Με αφορμή τους νέους-ψάρακλες φοιτητές που ετοιμάζουν να ανοίξουν τα φτερά τους προς τον νέο κόσμο και να φύγουν μακριά απο την πόλη τους, ειπα να δώσω μια δική μου εμπειρία καθαρά προσωπική.
Φοιτητική ζωή λοιπόν ότι καλύτερο που έχουμε ακούσει, η αλήθεια ειναι ότι πλέον αυτό αποτελεί ένα μεγάλο μύθο, ποιο μεγάλο μύθος και απο τον ιστορικό μπούκοβι.
Έδωσα εξετάσεις το 2000 νέο σύστημα 12 μαθήματα θετική κατεύθυνση και απάνωτα γαμήσια...φροντιστήρια ακομα και στα Θρησκευτικα και τα μυαλά στο μπλέντερ
Θυμάμαι μια άγρια εποχή που ειχα γινει σχεδόν ζόμπι, καταλήψεις στην αρχή της Γ λυκείου για τον νόμο αρσένη(κάτσε καλά γεράσιμε...και τα σχετικά) τα πρώτα τσιγάρα κλπ!!!
Μετα απο 3μηνη κατάληψη ανοίξαμε και άρχισαν τα μαθήματα το Σάββατο...τρέχαμε να βγάλουμε την υλή...μονο τα φροντιστήρια πήγαιναν ρελαντί και το ροκ εν ρολ ήταν ενα είδος εκτόνωσης.
Βόλτες και εξόδους πράγματα απαγορευμένα, θυμάμαι τις πανελλήνιες και το άγχος!!!
Πέρναν αυτά βγάζω έναν μέτριο βαθμό και μπαίνω σε έναν ΤΕΙ που δεν γούσταρα έργων υποδομής στην Πάτρα, λένε τελειώνεις μηχανικός για τα δημόσια έργα, εκείνη η εποχή υπήρχε ενας οργασμός κατασκευής.
Γέφυρα στο ΡΙΟ, δημόσια έργα ενόψη Ολυμπιάδας(Αττική οδός, εγνατία και διάφορες άλλες)
Μπάινω να γραφτώ στην σχολή και θυμάμαι την τεράστια ουρά για την γραμματεία οπού υπήρχαν δύο γκεσταπίτισσες γραμματείς και φωνάζαν με έξαλλο τρόπο...στάνταρ είχα την εντύπωση ότι πρέπει να της κακοποιούν σεξουαλικά(μετά έμαθα στην Ιατρική ότι το λένε κλιμακτήριο επιστημονικα!!!)
Πέρα απο την ήττα και το σοκ την πρώτη μέρα στην σχολή, ήταν να δώ που θα έμενα η στέγη ήταν η πρώτη μου ανάγκη, έψαχνα σπίτια δεξιά και αριστερά αλλά σκατά η πάτρα έχει την φήμη ότι δεν έχει καλά σπίτια...το 90% ήταν ερείπια και εσωτερικά αλλά και εξωτερικά!!!
Πάντα έχω την εντύπωση όταν είμαι στο κέντρο της πάτρας πως όταν γινει σεισμός δεν θα μείνει τίποτα όρθιο...συντήρηση μηδέν στα κτίρια
Μια βδομάδα έψαχνα σπίτι που να με ικανοποιεί πήγα πλατεία όλγας, ψηλά αλώνια, γούναρη, ρήγα φερραίου, κολοκοτρώνη, ερμού και δεν έβρισκα τίποτα που να ήταν αξιόπιστο...θυμάμαι αρχές Σεπτεμβρίου και δεν μπορούσα να βρώ τίποτα...ευτυχώς μας βρήκε ένα γνωστός πατρινός σπίτι ο κύριος μιχάλης.
Ήταν ένα καλό σπίτι 60 τμ στην πλατεία Γεωργίου πάνω απο κάτι οπτικά(το 2001 το ειχαν λεηλατήσει σε επεισόδια στην πάτρα) τότε ήταν γύρω στα 120 χιλιάρικα αν δεν κάνω λάθος.Έμενα στον 5 όροφο και μπορούσα να πάρω το 2 να με πάει στο ΤΕΙ, θυμάμαι ακόμα τον ίδιο που κόβει εισητήρια δέκα χρόνια αργότερα να ειναι αγέρωχος και να την λέει στους φοιτητές που κόβουν μπαίνουν τσάμπα στα λεωφορεία της πάτρα...δεν θυμάμαι το όνομα του αν θυμάται κάποιος ας ενημερώσει ήταν επικη μορφή της πάτρας!!!
Νομίζω κυρ Λευτέρης!!!
Η σχολή ήταν τραγική άτομα που οι πατεράδες τους ήταν μηχανικοί και εργολάβοι ήθελα να κάνουν τους γιους τους και τις κόρες τους συνεχιστές, τα μαθήματα ψιλο ελεεινά όπως Μηχανική, σχέδιο(που πάτησα μόνο στο πρώτο μάθημα και μετά την έκανα), ένα μάθημα που το λέγαν μπετά και ένα επικό μάθημα που γούσταρα τεχνική γεωλογία(το μόνο που πέρασα με 9 στο τέλος του εξαμήνου), νομίζω είχαμε και μαθηματικά και φυσικές που είχα πατήσει 5 φορές στα μαθήματα αυτά εγώ και αλλά 10 άτομα(ήταν αποκλειστικά θεωρίες οπότε κλαίν μαιν)
Με ειχε πιάσει κατάθλιψη με την σχολή αυτή, δεν την παλευα άλλο και η πάτρα μου φαίνονται μια άσχημη μίζερη πολή που δεν σου προσφερέ και πολλά πράγματα.
Τελειώνει το πρώτο εξάμηνο περνάω μόνο την Γεωλογία και ειμαι έτοιμος να την κάνω...η σχολή απάλευτη παρέες λίγες ένα δύο γνωστούς απο το λύκειο που ήταν στα ΤΕΙ αλλά σε άλλα τμήματα και γενικά ήρεμες καταστάσεις, δεν γούσταρα και τους συναδέλφους...
Είδα την κομματικοκρατία εκεί μέσα μισοι πασόκοι, μισοι δαπίτες και κάποιοι ξέμπαρκοι εαακιτες για να κρατούν την σημαία της επανάστασης και καλά...στο Β εξάμηνο εκεί που δεν ξέραν όλη την χρονία αφού πλησιάζαν σου μιλούσαν, σου την έπεφταν σου λέγαν παμε για καφέ κλπ...θυμάμαι στα ΤΕΙ η ΠΑΣΠ με ειχε κεράσει 4 καφέδες αν και δεν ήμουν ποτέ πασοκος(ειναι γνωστό ότι το ΤΕΙ της πάτρας πάντα ήταν γεμάτο πασόκους-πασπίτες).
Το μόνο καλό μαγαζί που ειχα πάει ήταν το LONELYPLANET ενα υπόγειο κάπου πίσω απο τα δικαστήρια της πάτρας...ειχα πάει σε ενα αφιέρωμα πάνω στους the cure όπου σύχναζαν εαακιτες αλλά θυμάμαι ότι έπαιζε την μουσικη που μου άρεσε(έπαιζε dj ο φιλος Μάριος Βισ)
Η παρακμή αυτή με ωθήσε προς άλλες κατευθύνσεις αποφάσισα ένα ωραίο μεσημέρι να πάρω τα πράγματα μου να μπω στο λεωφορείο να με πάει κιλλίνη και πίσω στο νησί...είχα αποχαιρετήσει μια και καλή το έργων υποδομής...και την πάτρα επίσης!!!
Παρόλο που έμενα σε ωραίο μέρος με θέα την πλατεία γεωργιου και γενικά ήμουν τυχερός ωστόσο απο θέμα ποιότητας σπουδών ειχαν ξενερώσει απίστευτα.
Έτσι την άλλη χρονιά κάνω 10% και μπαίνω ΤΕΙ δημόσιας υγεινής...και εκεί ξεκινάει η ιστορία μου, αν και ήθελα απο ΤΕΙ την φυσιοθεραπεία στην λαμία που την χάνω για 0,2 μόρια!!!
Εδώ σταματάει το Α μέρος...η διαδρομή συνεχίζεται σε επόμενη ανάρτηση φοιτητικη ζωή και τρέξιμο στην Αθήνα
ΥΓ
Επηρεάστηκα απο το κείμενο του Καραπιάλη στο blog pentakatharids
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου