και το cd rom ένα οπτικό υλικό διάρκειας 45 λεπτών (video clip-συνεντέυξεις-συναυλιες-studio ηχογραφήσεις-remix-στίχους-φωτογραφίες). Τα τραγούδια "ΟΛΑ ΕΔΩ ΓΥΡΝΑΝΕ" και "ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ" γίνονται video clip από τους Κώστα Βαρναβόπουλο και Σίσσυ Σιαφάκα αντίστοιχα. Στις αρχές του καλοκαιριού αποχωρεί από το γκρούπ ο Κατσιμάνης και επιστρέφει ο Δημητρίου. Το συγκρότημα πραγματοποιεί ζωντανές εμφανίσεις καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Το 2002 οι συναυλίες συνεχίζονται. Από τον Ιούνιο μέχρι τον Ιανουάριο του 2003 ηχογραφείται στο "Studio Names", με παραγωγό τον Χρυσόστομο Μουράτογλου και ηχολήπτη τον Πώλ Στεφανίδη το άλμπουμ "ΜΙΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΠΟΥ ΞΕΦΕΥΓΕΙ" το οποίο κυκλοφορεί από την FM Records τον Φεβρουάριο του 2003. "Πρώτο και τελευταίο για εκείνη τη δουλειά v.clip ήταν το τραγούδι (ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ) το οποίο λογοκρίθηκε μερικώς και κυκλοφόρησε σε 2 εκδοχές, μία πρωινή και μία μεταμεσονύκτια!"
Από το 2004 την θέση του Θανάση Ταμπάκη παίρνει ο Ανδρέας Βαιτούδης, για χρόνια ηχολήπτης και φίλος του γκρουπ.
Τον Μάιο του 2005 κυκλοφορεί το album "ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΑΛΛΟΙ" από την FM Records. "Η πιο άτυχη δουλειά, τη χαντάκωσε η εταιρία, δεν την έβρισκες πουθενά! Το ότι υπήρξαν άτομα που τραγουδούσαν το "ΕΔΩ ΜΩΡΗ ΘΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΜΑΡΙΑ" στις συναυλίες μάς προξενούσε μεγάλη έκπληξη". Την παραγωγή του δίσκου επιμελήθηκε το ίδιο το συγκρότημα. Το εξώφυλλο όπως και το πρώτο v.clip "ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ" ανέλαβε ο εικαστικός Γιώργος Τσεριώνης.
H τριετία 2005-2007 ήταν από τις δυσκολότερες εποχές της μπάντας λόγω της προσπάθειας του γκρουπ για αποδέσμευση από την FM rec. Μέσα στο 2007 κυκλοφορούν 2(!!!) "Best of ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ" τόσο από τη Sony BMG όσο και από την FM rec., ενώ το συγκρότημα έχει πλήρη άγνοια για τις κυκλοφορίες!
Τον Ιούνιο του 2008 κυκλοφορεί η ένατη δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Σ' ένα μεγάλο αύριο" από τη Sony BMG με συμμετοχές των Λ.Μαχαιρίτσα, Μ.Φριντζήλα, Σ.Δρογώση, Ναμπίλ αλ Σάεγ, Φ. Σιώτα, Γ.Μακρή και πρώτο clip το τραγ. "Κάτι τους δένει" σκηνοθετημένο από την ομάδα της "White room". Το εξώφυλλο είναι από το έργο του Γιώργου Τσεριώνη με τίτλο "Εurasia-Utopia"...

Το πήρα απο την ιστοσελίδα
http://www.music.net.cy/easyconsole.cfm/page/artist_viewer/artist_id/164
Κλείνω με τα τρία αγαπημένα μου τραγούδια των Ενδελέχεια και πιστεύω ότι έχει ανάγκη ο τόπος σοβαρά ροκ συγκροτήματα και όχι φλώρικες απομιμήσεις τύπου μουζουράκη

Περι plan b του ΣΥΡΙΖΑ

Eπιτέλους και ένα άτομο απο το ΣΥΡΙΖΑ που παίρνει ξεκάθερη θέση για την φορολογία, άρα εαν γίνει κυβέρνηση το ΣΥ.ΡΙΖΑ θα πάρει μέτρα και θα φέρει νέους φόρους, αρά που διαφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ απο τις άλλες μνημονιακές δυνάμεις;
Επίσης με προσοχή άκουσα τον υποψήφιο Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Ζάκυνθο σε συνέντευξη στην ΕΡΖ Στάυρο Κοντονή   ότι για να καταργηθεί το μνημόνιο και να σταματήσει η εφαρμογή του πρέπει να αλλάξει το μνημόνιο με άλλο νόμο, εδώ όμως έρχεται σε αντίθεση στην παρακάτω συνέντευξη στέλεχους του ΣΥ.ΡΙΖΑ κύριου Σταθάκη που βγήκε προχτές στο real fm  και δήλωσε ότι δεν θα καταργηθει με νέο νόμο το μνημόνιο-δανειακή σύμβαση και θα πάμε σε λογική επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου.

Η λογική της διγλωσσίας καλό είναι να περιοριστεί διότι οι ερχόμενες εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες για την Ελλάδα και την πολιτική της, δεν πρέπει να παίζουμε με τις λέξεις ούτε και με το μέλλον της Ελλάδος, εγώ θα ήθελα μια κυβέρνηση δεν ξέρω αν έχει μέσα τον ΣΥ.ΡΙΖΑ, την ΝΔ, το ΠΑ.ΣΟΚ ή το ΚΚΕ αλλά τουλάχιστον να σταματήσει τα επαχθή μέτρα και να βρούμε την μέση λύση ώστε να μην φτάσουμε στο πάτο, υπερέχει πάνω από όλα η Ελλάδα και ο πλούτος να μην χαθεί και όχι να πούμε σε μια λογική διχόνοιας που δυστυχώς ο ΣΥ.ΡΙΖΑ επιλέγει με τον λαϊκισμό που εκφράζει και δεν έχει μια ΣΑΦΉ θέση για το μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση.

Μόνο το ΚΚΕ λέει έξοδο από το ευρώ και από την Ε.Ε, δεν ξέρω κατά πόσο βέβαια θα γίνει αυτό και αν ειναι εφικτό αλλά τουλάχιστον δεν μασάει τα λόγια του, βέβαια δεν πρόκειται να κυβερνήσει ποτέ αλλά τουλάχιστον το έχει πει η γενική γραμματέας.


Πάντως ο Κον Μπετίτ τα έχωσε γερά στον ΣΥ.ΡΙΖΑ και μάλιστα δεν ξέρω αν είναι μικροκομματικός αλλά επί χρόνια ανήκε στον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς και ήταν μάχιμος τον Μάη του 68

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση ειναι του Καζάκη που αν και διαφωνώ μαζί του και έχει κάνει απύθμενες κωλοτούμπες(τελευταία βρίζει τον Παπαθεμελή που κατέβηκαν μαζί στις εκλογές της έκτης μαίου) λέει ότι όλα ειναι προσχεδιασμένα για να αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ και να έρθουν ξανά οι μνημονιακές δυνάμεις...

Eπείδη ζούμε σε δύσκολες εποχές καλό ειναι να βλέπουμε το τι ακριβώς γίνεται στην Ελλάδα και που οδηγείται η κατάσταση αυτή, στις εκλογές στις 17 Ιουνίου πρέπει να έχουμε πλήρη θέση για το τι θα ψηφίσουμε
Παίζεται ένα γερό πόκερ για το μέλλον της ευροζώνης και όπως πάνε τα πράγματα η κατάρρευση του συστήματος που λέγεται Ε.Ε ειναι πολύ κοντά, κάποιοι εκεί στην γουολ στρήτ ετοιμάζονται να πλουτίσουν με την πτώση μας!!!

Η πολιτική του θεάματος

'Εχω ακούσει πολλές τρολιές το τελευταίο διάστημα αλλά το βασικό είναι να κάνουν τον Αλέξη Τσίπρα σε Ανδρέα Παπανδρέου, εντάξει τα έχω δεί όλα σε μια Ελλάδα διαλυμένη και κοινωνικά αποχαυνωμένη από τα μνημόνια από τις λάθος πολιτικές επιλογές απο τα κόμματα εξουσίας αλλά και απο τα μικρά κόμματα.

Δυστυχώς δεν έχουμε καταλάβει σαν λαός ότι κάτι τρέχει εδώ στο τόπο μας, δεν ειναι δυνατόν να ξεπηδάνε κήρυκες της αλλαγής της στιγμή που δεν έχουν ξεκάθαρη θέση για τα ζητήματα της Πατρίδος.

Δεν είμαι Εθνικιστής αλλά δεν μου κάνει εντύπωση να έχουμε άνοδο της ακροδεξιάς όταν βλέπουμε δυνάμεις που δεν έχουν ποτέ τοποθετηθεί για τα εθνικά θέματα στην εξουσία και σε ένα ρόλο που θα το δώσει ο λαός(όπως όλοι λένε ότι θα το κάνουν!!!).
Μην ξεχνάμε ότι όσο ανεβαίνει η ανεργία και η λαθρομετανάστευση τόσο ανεβαίνουν τα ποσοστά της άκρα δεξιάς ή όποια για μένα δεν είναι ήρθε για να φύγει αλλά δυστυχώς για να μείνει(όποιος κουβεντιάζει με κόσμο ξέρει τι εννοώ)

Διότι ο λαός δεν έχει καθαρή κρίση να δει ποιοι είναι αυτοί που τον ξεγελάν με τα παιχνίδια του και ποιοι είναι αυτοί που παίζουν με την ζωή του, το πολιτικό σύστημα απέτυχε αλλά στο σύνολο του και ο ΣΥ.ΡΙΖΑ είναι μέσα στο πολιτικό σύστημα δεν είναι κάτι το καινούργιο δεν προήρθε από παρθενογένεση όπως πάνε να μας το παρουσιάσουν σαν νέο ΠΑ.ΣΟΚ του 81.


Απλά ο ΣΥΡΙΖΑ καπηλεύτηκε το κίνημα των αγανακτισμένων που ήταν ένα κίνημα του λαού και της πλατείας χωρίς φυσικά τοποθέτησης ιδεολογικής και εκεί βρήκε εύκολα το πάτημα ο ΣΥ.ΡΙΖΑ να υφαρπάξει  τις ψήφους του λαού και σίγουρα θα προσπαθήσει να κάνει στο επόμενο διάστημα.

Σε μια εποχή που δεν έχουμε ηγέτες πάμε να βρούμε ψέυτικα προφίλ (όπως οι ψευτίκοι λογαριασμοί στο φατσοβιβλίο) σε άτομα που δεν έχουν να δώσουν κάτι το ουσιαστικό, και εγώ μπορώ να μιλήσω όπως ο Αλέξης Τσίπρας και ας μην έχω τις ίδιες απόψεις και να κάνω τουρνέ σε όλη την Ευρώπη(σαν την Γιουροβίζιον ένα πράγμα) και να την δω νέος μελλοντικός πολιτικός ηγέτης.
Δεν λέω μεγάλο ποσοστό το 17% αλλά μην ξεχνάμε ότι το ΠΑ.ΣΟΚ και η ΝΔ ψήφισαν ένα μνημόνιο2 πρίν 4 μήνες ήταν λοιπόν λογικό να έχουμε ένα κόμμα που θα έμπαινε σφήνα ανάμεσα στα δύο, θα μπορούσε να ήταν και το ΚΚΕ(αλλά ξέχασα ο λαός δεν γουστάρει Σταλινικούς) η ΔΗΜ.ΑΡ

Απλά έτυχε πιο επικοινωνιακά το ΣΥ.ΡΙΖΑ να κερδίσει την μάχη απο τα μικρότερα κόμματα αλλά προσέξτε η μάχη μπορεί να κερδήθηκε τώρα για το μεγαλύτερο χρειάζεται να υπάρχει και η στήριξη απο ΜΜΕ και ξένες δυνάμεις.

Δεν ξέρω αν όντως πίσω από αυτή την κατάσταση ειναι κάποια ξένη δύναμη που θέλει να δημιουργήσει το χάος για να φτιάξει ένα νέο πολιτικό σκηνικό, ειναι πιθανόν να ζήσουμε μια τέτοια αλλαγή ώστε οι δανειστές να μπορούν να ελέγξουν πλήρως την κατάσταση, διότι τα παλαιά κόμματα δεν τους έκαναν την εργασία

Ίσως αλλά και πάλι δεν βλέπω κάποιος φως στο τούνελ για την Πατρίδα μας αν συνεχίσουμε στις κόντρες τις ξύλινες πχ εσείς οι μνημονιακοί εμείς οι αντιμνημονιακοί  επαναστάτες.

Περιμένω να δω και τι λέει και η Ευρώπη για τις εκλογές και για την πολιτική κατάσταση γιατί κακά τα ψέμματα η Ε.Ε θα καθορίσει το αποτέλεσμα της 17 Ιουνίου και όχι ο απλός λαός, διότι ναι μεν ψήφισε με οργή και τιμωρία ο λαός στις 6/5/12 αλλά στις 17 θα υπάρξει άλλη διάθεση.

Οι παρεμβάσεις που θα γίνουν θα επηρεάσουν κατά την γνώμη μου το αποτέλεσμα των εκλογών, το όποιο είναι σαν την κινούμενη άμμος, κάθε πρόβλεψη και κάθε galop θα είναι εντελώς έξω η κατευθυνόμενο από διάφορους παράγοντες.

Η κοινωνία-φορέας του θεάματος δεν εξουσιάζει τις υποανάπτυκτες περιοχές μόνο με την οικονομική της ηγε­μονία. Τις εξουσιάζει σαν κοινωνία του θεάματος. Εκεί όπου απουσιάζει ακόμα η υλική βάση, η σύγ­χρονη κοινωνία έχει ήδη κατακυριεύσει θεαματικά την κοι­νωνική επιφάνεια κάθε ηπείρου.

Γκι Ντεμπόρ απο το βιβλίο η κοινωνία του θεάματος

Ακούστε μια ενδιαφέρουσα τοποθέτηση που άκουσα στο enikos.gr σε μια εκπομπή που ήταν τραγική ξεχώρισε αυτή η συγκεκριμένη άποψη 

Το κίνημα των ριζοσπαστών και η ένωση με την μητέρα Ελλάδα

Η Ιόνιος Πολιτεία, το Ριζοσπαστικό Κίνημα και η Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.

Επτάνησος Πολιτεία

Με την συνθήκη του Καμποφόρμιο στις 17 Οκτωβρίου 1797 και την διάλυση της Δημοκρατίας της Βενετίας από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη τα Επτάνησα παραχωρήθηκαν στην Γαλλία, τερματίζοντας έτσι την μακραίωνη κατοχή τους από την Γαληνότατη. Οι ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης διαδόθηκαν στα νησιά του Ιονίου, η αριστοκρατική διοίκηση παύθηκε και σχηματίστηκαν κοινοτικά συμβούλια από ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων για την διοίκηση των νησιών. Όμως μετά την καταστροφή του Γαλλικού στόλου στο Αμπουκίρ της Αιγύπτου, η Ρωσία και η Τουρκία με την συγκατάθεση της Αγγλίας αποφάσισαν να συστήσουν Ρωσοτουρκική συμμαχία εναντίον των επεκτατικών βλέψεων του Ναπολέοντα στην Ανατολή. Εκμεταλλευόμενες την υποκινούμενη από την Αριστοκρατία δυσαρέσκεια των κατοίκων των Ιονίων Νήσων για τους Γάλλους, ο Ρωσοτουρκικός στόλος ξεκίνησε από τα Κύθηρα, τον Σεπτέμβριο του 1798, την κατάληψη των Επτανήσων, που συμπλήρωσε στις 20 Φεβρουαρίου 1799. Έτσι αφαίρεσαν από την Γαλλία την σημαντικότατη αυτή ναυτική βάση στην ανατολική Μεσόγειο. Μετά από μακρόχρονες προτάσεις, συζητήσεις και αντιρρήσεις των Αυλών Ρωσίας και Τουρκίας υπογράφτηκε στην Κωνσταντινούπολη Συνθήκη στις 21 Μαρτίου 1800, στην οποία αποφασίστηκε η αυτονόμηση της Επτανήσου Πολιτείας, υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης και η ανάθεση της προστασίας των Θρησκευτικών δικαιωμάτων των κατοίκων της, στον Αυτοκράτορα της Ρωσίας. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε το πρώτο ημιαυτόνομο Ελληνικό κρατίδιο τριακόσια πενήντα περίπου χρόνια, μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η Επτάνησος Πολιτεία.

Η ύπαρξη όμως του νέου κρατιδίου ήταν σύντομη. Μετά την νίκη του Ναπολέοντα στο Αούστερλιτς και την σύναψη της συνθήκης του Τιλσίτ στις 8 Ιουλίου 1807, τα Επτάνησα παραχωρήθηκαν και πάλι στην Γαλλία. Οι Γάλλοι αυτοκρατορικοί άρχισαν να χάνουν τα Επτάνησα σταδιακά από το 1809 με την κατάληψη της Ζακύνθου από τον Αγγλικό στόλο. Στη συνέχεια οι Άγγλοι κατέκτησαν την Κεφαλονιά, την Ιθάκη, την Λευκάδα και τα Κύθηρα το 1810 και τέλος την Κέρκυρα το 1814. Με την συνθήκη των Παρισίων 5 Νοεμβρίου 1815 και την αποκατάσταση της ειρήνης στην Ευρώπη, τα Επτάνησα αποτέλεσαν το αυτόνομο Ιονικό κράτος κάτω από την αποκλειστική προστασία της Μεγάλης Βρετανίας και μετονομάστηκαν σε Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων. Το 1850 το Κοινοβούλιο των Επτανήσων ψήφισε την Ένωση με την Ελλάδα, αλλά η Μεγάλη Βρετανία ως εγγυήτρια δύναμη την απέρριψε. Ύστερα από πιέσεις της Αυστρίας και της Ρωσίας η ένωση πραγματοποιήθηκε το 1864.

Οι Ριζοσπάστες

Το Κόμμα των Ριζοσπαστών ήταν Ελληνικό πολιτικό κόμμα στα Επτάνησα και στις Ηνωμένες Πολιτείες των Ιονίων Νήσων και θεωρείται το πρώτο πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε στην Ελλάδα με κομματική δομή. Ιδρύθηκε το 1848 και διαλύθηκε αμέσως μετά την ένωση των Ιόνιων νήσων με την Ελλάδα το 1864. Ήταν ενάντια στην Αγγλική κατοχή των Ιόνιων νήσων και υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα . Η Αγγλία είχε αναλάβει την προστασία του νέου κράτους που δημιουργήθηκε με την Συνθήκη των Παρισίων το 1815 και η οποία προέβλεπε την την προστασία του ελευθέρου και ανεξαρτήτου κράτους των Ηνωμένων Πολιτειών των Ιονίων Νήσων. Αντί όμως για προστασία, είχε επιβάλει καθεστώς αποικίας. Το κόμμα των Ριζοσπαστών εναντιωνόταν στην Αγγλική κατοχή με κύριο αίτημα την ένωση.

Οι Ριζοσπάστες με την πολιτική τους καθοδήγηση ξεσήκωναν τον λαό ενάντια στην Βρετανία και υπέρ της ενώσεως. Στις 26 Νοεμβρίου 1850 ο Ριζοσπάστης βουλευτής Ιωάννης Δετοράτος Τυπάλδος, σε μια ενθουσιώδη βουλή, προτείνει το ψήφισμα για την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Το ψήφισμα το υπέγραψαν και οι Γεράσιμος Λιβαδάς, Ναδάλης Δομενεγίνης, Γεώργιος Τυπάλδος, Φραγκίσκος Δομενεγίνης, Ηλίας Ζερβός Ιακωβάτος, Ιωσήφ Μομφεράτος, Τηλέμαχος Παΐζης, Ιωάννης Τυπάλδος, Άγγελος Σιγούρος – Δεσύλλας, Στ. Πυλαρινός, Χριστόδουλος Τοφάνης.

Η Βρετανία απάντησε με διωγμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις, εξορίες και κλείσιμο των εφημερίδων. Οι δύο μεγάλοι πρωταγωνιστές εξορίζονται, ο Ηλίας Ζερβός στα Αντικύθηρα και ο Ιωσήφ Μομφεράτος στην Ερικούσα. Η οργάνωση των Ριζοσπαστών ουσιαστικά διαλύεται . Τότε, στον χώρο των ριζοσπαστών εμφανίζετε ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος, επικεφαλής των νέων Ριζοσπαστών. Ο Λομβάρδος ακολούθησε διαφορετική πολιτική από τους προκατόχους του και επιζητούσε μόνο την ένωση.

Το 1862 ο Ηλίας Ζερβός, ως Πρόεδρος τότε της Βουλής, ανεβαίνει στο βήμα και προτείνει την αναστολή του εθνικού ζητήματος και την ψήφιση διαφόρων βελτιώσεων με τις οποίες θα ανακουφιζόταν ο επτανησιακός λαός. Μαζί του τάχτηκε ο Ιωσήφ Μομφεράτος και οι παλιοί ριζοσπάστες, ενώ ο Λομβάρδος και νέοι ριζοσπάστες διαφώνησαν με αποτέλεσμα την διάσπαση των ριζοσπαστών σε αληθινούς ή παλιούς Ριζοσπάστες, (Κόμμα Αληθινών Ριζοσπαστών, που απέβλεπε σε ένωση με την Ελλάδα, ανεξαρτησία και δικαιοσύνη, με αρχηγούς τον Ηλία Ζερβό-Ιακωβάτο και τον Ιωσήφ Μομφεράτο), και σε Κόμμα των Ενωτικών Ριζοσπαστών (vέοι ριζοσπάστες, που απέβλεπαν απλά και μόνο σε ένωση με την Ελλάδα, με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Λομβάρδο).

Η Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα

Την 21η Μαΐου τα ΕΠΤΑΝΗΣΑ γιορτάζουν το έπαθλο για τους αγώνες και τις θυσίες ενός μέρους του Ελληνικού Έθνους που δε δίστασε να αντιμετωπίσει τη τεράστια δύναμη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Οι Επτανήσιοι ποτέ δε δέχτηκαν παθητικά την κατάπνιξη των πόθων τους. 

Από το Δημοκρατικό Κατάστημα Αργοστολίου ξεπήδησε ο Ριζοσπαστισμός ο οποίος γέννησε τον αγώνα για την απομάκρυνση των Άγγλων και οδήγησε στην Ένωση των νησιών μας με την Ελλάδα.

Στις 16 Μαΐου 1864 ο απεσταλμένος του Βασιλείου της Ελλάδας Θρασύβουλος Ζαΐμης παρέλαβε από το τελευταίο άγγλο Αρμοστή Στορξ, τα ερειπωμένα φρούρια της Κέρκυρας και στις 21 Μαΐου 1864 έγινε η επίσημη παράδοση των νησιών μας. Τη μέρα αυτή τα νησιά του Ιονίου γίνονται τμήμα του Ελληνικού κράτους και όλοι γιορτάζουν, ενώ υποστέλλεται η Αγγλική σημαία, ανυψώνεται η Ελληνική και συγχρόνως αποχωρούν οι Αγγλικές αρχές κατοχής. Από τους ξέφρενους όμως πανηγυρισμούς του ανυποψίαστου κόσμου, απουσιάζουν οι κορυφαίοι ηγέτες και μάρτυρες του ριζοσπαστικού αγώνα, ο Ηλίας Ζερβός-Ιακωβάτος και ο Ιωσήφ Μομφεράτος. Απουσιάζουν συνειδητά και προκλητικά. Ο ένας μένει κλεισμένος στο σπίτι του, αρνούμενος να συμμερισθεί αυτό το εθνικό μεθύσι για να αυτοσυγκεντρωθεί και ο άλλος παρακολουθεί τις εκδηλώσεις πίσω από μια μισόκλειστη γρίλια με τη καρδιά σφιγμένη. 

Γιατί; Tί είχε συμβεί;

To 1809 η Βρετανία κατέλαβε τη Ζάκυνθο και τη Κεφαλονιά. Μετά το συνέδριο της Βιέννης (1815), με την ειδική συνθήκη των Παρισίων (24 Νοεμβρίου 1815), η Βρετανία ανέλαβε τη προστασία των Επτανήσων. Η συνθήκη προέβλεπε τη προστασία ενός Ελεύθερου και Ανεξάρτητου κράτους, του κράτους των Ηνωμένων Πολιτειών των Ιονίων Νήσων. Αυτό ουδόλως ετηρήθη από τη Μ. Βρετανία. Η προστασία εξετράπη αμέσως και επισήμως, δια του αντιδραστικού συντάγματος του Μαίτλαντ του 1817, σε ανοικτή και όλως βίαιης επικυριαρχία. Από το παρατήριο αυτό των Επτανήσων η Βρετανία:

α) Εποπτεύει όλη την οικονομική κίνηση στο Αιγαίο,
β) Παρεμβαίνει στις σχέσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τους υπηκόους της,
γ) στην αρχή της Ελληνικής Επανάστασης αντιπράττει προς τους Έλληνες, ύστερα συμπράττει για να προωθεί αγγλόφιλα αισθήματα και ληστρικά δάνεια.

Μέσα σ΄αυτό το κλίμα και με αυτό το πνεύμα οι Άγγλοι οργάνωσαν την Ιόνιο πολιτεία. Όταν άρχιζε μέσα σε δύσκολες περιστάσεις τη σταδιοδρομία του το Ελληνικό κράτος (1832) και διαμορφώνονταν των Ελλήνων η μεγάλη Ιδέα (1844), εύλογο αυτό ήταν να ασκεί έλξη προς τους Επτανήσιους, αφού μάλιστα πολλοί Επτανήσιοι πρωτοστατούσαν στην οικοδόμηση του Νέου Ελληνικού κράτους (Καποδίστριας, Μεταξάς). Έτσι σταδιακά άρχισε να διαμορφώνεται το αίτημα για Ένωση με την ευρύτερη ελληνική πατρίδα. Το αίτημα αυτό κατά τη δεκαετία του 1840 έπαιρνε ολοένα ευρύτερο περιεχόμενο (κοινωνικό, πολιτικό, εθνικό) και μαχητική έκφραση (μαχητικές εκδηλώσεις του Σταυρού (ΣΕΠ 1948), εξέγερση της Σκάλας (1849). Τότε διαμορφώθηκαν στα Ιόνια νησιά τρία κόμματα ή πολιτικά μορφώματα:

1) Oι Προστασιανοί. Ευγενείς και άλλοι που εξαρτούσαν τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα τους από την αγγλική παρουσία.
2) Οι Μεταρρυθμιστές. Κόμμα που προέβαλε την ανάγκη μεταρρύθμισης του Συντάγματος του 1817, που τόνιζε την ανάγκη ανόδου του μορφωτικού επιπέδου των Επτανησίων και μετέθετε την Ένωση στο απώτερο μέλλον.
3) Οι Ριζοσπάστες. Παράταξη η οποία σε αδιαχώριστη ενότητα πρόβαλε τις αρχές της Ελευθερίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

Προωθούσαν θαρραλέα και μαχητικά το αίτημα της Ένωσης. Συνδέθηκε με κινήματα και ηγετικές μορφές της Επαναστατικής Ευρώπης και διακήρυξε την ανάγκη ίδρυσης μιας Ευρωπαϊκής 

Συμπολιτείας στη βάση της αλληλεγγύης των λαών. Στις 26 Νοεμβρίου του 1850 η κινητοποίηση είχε φθάσει στη κορύφωσή της. Ήταν μια αξέχαστη στιγμή στους αγώνες του Επτανησώτικού λαού όταν ο Ριζοσπάστης βουλευτής Ιωάννης Δετοράτος-Τυπάλδος, σε μια ενθουσιώδη Βουλή, προτείνει το ψήφισμα για την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Το ψήφισμα έλεγε: ‘’Επειδή η Ανεξαρτησία, η Κυριαρχία και η Εθνικότης εκάστου λαού είναι δικαιώματα φυσικά και απαράγραπτα διακηρύττει ότι η ομόθυμος, στερεά και αμετάτρεπτος θέληση του Επτανησιακού λαού, είναι η ανάκτηση της ανεξαρτησίας τους και η ένωση αυτού με το λοιπό Έθνος του, την απελευθερωμένη Ελλάδα’’. Το ψήφισμα αυτό υπέγραψαν οι: Γεράσιμος Λιβαδάς, Ναδάλης Δομενεγίνης, Γεώργιος Τυπάλδος, Φραγκίσκος Δομενεγίνης, Ηλίας Ζερβός – Ιακωβάτος, Ιωσήφ Μομφεράτος, Τηλέμαχος Παϊζης, Ιωάννης Τυπάλδος, Άγγελος Σιγούρος – Δεσύλλας, Στ. Πυλαρινός, Χριστόδουλος Τοφάνης.

Η προστάτρια δύναμη θορυβημένη αντέδρασε άμεσα. Χρησιμοποίησε όπλα, κατέφυγε σε διώξεις, καταδίκες, απαγχονισμούς, εξορίες, εκλογικές νοθείες. Κατέβαλε κάθε προσπάθεια να περιορίσει και να ελέγξει την εξάπλωση του Ριζοσπαστισμού. Επιδίωξε να αποκεφαλίσει το κίνημα, να τρομοκρατήσει το λαό, να σκορπίσει τη σύγχυση. Παράλληλα, μετά το κριμαϊκό πόλεμο (1854-1857), η βρετανική διπλωματία άρχισε να μελετά άλλους τρόπους υπεράσπισης των συμφερόντων της στον Ελλαδικό και μεσογειακό χώρο, και γενικά λειτούργησε περίπου ως εξής:Ένωση θέλετε; Ένωση θα έχετε!! Απλά θα υποβάλλεται ικετήριες επιστολές προς τη Βασίλισσά μας και εμείς αντί να έχουμε βάση ελέγχου της μεσογείου τη Κέρκυρα, μπορούμε να μετακομίσουμε στην Αθήνα. Αρκεί εσείς οι Επτανήσιοι και οι λοιποί Έλληνες, να εκλέξετε για Βασιλιά άτομο αρεστό σε μας, που θα δείξεικατανόηση στις επιδιώξεις μας.

Συγκεκριμένα η Βρετανική διπλωματία την εποχή εκείνη:

1) Aναζητεί πρόσωπο αρεστό για το Βασιλικό θρόνο στην Ελλάδα μετά την έξωση του Όθωνα (1862)
2) Διαπραγματεύεται με τους κηδεμόνες του νέου υποψηφίου τις απολαβές και τις υποχρεώσεις του
3) Του εξασφαλίζει χορηγίες
4) Του ζητεί να υπογράψει ότι:
a) Δεν θα ασκεί πολεμική κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας γιατί αυτή είναι χρήσιμο ανάχωμα έναντι της Ρωσίας
β) Του ζητεί να αναλάβει τις οικονομικές υποχρεώσεις που είχε υπογράψει ο Βρετανικός Αρμοστής προς την Ιονική Τράπεζα, προς τον Αυστριακό κλάδο της εταιρείας Loyd, προς την εταιρεία υγραερίου της Μάλτας και άλλους δικαιούχους
γ) Του ζητεί να υπογράψει τη συνταξιοδότηση Βρετανών αξιωματούχων της Ιόνιας Πολιτείας αφού αυτή η περιοχή επρόκειτο να ενσωματωθεί στο Ελληνικό κράτος.

Με αυτές τις προϋποθέσεις η Βρετανική Πολιτική προωθούσε την ένωση. Με το κλείσιμο των ριζοσπαστικών εφημερίδων και τη πεντάχρονη εξορία (Οκτ. 1851 – Φεβ. 1857) των ηγετών Ηλία Ζερβού-Ιακωβάτου και Ιωσήφ Μομφεράτου δημιουργείται στο κόμμα των Ριζοσπαστών σοβαρό κενό ηγεσίας. Το κέντρο του κινήματος μετατοπίζεται από τη Κεφαλονιά στη Ζάκυνθο με την ανάδειξη και προώθηση του Κων/νου Λομβαρδού. Ο τελευταίος αλλοίωσε τα ριζοσπαστικά οράματα και αφυδάτωσε τα αιτήματα της Ένωσης.

Το 1858 το κόμμα των Ριζοσπαστών διασπάται σε Ενωτικούς και Αληθείς. Οι Αληθείς Ριζοσπάστες υπό τους Κεφαλλήνες Ηλία Ζερβό Ιακωβάτο και Ιωσήφ Μομφεράτο μένουν πιστοί στις δημοκρατικές και κοινωνικές αρχές του Ριζοσπαστισμού. Οι Ενωτικοί Ριζοσπάστες υπό τον Ζακυνθινό Κων/νο Λομβάρδο εμφανίζονται ρεαλιστές και συμβιβασμένοι με την ιδέα της Ένωσης άνευ άλλου όρου και κοινωνικού περιεχομένου.

Ο Ριζοσπαστισμός υπήρξε κίνημα εθνικοαπελευθερωτικό και αστικοδημοκρατικό. Ο λόγος των Ριζοσπαστών φαίνεται επηρεασμένος από τη Γαλλική Φεβρουαρινή Επανάσταση του 1848, την ουτοπιστική σοσιαλιστική ιδεολογία του Saint-Simon, τις καινοκτημονικές θεωρίες του Proudhon και τις θέσεις του Ιταλού πολιτικού και στοχαστή του Risorgimento, του Mazzini. Το αίτημα της Εθνικής Ανεξαρτησίας το συνδύαζε με εκείνο της λειτουργίας δημοκρατικού πολιτεύματος. Γι’ αυτό και ενέτασσε τον αγώνα για την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα στο παραπάνω πλαίσιο αιτημάτων και διεκδικήσεων. Διαφορετικά, θεωρούσε την Ένωση κήρυγμα μονομερές και αντιπατριωτικών, που εξυπηρετούσε μόνο τα συμφέροντα της Αγγλικής πολιτικής και διπλωματίας. 

Ακριβώς εδώ βρίσκεται το κύριο σημείο της διαφωνίας, της ρήξης και της διάσπασης του Ριζοσπαστικού κινήματος, αυτό ήταν το πεδίο του εσωτερικού αγώνα του Ριζοσπαστισμού.

Αποτέλεσμα αυτής της διάσπασης είναι το σημαντικότατο γεγονός της συνειδητής απουσίας του Προέδρου και του Αντιπροέδρου της 12ης Ιονίου Βουλής από το σώμα της τελευταίας, 13ης Ιονίου Βουλής. Πρόεδρος στη 12η Βουλή ο Ηλίας Ζερβός-Ιακωβάτος, Αντιπρόεδρος ο Ιωσήφ Μομφεράτος, Αληθείς Ριζοσπάστες και οι δύο, αγνοί αγωνιστές, αγνοί πατριώτες, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στις κυρωτικές εργασίες τις 13ης Βουλής. Αξίζει να αναφερθεί πως μετά την Ένωση, μεταρρυθμιστές και Προστασιανοί εμφανίσθηκαν σχεδόν όλοι ως Ριζοσπάστες. Οι σοβαρότεροι Μεταρρυθμιστές προσχώρησαν στο κόμμα των Αληθών Ριζοσπαστών και οι Προστασιανοί και οι ελάσσονες Μεταρρυθμιστές στο κόμμα των Ενωτικών Ριζοσπαστών.

Αναμφίβολα βέβαια η Ένωση είχε πολλές θετικές παρενέργειες. Οι Ριζοσπάστες, παρά τις μετά το 1858 διαφορές τους, θα έφερναν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ένα νέο πολιτικό πνεύμα. Η εξαντλητική αντιπαράθεση επιχειρημάτων μεταξύ Ριζοσπαστών και Μεταρρυθμιστών και αργότερα μεταξύ Αληθών και Ενωτικών στο πλαίσιο των συνεδριάσεων της Ιονίου Βουλής, αλλά και στο πλαίσιο της πλούσιας αρθρογραφίας στον πλούσιο τότε Επτανησιακό Τύπο, διαμόρθωσε μια παρακαταθήκη ιδεών που θα μετεκενώνονταν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Άλλωστε τα πρώτα βήματα του κοινωνισμού στην Ελλάδα συνδέονται με ονόματα Επτανησίων (Πανάς, Χοϊδας, Δρακούλης, Αντύπας).

Η Ένωση αποτέλεσε την πρώτη ικανοποίηση, έστω φαινομενικά, της πολιτικής της μεγάλης ιδέας. Παράλληλα οι Επτανήσιοι έφεραν μαζί τους στην ελλαδική κοινωνία μια πνευματική παράδοση, που εκφράζεται με ονόματα όπως ο Σπ. Ζαμπέλιος, ο Πέτρος Βράϊλας Αρμένης, ο Παύλος Καλλιγάς και άλλοι. Έφεραν επίσης μια λαμπρή και επιβλητική ποιητική κληρονομιά (με κορυφαίο όνομα το Σολωμό) και ώριμο το αίτημα για αναγνώριση της δημοτικής γλώσσας ως μέσου σκέψης και έκφρασης των Νεοελλήνων.

Σε κάθε ιστορική περίοδο φαίνεται να δικαιώνονται διαφορετικές συμπεριφορές και δράσεις. Δεν μπορούμε να αποφαινόμαστε οριστικώς και διαπαντός επί του ποιος σε όλη αυτή τη περίοδο είχε δίκιο. Η αγωνιστικότητα και η αγνότητα των Αληθών Ριζοσπαστών, που αρνηθέντες αξιώματα πέθαναν κάποτε εν απολύτω αξιοπρέπεια και σιωπή (και ένιοι εξ αυτών, όπως ο Μομφεράτος, εν απολύτων πενία); η αγωνιστικότητα και ο πραγματισμός των Ενωτικών Ριζοσπαστών, που άρπαξαν την ευκαιρία της Ένωσης και οδήγησαν τα Επτάνησα στη Μεγάλη πατρίδα; ο σοβαρός σκεπτικισμός των Μεταρρυθμιστών, με την πνευματική προσθήκη ενός Βράϊλα-Αρμένη, ενός Κάλβου και πολλών άλλων φωτισμένων μυαλών, που πάσχιζαν για την ευρύτερη παιδεία; η με αυταπάρνηση διεκδικητικότητα άλλων σεβάσμιων προσωπικοτήτων, όπως του Μητροπολίτη Κέρκυρας Αθανασίου; ή ο τυχοδιωκτικός καιροσκοπισμός των Προστασιανών-Καταχθονίων;

 Noμίζω ότι την 21η Μαΐου, αφήνοντας έξω τους τελευταίους, πρέπει να τιμήσουμε όλους τους υπολοίπους.

Σίγουρα πάντως όλοι αυτοί οι αγωνιστές δεν θα ΄θελαν διθυράμβους και επαίνους γι΄αυτούς που άλλωστε δεν άκουσαν ποτέ όσο ζούσαν-. Θα ΄θελαν να δούμε μέσα από τη δική τους εμπειρία και τα δικά τους λάθη, τη σημερινή μας ζωή και τα προγράμματά μας για το μέλλον. Πιθανόν να μας επισήμαναν: Προσοχή στην ανάγνωση της ιστορίας. Η ιστορία δεν μπορεί να είναι ένας ωραιοποιημένος μύθος. Η ιστορία πρέπει να ενσωματώνει τη πραγματικότητα κι όχι μόνο τις ηρωικές πράξεις, αλλά και τις προδοσίες, τα πισωγυρίσματα, τις μικρότητες, τους συμβιβασμούς, τις προσωπικές φιλοδοξίες, τη χειραγώγηση των λαών και πάνω απ΄όλα τους ύπουλους χειρισμούς του διεθνούς παράγοντα. Μια παραποιημένη ιστορία είναι η χειρότερη παγίδα για τη χειραγώγηση της νεότερης γενιάς, γιατί φυλακίζει την Ελευθερία.

Ολοκληρώνοντας αυτές τις σκέψεις νομίζω πως και εμείς με τη σειρά μας οφείλουμε να αποταθούμε σ΄αυτούς και να τους πούμε: Κατανοούμε τον πόνο σας και την απογοήτευσή σας. Ειδικά οι Ριζοσπάστες έφυγαν από τη ζωή με τη πεποίθηση ότι ο Ριζοσπαστισμός ηττήθηκε στην Ελλάδα. Στο νεκροταφείο στο Δράπανο, πάνω από το τάφο του Ηλία ζερβού-Ιακωβάτου είναι τούτα εδώ τα λόγια γραμμένα: Μόχθους πολλούς και πλείστε θυσίας υποστάς υπέρ πατρίδος συνενεγκών. Αντί των οποίων, μόνον τας αδικίας και τας πικρίας του κόσμου συλλέξας, κείμαι ενταύθα. 

Ο Ρόκκος Χοϊδας πεθαίνει μέσα στις φυλακές το 1890 για εξύβριση του Βασιλέως. Παρά το γεγονός ότι ήταν ασθενής, δεν δέχθηκε να αποφυλακισθεί υπό τον όρο ότι θα ζητούσε συγνώμη. Το 1896 ο δημοσιογράφος, ποιητής και διεισδυτικός παρατηρητής, ο Παναγιώτης Πανάς αυτοκτονεί στο ξενοδοχείο των Ξένων στο Πειραιά, πενής, ασθενής και παραγκωνισμένος. Το 1907 ο Μαρίνος Αντύπας, δολοφονείται στο Κιλελέρ.

Σ΄όλους αυτούς οφείλουμε να πούμε πως ο Ριζοσπαστισμός δεν ηττήθηκε. Μπορεί οι εξελίξεις να ήταν τέτοιες που οι στόχοι που οι ίδιοι είχαν βάλει να μην υλοποιήθηκαν, όμως η ιδέα του Ριζοσπαστισμού πέρασε μέσα στο πετσί μας. Ακόμα και σήμερα στις καθημερινές πράξεις των Ελλήνων, κάποτε εδώ, κάποτε εκεί ξεπηδούν ιδέες και εξάρσεις που ναι απόηχοι του δικού τους ριζοσπαστισμού. Και εμείς οι Επτανήσιοι, σαν γνήσιοι απόγονοί τους, αποτίνοντας φόρο τιμής αυτούς, θέλουμε να τους πούμε ότι έχουμε την ίδια αποφασιστικότητα που είχαν αυτοί, έχουμε την ίδια αγωνιστικότητα με τη δική τους και με τις ίδιες ριζοσπαστικές ιδέες είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε μπροστά για μια καλύτερη πατρίδα, για μια πατρίδα ελεύθερη, με κοινωνική δικαιοσύνη, για τη πρόοδο και τη προκοπή της Επτανήσου μας!

Φίλιππος Π. Βουκελάτος

Βιβλιογραφία

1.Κώστας Βέργος. Το Επτανησιακό εθνικό κίνημα και τα ευρωπαϊκά εθνικά κινήματα. http://www.syn.gr
2.Zαμιτ Λ.,’’Η οικονομία της Επτανήσου επί Αγγλικής Προστασίας’’, Κέρκυρα, Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών, 1981.
3.Ζερβός-Ιακωβάτος Η., ‘’Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός’’, Αθήνα, Σπύρος Μυλωνάς, 1964 [1850].
4.Κούκου Ε., 1985, ‘’Ιστορία των Επτανήσων από το 1797 μέχρι την Αγγλοκρατία’’. Αθήνα. Παπαδήμα, 1985.
5.Λιάκος Α., ‘’Η Ιταλική Ενοποίηση και η Μεγάλη Ιδέα 1859-1862’’, Αθήνα, Θεμέλιο, 1985.
6.Μοσχονά Π., ‘’Το Ιόνιο Κράτος 1815-1864’’, Αθήνα, Κέντρο Μελετών Ιονίου, 1997.
7.Μοσχονάς Ν., ‘’Το Ιόνιο Κράτος και οι Αγώνες των Επτανησίων στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους΄΄, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών.
8.Μοσχόπουλος Γ.Ν.,’’ Ιστορία του Νέου Ελληνικού Κράτους’’, Αθήνα, Χριστάκης, 1988.
9.Πανάς π., ‘’Βιογραφία Ιωσήφ Μομφεράτου’’, Αθήνα, Ζακυνθινός-Λυκιαρδόπουλος-Δρακονταειδής, 1988.
10.Marx K., 1858,’’To πρόβλημα των Ιονίων Νήσων’’(1858), στο K. Marx, K. Fr. Engels, Fr., ‘’ Η Ελλάδα η Τουρκία και το Ανατολικό Ζήτημα (1846-1890)’’, μετ.-επιμ. Παναγιώτης Κονδύλης, Αθήνα, Γνώση 1958.
11.Γεράσιμος Δ. Αρσένης. ‘’Τι θα έλεγαν οι Ριζοσπάστες Σήμερα’’. Ομιλία σε εκδήλωση της Αδελφότητας Κεφαλλήνιων και Ιθακήσιων Πειραιά, 22/5/03.
12.Πέτρος Πετράτος. Ηλεκτρονικό άρθρο για το Ριζοσπαστισμό. http://www.reporto.gr
13.Φ.Κ. Βώρος. Διπλωματικό Παρασκήνιο κατά την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα (1864). http://www.voros.gr
14.Kώστας Βέργος. Επτάνησα και Ευρώπη. http://www.syn.gr
15.Editorial. 21 Μαΐου 2003…139 χρόνια μετά… Kefalonia.net.gr
16. Βικιπαίδεια, η ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.

ΥΓ

Το κείμενο το βρήκα εδώ

ΥΓ1

Διαβάστε και εδώ για τα ονόματα των Ριζοσπαστών βουλευτών

Η εποχή των ηρώων και των στρεβλών εικόνων

Ζούμε ιστορικές στιγμές για την Ευρώπη και για την Ελλάδα, έναν παραλογισμό μια κοινωνία που έχει φτάσει στα όρια της, προσπαθώ σαν πλατειάκος να δώ τα πράγματα καθαρά χωρίς ταμπέλες και δογματισμούς και τελικά παρατηρώ κάνοντας κουβέντες με φίλους και με γνωστούς ότι όσο τα ΜΜΕ το γενικό σύστημα βγάζει κάποιον μάυρο ξαφνικά ανεβαίνει στην εκτίμηση του κόσμου, πχ αν με κατηγορησει σαν απατεώνα η λαμόγιο ένα μεγάλο αντικειμενικό μέσο ενημέρωσης ή ένα κόμμα αυτομάτως με θεωρούν επαναστάτη που το σύστημα τον φοβάται!!!

Ναι καλά ακούσετε αν πώ ότι η δημοκρατία ειναι ψέυτικη και ότι ζούμε σε ένα φαύλο καθεστώς και ίσως μια δικτατορία να σώσει την κατάσταση και με κατηγορήσει ένας αριστερός η ένα μέσο ενημέρωσης ξαφνικά αυτή η άποψη η δική μου που μπορεί να ειναι εντελώς παράλογη και λάθος να βγεί σωστή.

Έτσι έχει γίνει στην πατρίδα μας όσο κατηγορούν κάποιον τόσο ο κόσμος τα παίρνει με αυτό που τον κατηγορεί και αναζητά τους δίκους του ήρωες, δεν τον νοιάζει αν οι ήρωες έχουν άσχημο παρελθόν ή άσχημες ιδεολογικές θέσεις αυτό που θέλει ειναι να αντιδράει στο σάπιο πολιτικο-οικονομικό σύστημα.

Μετά αναρωτιόμαστε γιατί η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ παίρνει τόσο μεγάλα ποσοστά;

Γιατί ο Μιχαλολιάκος έχει πιάσει το νέο νόημα γνωρίζει ότι ο κόσμος δεν έχει τις ίδιες απόψεις με τις δικές του αλλά ξέρει ότι θα κυνηγηθεί για τις απόψεις του και για το κακό παρελθόν του, δεν τα προβάλλει αλλά αφήνει τους άλλους δηλαδή τα ΜΜΕ και τα κομματικά blogs να τον κράξουν, να τον λασπολογήσουν και αυτός να βγαίνει νικητης διοτι η Γκαιμπελική προπαγάνδα ειναι τόσο έξυπνη και μεθοδική που όπως λέει και ο ίδιος ο Goebbels

“If you tell a lie big enough and keep repeating it, people will eventually come to believe it. The lie can be maintained only for such time as the State can shield the people from the political, economic and/or military consequences of the lie. It thus becomes vitally important for the State to use all of its powers to repress dissent, for the truth is the mortal enemy of the lie, and thus by extension, the truth is the greatest enemy of the State.”

Η εποχή αυτη δεν σηκώνει αρκετές  αναλύσεις ούτε πρεπει να ψάχνουμε στα τυφλά για τους ήρωες μας που θα μας σώσουν απο την οικονομική καπιταλιστική κρίση, έτσι και αλλιώς όσοι γνωρίζουν απο πολιτική και οικονομική ιστορία έχουν παρατηρήσει ότι  ανα τακτά χρονικές περιόδους το ίδιο το οικονομικό μοντέλο έρχεται σε κρίση για να ανανέωσει τον ευατό του.

Ο καπιταλισμός δεν θα πεθάνει επειδή η Ευροζώνη μέσα στο καλοκαίρι θα ισοπεδωθεί και το δολλάριο θα ειναι το ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ παγκόσμιο νόμισμα αλλά εκείνο που  χρειάζεται ειναι σύμπνοια, λογική και κατάνοηση και σεβασμός απόψεων τουλάχιστον για να μπορέσουν να σηκώσουμε σαν λαός κεφάλι.

 Προσωπικά δεν θεωρώ πλέον το 7% των Ελλήνων  φασίστες και νεοναζί, ούτε θεωρώ εχθρό μου έναν που θα στηρίξει τον λαικιστή Αλέξη Τσίπρα που την έχει δεί αριστερός εξουσιαστής και εκφραστής του αντιμνημονιακού αγώνα.

Το πολύ πολύ να έχουμε για άλλη μια φορά  εμφύλιο πόλεμο όπως παλαιά που τα λάθης της Αριστεράς και του κεντρώου και πατριωτικού χώρου ήρθαν σε σύγκρουση με τα γνωστά αποτελέσματα,επειδή είχα συγγενή που έζησε τον εμφύλιο απο πρώτο χέρι δεν θα ήθελα με τίποτα να φτάσουμε σε αυτό το σήμειο, διότι και τοτε Σοβιετική Ένωση(του Πατερούλη Στάλιν) και η Βρετανία(του σοσιαλιστή-δημοκράτη Τσωρτσιλ) έκαναν την Ελλάδα εμπόλεμη ζώνη για οικονομικούς λόγους και απο ότι βλέπω σήμερα πάνε να κάνουν άλλες δυνάμεις το ίδιο!!!

Περιμένω έως στις 18 Ιουνίου και ελπίζω να μην φτάσουμε σε ακρότητες στην νέα προεκλογική περίοδο γιατί πολύ φοβάμαι ότι θα ζήσουμε γεγονότα χειρότερα απο το Γράμμο και το Βίτσι

Whatever happened to all the heroes?
All the Shakespearoes?
They watched their Rome burn 

ΥΓ
Κάνω και ένα αφιέρωμα στο ροκ των 70s με δύο επίκαιρα τραγούδια των βρετανών the stranglers μεγάλη κλασσική ροκ μπάντα Το no more heroes βγήκε το 1977 απο τον ομόνυμο δίσκο
και το hangin around απο το καλύτερο δίσκο τους το Rattus Norvegicus 

hey you(κραυγή αγωνίας για την Ελλάδα)

Hey you,
Don't tell me there's no hope at all.
Together we stand, divided we fall.......

Αφιερωμένο το τραγούδι  σε όσους ακόμα πάνε να διασπάσουν την Ελλάδα και να την χωρίσουν σε μνημονιακούς και αντι μνημονιακούς, σε δοσιλογους  και σε πατριώτες...

Πέστα Αλέκα

Η χώρα θα πάει σε εκλογές όπως όλα δείχνουν» τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα, αμέσως μετά τη συνάντηση της με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και γνωστοποίησε την πρόθεσή της να καταθέσει στην επόμενη Βουλή «σχέδιο νόμου που θα καταργεί το Μνημόνιο και τις δανειακές συμβάσεις της χώρα»
Η Αλέκα Παπαρήγα σε δηλώσεις της μετά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τόνισε ότι, «όποια κυβέρνηση και να προκύψει, δεν θα καταργήσει ούτε το μνημόνιο, ούτε τη δανειακή σύμβαση, αλλά κυρίως , ούτε τα αποτελέσματα τους».
Η κυρία Παπαρήγα, υποστήριξε ότι το ΚΚΕ θα καταθέσει σχέδιο νόμου στην επόμενη βουλή, που θα προβλέπει την κατάργηση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, και όπως χαρακτηριστικά τόνισε, εκεί θα τοποθετηθούν όλοι.
Η Παπαρήγα όμως συμπλήρωσε ότι με αυτό το σχέδιο νόμου θα προκύψει μια απόφαση της βουλής που θα τάσσεται υπέρ ή κατά του μνημονίου, που την θεωρεί πιο έγκυρη από τις επιστολές των πολιτικών αρχηγών.
Το βρήκα στο  κονσερβοκούτι 

Σχόλιο δίκο μου

Η αλέκα έχει πιάσει το νοήμα της φάσης που υπάρχει στο πολιτικό σύστημα και πραγματικά αν και το έχω κράξει το ΚΚΕ κρατάει μια αξιοπρεπή στάση που δυστυχώς ο cool αλέξης που οραματίζεται μια και καλά αριστερή κυβέρνηση σοσιαλιστική(αλήθεια για πόσο ζώα μας έχει περάσει...) μιλάει για αναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου!!!

Αναρωτιέμαι τελικά ποίος ειναι πιο γελοίος ο Τσίπρας που θέλει να κερδίσει ποσοστά με τα ΟΧΙ΄τα αρχικά και τα τα μεν αλλά που λένε διάφοροι απο το ΣΥ.ΡΙΖΑ(δραγασάκης κλπ) η ο Κουβέλης που θέλει και καλά να μπει σε οικουμενική κυβέρνηση αλλά μαζί με τον ΣΥ.ΡΙΖΑ!!!

Ψήφος χωρίς προφύλαξη

Νομίζω ότι χθες το βράδυ κάναμε ένα λάθος. Αμέσως μετά τα πρώτα εκλογικά αποτελέσματα, έπρεπε να ζητήσουμε από τους πολιτικούς να πάνε για ύπνο και να μην κάνουν δηλώσεις. Ίσως έτσι τους προφυλάσσαμε. Τους δίναμε, δηλαδή, λίγο χρόνο να σκεφθούν, να δουν με ψυχραιμία τα εκλογικά αποτελέσματα και να πουν στη συνέχεια μερικές αλήθειες, αυτές που απέφυγαν χθες.

Πρώτα πρώτα για την «Χρυσή Αυγή», η οποία αποσπά το 7% του  εκλογικού σώματος. «Φταίνε οι μετανάστες», φώναζε στα «παράθυρα» ένα στέλεχος του ΛΑΟΣ. «Φταίει ο Χρυσοχοϊδης», «διόρθωνε» ένα λιγότερο εκνευρισμένο στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς. Και οι δύο έλεγαν ψέμματα. Βεβαίως η «Χρυσή Αυγή»  εκμεταλλεύτηκε τα πολλά προβλήματα που υπάρχουν σε διάφορες συνοικίες της Αθήνας με τους μετανάστες αλλά αυτό δεν δικαιολογεί  την αλματώδη άνοδο της σε όλη σχεδόν την Ελλάδα (στην Λακωνία για παράδειγμα παίρνει 10% και στην Κορινθία παίρνει 12%!).  Η «Χρυσή Αυγή» θέρισε το μίσος για την πολιτική, που έσπειραν πολιτικοί και δημοσιογράφοι. Και ως κόμμα μίσους επιβραβεύθηκε από αυτούς που είχαν πειστεί ήδη ότι «όλοι είναι κλέφτες» και «ένας Παπαδόπουλος θα μας σώσει».

Την «Χρυσή Αυγή» βοήθησε επίσης ο αποκλεισμός της από τα κανάλια. Η δημόσια διαπόμπευση και ο (γιαουρτο)πόλεμος που δέχτηκε ένας δημοσιογράφος στα Γιάννενα (που «έβγαλε» έναν Χρυσαυγίτη) τρομοκράτησε τα κανάλια, ενώ τον αποκλεισμό σιγόνταραν στελέχη της Αριστεράς αλλά και της Νέας Δημοκρατίας, που ζητούσαν από τους δημοσιογράφους να μην δώσουν βήμα στους  εκπροσώπους του «ναζισμού». Αντί λοιπόν ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του να απολογούνται για τους ύμνους που έχουν υπογράψει για τον Χίτλερ, έγιναν τιμητές του «αντισυστημικού αγώνα» προβάλλοντας ως εύσημα τον αποκλεισμό τους από εκδότες και καναλάρχες.

Ο πόλεμος όμως εναντίον της πολιτικής (ακόμη και από δημοσιογράφους που ήταν για χρόνια στα μισθολόγια πολιτικών) έφερε άλλο ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Σε αυτές τις εκλογές - τις κρισιμότερες υποτίθεται των τελευταίων δεκαετιών - ψήφισαν πεντακόσιες χιλιάδες λιγότεροι πολίτες από όσους είχαν ψηφίσει το 2009! Έτσι η αποχή ξεπέρασε το 35% γιατί αν δεν έχεις κόμμα να ψηφίσεις, δεν πάς καν στην κάλπη. Επίσης ένα 19% του εκλογικού σώματος (που ψήφισε!) δεν θα έχει τελικά εκπροσώπους στη Βουλή. Για πρώτη φορά στην εκλογική ιστορία της Ελλάδας, 7 κόμματα έχουν ποσοστά ανάμεσα στο 1% και το 3% και δεν θα βγάλουν ούτε ένα βουλευτή. Η πλειοψηφία δηλαδή της κοινωνίας είτε δεν ψήφισε, είτε ψήφισε κόμματα που δεν θα έχουν βουλευτές. Θλιβερό δεν είναι;

Ας επιστρέψουμε όμως στη… μειοψηφία της Βουλής των 300σίων. Η «θεσμική νοθεία» που επιβάλλει ο εκλογικός νόμος (της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ) είναι πρωτοφανής. Θα σας δώσω ένα μόνο παράδειγμα. Η Νέα Δημοκρατία παίρνει στην Α’ Αθηνών 16% και 8 έδρες και ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει 19% και 3 έδρες!  Ναι δεν είναι τυπογραφικό λάθος. Ο νικητής παίρνει τρεις έδρες και ο χαμένος οκτώ (το γράφω και ολογράφως για να το εμπεδώσετε).

Δυο λόγια όμως αξίζουν στους ηγέτες που ονειρεύτηκαν να γίνουν πρωθυπουργοί. Ο Αντώνης Σαμαράς (που ξεκίνησε να ζητά εκλογές όταν ήταν αντιμνημονιακός αλλά τις πήρε για κακή του τύχη όταν έγινε μνημονιακός) κατάφερε το πρωτοφανές για κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευση: Να έχει 33%, να επιβάλλει εκλογές, να παίρνει 19% και να παριστάνει τον... νικητή.

Δίπλα του (ή μάλλον: από κάτω του) το ΠΑΣΟΚ, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ουδόλως τι έχει συμβεί. Έχασε σε 30 μήνες το 70% της δύναμης του (ή αλλιώς το 30% του εκλογικού σώματος - 1% κάθε μήνα δηλαδή) αλλά το πρόβλημα του συνεχίζει να είναι οι... άλλοι.

«Μα για τον νικητή των εκλογών δεν θα πεις τίποτε», ακούω από την γαλαρία. Ναι, όντως, νικητής των χθεσινών εκλογών ήταν ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτός (και όχι βέβαια οι «Συνιστώσες») πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον έκανε αξιωματική αντιπολίτευση. Μόνο που θα πρέπει να καταλάβει σε ποια Ελλάδα νίκησε. Στην ίδια Ελλάδα που νίκησε και ο Μιχαλολιάκος και ο Καμμένος. Στην (μόνη «δυτική») χώρα που χιλιάδες άντρες κάνουν σεξ με (ναρκομανείς) πόρνες στο δρόμο χωρίς να χρησιμοποιούν προφυλακτικό. Γιατί πιστεύουν ότι οι Έλληνες δεν κινδυνεύουν από το AIDS, όπως δεν κινδυνεύουν και από την δραχμή. Και μπορούν να ψηφίζουν άφοβα ό,τι ακριβώς τους έρθει, χωρίς προφύλαξη.

Το βρήκα στο protagon.gr το κείμενο ειναι απο τον Σταύρο Θεοδωράκη και συμφωνώ μαζί  στα λεγόμενα του.

Ακολουθεί βίντεο που βρήκα απο συνέντευξη του Άλφα στα άδυτα της Χρυσής Αυγής γιατί πρέπει να γνωρίζουμε ακριβώς το τι πρεσβεύουν αυτοί οι άνθρωποι που θα εκπροσωπησουν ένα κομμάτι του κόσμου, διότι τα ΜΜΕ έκαναν τον τραγικό λάθος να μην προβάλλουν τις ιδέες τους με αποτέλεσμα η όλη αντίδραση να φέρει το 7% του κόσμου!!!

Οικουμενική κυβέρνηση ή εκλογές;

Η εντύπωση που έχω ειναι ότι τελικά θα υπάρξουν λύσεις και προτάσεις εκτός απρόοπτου αν και πολλές φορές παίζει ρόλο ο απρόβλεπτος παράγοντας.

Η ΔΗΜΑΡ έκανε την επιλογή όπως είπε ο κύριος Κουβέλης που μπορεί να διαφωνώ σε αρκετές θέσεις που έχει αλλά απο την άλλη τον θεωρώ λιγότερο λαικιστή απο τον Τσίπρα, το ζήτημα όμως θα φανεί στο μεγάρο μαξίμου όπου θα τεθούν οι προτάσεις των αρχηγών των κομμάτων.

Πάντως το δίλλημα ξανα εκλογές με ενδεχόμενο κίνδυνο χρεωκοπίας ή οικουμενικη κυβέρνηση ειναι όντως σοβαρό και όχι κάποια ποκερίστικη μπλόφα, αν δείτε τι λένε στο Reuters στο βίντεο θα καταλάβετε ότι οι ξένοι δεν παίζουν μαζί σας...το ζήτημα ειναι να καταλάβουν ότι πρέπει να παγώσει το γαμημένο μνημόνιο 2

Η απάντηση της Αλέκας στον Αλέξη και πως ειναι μέχρι τώρα το πολιτικό σκηνικό

Το βρήκα στο Τρελοκούνελι η Αλέκα και το ΚΚΕ ειναι το μόνο κόμμα που δεν κάνει κωλοτούμπα στην βουλή, δεν έχει πάρει εντολή κυβέρνησης και δεν ξανακάνει ιστορικά λάθη(βλέπε 89) που προσπαθει να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας(ο νέος μάλλον πρωθυπουργός η αντιπρόεδρος κυβέρνησης).

Επειδή έχω πληροφορίες εντός πολιτικού συστήματος πάμε για ΣΥ.ΡΙΖΑ κυβέρνηση με διάφορες μνημονιακές δυνάμεις και ανεξάρτητους Έλληνες....μπορεί να φαίνονται αλλιώς τα πράγματα αλλά θα έχουμε σκηνικά περίεργα τις επόμενες μέρες η ίδια η αριστερά ειναι διχασμένη

Εκλογές θέλουν ορισμένες συνιστώσεις του ΣΥ.ΡΙΖΑ αλλά κάποιες φιλοευρωπαικές θέλουν κυβέρνηση για να μην περάσουν τα μέτρα άμεσα και να μην συνεχιστούν τα χαράτσια!!!

Εκτός παιχνιδιού ειναι ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή

Θα δούμε τι θα γίνει...όλα ειναι ανοιχτά!!!
Πάντως η πρόταση μου ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ όπως είπα στην προηγούμενη ανάρτηση 

Κλείνω με αυθεντικό Ελληνικό μέταλ απο τους Rotting Christ και Marauder μην ακούσω για τους μαλάκες τους blackαδες του χρυσαυγίτη Καιάδα...πιο γελοίοι και άμουσοι πεθαίνεις ειναι η ντροπή του χέβι μέταλ

ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΤΗ ΧΑΡΗ ΣΟΥ ΛΑΕ ΜΟΥ

Έχω μείνει άφωνος απο την χτεσινή μεγάλη σεισμική δόνηση που προκαλέσαν τα αποτελέσματα.
 Ο λαός αυτός ο ματωμένος απο τις πολιτικές της τροίκας και του μνημονίου του λεφτά υπάρχουν, απο τα χαράτσια σε ΔΕΗ και σε καταμέτρηση κατοικιών με διπλάσια τετραγωνικά, έδωσε το μήνυμα το μεγάλο ότι μάγκες εγώ ΚΑΝΩ κουμάντο και όχι ΕΣΕΙΣ.

Άνατρεψε πρόσωπα, επιβράβευσε τους τίμιους και ξερίζωσε λασπολόγους-τρομοκράτες και εξουσιαστές που τον φοβίζαν τόσα χρόνια.

Νομίζω ότι εν μέρη σε ένα σημείο δικαιώθηκε η πλατεία και ο αγώνας για δημοκρατία, περιμένω τώρα το μεγάλο βήμα για μια ενωμένη κυβέρνηση για την Ελλάδα και όχι για την Γερμανία και το ΔΝΤ.

Εθνική σωτηρία θα έχουμε μόνο αν οι δυνάμεις προοδευτικές ενωθούν και αφήσουν τον λαικισμό για να σωθεί ο τόπος, δεν χρειάζεται άλλος ωμός ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ τώρα αυτά δεν παιρνάν ευτυχώς

Ειναι στο χέρι τους όλοι να κάνουν κάτι καλό να δοκιμάσουν να κυβερνήσουν όχι για την πάρτυ τους αλλά για το κοινό καλό.
Αλλιώς πάμε σε ακυβερνήσια και η δικτατορία των τραπεζών πολύ φοβάμαι ότι θα έρθει και επίσημα στο Ελλαδιστάν όχι με στρατιωτική χούντα αλλά 

Οι ταμπέλες και οι ιδεολογίες έπεσαν, πλέον τι πάει να πει πασοκ, δεξιός η αριστερός όλοι ειμαστε Έλληνες και όχι πρόβατα...τα μαντριά επέσαν και έριξαν τα τείχη 

Ήρθε ο καιρός για μια νέα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ κυβέρνηση για την Ελλάδα και τους Έλληνες

Δεν με ενδιαφέρει ειλικρινά  ποιός θα πάρει την εντολή για σχηματισμό κυβέρνηση συνεργασίας  είτε ειναι ο Τσίπρας, ο Σαμαράς η ο Βενιζέλος η ο Κουβέλης η Παπαρήγα αλλά πλέον όλοι ας το δούμε το θέμα ψύχραιμα θέλουμε μια Ελλάδα χωρίς φόρους, ΦΠΑ, λαμογιές η μια Ελλάδα με δραχμούλα με μισθούς Κίνας και προτεκτοράτο των ξένων δυνάμεων;

Θέλουμε μια Ελλάδα χωρίς νέους και με μετανάστευση προς όλο τον κόσμο η μια ισχυρή Ελλάδα που θα ειναι υπερήφανη και δημοκρατική και πρότυπο για τον πολιτισμό της ;

Κλείνω με ένα τραγούδι του μεγάλου Μανώλη Ρασούλη
"Να 'μαστε πάλι εδώ Αντρέα, οι δρόμοι τρέχουν χιαστί
σημείο χ και μεις παρέα και ας φύγαν χίλιοι δυο καιροί
Μένω κατάπληκτος Μανώλη, δεν ξέρω αλήθεια τι να πω
Πώς γίνεται ο καθένας όλοι και όλοι πώς γίνονται εγώ

Σαν μια Ιθάκη είναι το τώρα, που όλο γυρίζω να τη βρω
και με των Δαναών τα δώρα, γελώ τον δόλιο μου εαυτό
Αμάν βαριά φιλοσοφία, ας πουμε κατι πιο απλό
καλές οι Η.Π.Α. και η Ρωσία, μα έχω το δράμα μου και γώ

Μια από τις σχέσεις που δε ξέρεις, μου φώναξε ένα πρωινό
κάνεις εσύ αυτό που θέλεις, γι' αυτό βαθιά και σε μισώ
Και γω δεν είμαι με τη Μαίρη κι όμως μαζί της έχω γιο
με σεργιανά σ' άγνωστα μέρη χάνομαι, βρίσκομαι και ζω

Ελπίδες μέσα στη φορμόλη και πολλαπλάσιοι οι καιροί
άλλαξε τόσο αυτή η πόλη, μα 'μεινε ίδιο κατιτί
Το πρώτο πρώτο μας τραγούδι, αυτο θαρρώ πως θες να πεις
Κάλλιο στο χώμα το λουλούδι παρά σε βάζο περιωπής

Περνούν γερνούν τα γεγονότα, μα είναι καλό που 'μαστε εδώ
Φαντάσου φτάνει και μια νότα κι αλλάζεις όλο το σκοπό
Νομίζω έτσι και η ζωή μας σαν όπως λεν τα πάντα ρει
Στη θαλασσά η εκβολή μας και όμως γυρνάμε στην πηγή

Ναι το ποτάμι δε στερεύει καθάριο τρέχει το νερό
ενώνει δεν μεταναστεύει πηγή και γη με ωκεανό
Κάλλιο που όσο και να κλαίει ο κάθε που θα νοσταλγεί
η ζήση δε γυρνάει replay κι οι δρόμοι τρέχουν χιαστί "
 
 

Το αντιμανιφέστο της πλατείας απο την Ζάκυνθο

Ζούμε σε μια εποχή που το χρήμα κάνει κουμάντο, το έχω καταλάβει ότι όλοι σχεδόν σκέφτονται πως να επιβιώσουν με τον ένα η με τον άλλο τρόπο, αλλά στην τελική ποιος κερδίζει και ποιός χάνει.
Αλήθεια ο λαός τι θέλει άραγε απο την ζωή του;

Ας μην το βαριο φιλοσοφήσουμε όλοι ξέρουμε ότι ο καθένας σκέφτεται για τον συμφέρον του έτσι το έχουν παιδαγωγήσει δυστυχώς οι καλοί δάσκαλοι του γενούς, εξαιρέσεις υπάρχουν και ευτυχώς είχα την τύχη να είχα δάσκαλο τον κύρ Νίκο που μου έμαθε πολλά, με τον σκληρό τρόπο βέβαια αλλά αυτό έχει σημασία.

Ότι έμαθα να είμαι αυτός που ειμαι να σέβομαι κάποιον που διαφωνεί μαζί μου, να υπερασπίζομαι στο να ακουστούν αντίθετες ιδεολογίες(αρκεί να μην ειναι ναζιστικές και φασιστικές), να γράφω ΚΑΘΑΡΑ  χωρίς να υποκρίνομαι και να τρολάρω όπως κάνουν διάφορα κομπλεξικά κομματόσκυλα.

Ουδέποτε διορίστηκα σε δημόσιο αν και είχα πολύ γερό βύσμα, ουδέποτε εκβίασα κάποιον για να ψηφίσει κάποιον γνωστό μου και ουδέποτε δεν επηρεάσα κάποιον, πιστεύω στην πολιτική με ήθος και με αξιοπρέπεια και όχι την πολιτική της πουστιάς και του βολέματος.

Οι εκλογές ειναι ορόσημο για την πατρίδα μας, όποιος το καταλάβει αυτό ίσως να πάρει επάνω του την ευθύνη του για την επιλογή που θα κάνει.

Οι επιλογές ειναι πολλές όμως οι ρεαλιστικές λύσεις που θα σώσουν την Ελλάδα ειναι ελάχιστες και φαίνονται μόνο με την καλή ενημέρωση που πρέπει να έχει ο πολίτης, ακούω προγράμματα εξαγγελίες και διάφορες αναλύσεις για τα ζητήματα της Ε.Ε.

Όμως δεν ξέρουν αν ειναι ο καιρός να ακούμε αναλύσεις, το θέμα ειναι ότι έχουμε περάσει τα μνημόνια και το ζήτημα τι γίνεται με αυτό το πράγμα και πως το διαχειρίζομαστε το θέμα αυτό.

Διότι εντάξει η επόμενη μέρα δεν θα ενδιαφέρει απο την σημερινή, το αύριο φαίνεται δύσκολο και ζόρικο διότι οι πολιτικές της μεταπολίτευσης μας έφεραν τα μνημόνια το ΔΝΤ και την παγκόσμια ξεφτίλα.
Τι κάνουμε όμως απο εδω και πέρα;

Στήνουμε κρεμάλες και αγχόνες στην πλατεία συντάγματος και πάμε σε ένα εμφύλιο όπως ζητάει μια ακραία τάση πολιτική στην Ελλάδα η αγωνιζόμαστε ΟΛΟΙ μαζί χωρίς να υπάρξει φτώχεια και μιζέρια τουλάχιστον να σώσουμε το μέλλον μας.

Ακούω πολλούς φίλους-συντροφους-σύντρολους ότι στις έξι μαίου θα ανατραπεί ο Καπιταλισμός(!) και άλλες τέτοιες ουτοπικές μαλακίες, ο καπιταλισμός δεν ανατρέπεται με κυβέρνηση αριστεράς η με κυβέρνηση ακροδεξιάς λογικής(όπως υποστηρίζει ο κύριος Καμμένος) 

Ας μην έχουμε αυταπάτες οι πολίτες πρέπει να αποκτήσουν διαφορετική συνείδηση δεν θα μας σώσει η κυβέρνηση η πολιτική αλλά εμείς μπορούμε να σώσουμε τον εαυτό μας, η πολιτική ειναι η αντανάκλαση της εικόνας μας και για αυτό πρέπει στις επόμενες εκλογές να εκλέξουμε τα πρόσωπα που αγωνίζονται για τον συνάνθρωπο μας

Πρόσωπα υπάρχουν ικανά, νέα και παλιά ο καθένας πρέπει να κάνει τις επιλογές του με βάση την ικανότητα την προσφορά και την εργατικότητα στην κοινωνία και όχι με βάση το κομματικό συμφέρον.
Έτσι και αλλιώς τα κόμματα τα κάνουν οι πολίτες και όχι τα κόμματα τους πολίτες

Δεν ξέρω αν ειμαι ρομαντικός η ενα φαντασμένο τρολ πάντα πιστεύω στον άνθρωπο και όχι στην κακία του που δυστυχώς περισσέυει στο νησί εύχομαι ένα πράγμα καλή αναστάση στον λαό του νησιού


ΥΓ
Η φώτο του Βελουχιώτη-Τσίπρα την βρήκα στο indymedia αφιερωμένη στο επαναστάτη της πόρδης Αλέξη Τσίπρα που μιλάει για συνεργασία με τον Καμμένο!!!
Μου επιβεβαίωνει την άποψη ότι ένα κομμάτι της αριστεράς ειναι μόνο για την πάρτυ της...