Τι είδους ελευθερία θέλουμε;

Έχετε αναρωτηθεί τι είδος ελευθερία θέλουμε σαν άτομα και σαν οντότητες στον Πλανήτη γή;

Η ελευθερία του ατόμου ειναι υποκειμενική διότι ο καθένας απο εμάς ανάλογα το περιβάλλον και τα βιώματα αντιλαμβάνεται διαφορετικά την έννοια της.

Δυστυχώς η ευτυχώς ζούμε σε ένα κόσμο που οι ανάγκες μας καθορίζουν την ατομικότητα μας...
Εαν εισαι βαριά αρρωστός έχει περιορισμένη δυνατότητες άρα η ελευθερία σου έχει κάποιους αναγκαστικούς φραγμούς!!!

Οταν ζείς σε ένα περιβάλλον κανιβαλικό τότε και εσύ για να προστατεύσεις την ελευθερία σου και την ατομικότητα σου προσπαθείς να γίνεις και εσύ απο θύμα να γίνεις ο θύτης, έτσι μια φυσική συνέχεια στο βάσιλειο των ζώων που ο άνθρωπος δυστυχώς παρόλο την λογική που διαθέτει δεν μπορεί να την αποφύγει.

Έχουν χιλιάδες έρευνες πάνω στο θέμα της ανθρώπινης συμπεριφοράς, τα συμπεράσματα ειναι διάφορα και θεωρίες ειναι αρκετές δεν τις θεωρώ προσωπικά σαν δεδομένο διότι μεγάλο ρόλο για να βγάλεις ένα ασφαλή συμπέρασμα ειναι να εξετάσεις προσεκτικά όλα τα στοιχεία των ερευνών για την ανθρώπινη φύση.

Εκείνο που παρατηρούμε καθημερινά ειναι ότι για να βγάλεις μεροκάματο πρέπει να παίξεις με συγκεκριμένους κανόνες της ζούγκλας, δηλαδή να εισαι έξυπνος ώστε να μην σε εξαπατήσουν και να στην φέρουν, ο ανταγωνισμός ειναι πολύ σύνηθες φαινόμενο στην πραγματικότητα και έχει να κάνει με μια υποσυνειδήτη τάση του ανθρώπου για ζώωδη κυριαρχία.

Θέλει να ειναι ο αρχηγός ο εξουσιαστής ώστε να μην αναγκαστεί να είναι δούλος κανενός, αλλά για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να ανταγωνιστεί τους άλλους δούλους στο χώρο εργασίας τους

Αυτη η έμφυτη τάση του ανθρώπου να ειναι σε όλα κορυφαίος και πρωτόπορος δεν ειναι απαραίτητα κακή αλλά ούτε και καλή διότι πρέπει να έχει την επίγνωση των δυνατότητων σου και όχι γενικά και αόριστα να προσπαθείς να υπερέχεις με το ζόρι στους άλλους!!!

Διαπιστώνω καθημερινά σε προσωπικό επίπεδο αυτή την τάση του ανθρώπου να προσπαθεί να ξεπεράσει τους άλλους με διάφορα μέσα κυρίως με ρουφιανιά, με ψέμμα και με τακτικές βρώμικου πολέμου!!!
Αυτό δημιουργεί μια εμπόλεμη κατάσταση στην κοινωνία και φτάνουμε στο σημείο μηδέν, στο σημείο εκείνο που ο ένας ειναι έτοιμος να φάει τον άλλον για να υπερασπιστεί την ελευθερία του και την ατομικότητα του.

Η Ελληνική κοινωνία είναι έτσι δομημένη όχι μόνο τα τελευταία 40 χρόνια αλλά απο την δημιουργία του νέου Ελληνικού κράτους, διότι αντί να κοιτάξουμε την συλλογικότητα μας σαν Έθνος, σαν παγκόσμιες οντότητες κοιτάμε πως θα φάει ο ένας τον άλλον, φτάνουμε σε σημείο μεταξύ μας τρίβης και αυτό παίρνει διαστάσεις διχασμού και εμφυλίου.

Ακριβώς το ίδιο πράγμα γίνεται τώρα στην πολιτική σκήνη του τόπου με τα διλήμματα μνημόνιο-αντιμνημόνιο και τις γνωστές παπαρο ταμπέλες αναρχικός-δεξιός-πατριώτης-εθνικιστής κλπ!!!

Ειναι θέμα σεξουαλικής δυσλειτουργίας όπως θα έλεγε το Κτήνος(γνώστο φίλος ροκάς) η μήπως ειναι τελικά θέμα ανθρώπινης φύσης;

Ποιος ξέρει...την απάντηση δεν πρόκειται να την λάβουμε ποτέ όσο ζούμε σε μια κανιβαλική κοινωνία που μας σπρώχνει με μαθηματική ακρίβεια στο κατήφορο...

ΥΓ Το κείμενο αυτό πηγάζει απο το προβληματισμό που μου έχουν προκαλέσει τα φαινόμενα αυτοκτονιών που έχουν γίνει όλο και πιο έντονα το τελευταίο χρονικό διάστημα...πιστεύω ότι ο άνθρωπος αντιλήφθηκε ότι η κατάσταση που ζούσε ήταν μια αυταπάτη και μια μεγαλειώδης φούσκα και αντί να απελευθερωθεί και να ωριμάσει επέλεξε την εύκολη λύση...το τέλος της ζωής του!!!
Όπως είπε και μια ψυχή κάποιοι δεν ειναι γεννημένοι για τα δύσκολα...